İzahlı lüğət

ŞURİŞ is. [fars.] Qarışıqlıq, qarğaşalıq, iğtişaş, şuluqluq. Qazax mahalının vəkili Pənah ağanın zamanında bir para şuriş və inqilabın vüquinə görə Qazax mahalından bir neçə elat keçib Qarabağ vilayətinə, ibrahim xanın təhti-himayəsinə gediblər. F.Köçərli. [Mozalan bəy:] Ay Allah, iranın bu şuriş vaxtında, görəsən, başıma nə müsibətlər gələcək.. Ə.Haqverdiyev. □ Şuriş düşmək - qarışıqlıq, qarğaşalıq düşmək, iğtişaş qalxmaq, ara qarışmaq. Kənddə şuriş düşdü. C.Məmmədquluzadə. [Vəzir:] Sus! Öylə söz demə, yoxsa camaat xəbərdar olsa, haman dəm şuriş düşər. Ü.Hacıbəyov. Şuriş salmaq - 1) qarışıqlıq salmaq, qarğaşalıq salmaq, aranı qarışdırmaq, iğtişaş salmaq, şuluqluq törətmək. Müdir [Qurban Mərəndini] vətənpərəstlik hisslərini itirməkdə və şuriş salmaqda ittiham etdi. M.İbrahimov; 2) səs-küy salmaq, gurultu salmaq. Gəlin, indi nəğməni başdan çalaq; Dağa, daşa, səhraya şuriş salaq. Səhhət. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!