TƏLATÜMis. [ər.] 1. Tufan, bərk ləpələnmə, dalğalanma, coşma. Dənizdə .. elə bir təlatüm var idi ki, heç deməyə gəlməz. Ə.Sadıq. □ Təlatümə gəlmək - bərk dalğalanmaq, ləpələnmək, coşmaq. Bir azdan sonra, bərk yel əsib tufan qopdu, dərya təlatümə gəldi. (Nağıl). Təlatümə gətirmək - bərk dalğalatmaq, ləpələndirmək, coşdurmaq. Gilavar dənizi təlatümə gətirdi. M.Hüseyn. // Obrazlı təşbehlərdə. Sənin varlığından bir an içində; Milyon təlatümlər, tufanlar keçir. N.Xəzri. Hisslər, döyüntülər təlatümündə; Üzür Cəmilənin fikri, xəyalı. B.Vahabzadə.
2. məc. Çaxnaşma, vəlvələ, həyəcan, keşməkeş. □ Təlatümə gəlmək - həyəcanlanmaq, coşmaq. Təlatümə gətirmək - həyəcana gətirmək, hərəkətə gətirmək, çaxnaşdırmaq, təlaşa salma. Bu dastan.. Yavərin sinəsində arxayın yatan duyğuları təlatümə gətirdi. M.İbrahimov. Paylaşın - Hamı bilsin
|