TƏMƏL[ər.] 1. Bünövrə, özül. Binanın təməli. Divarın təməli. - [Yusif:] Evlər təməlindən yıxılıb, qalmadı bir dam. H.Cavid.
2. məc. Bir şeyin əsası, kökü. Mənə bir qocaman dağı andırır; Eşqimin təməli şəhərim Bakı. S.Rüstəm. □ Təməlini (təməl daşını) qoymaq məc. - əsasını qoymaq. Paylaşın - Hamı bilsin
|