TƏMKİNis. [ər.] 1. Özünü ələ ala bilmə bacarığı, soyuqqanlılıq, özünü itirməmə; ciddilik, ağırlıq, vüqar. Yazıçı heç zaman öz müvazinətini, təmkin və sakitliyini itirmir. M.Ibrahimov. [Fərman və Cəmilin] danışıqlarında, hərəkətlərində bir təmkin nəzərə çarpırdı. Ə.Sadıq.
2. Təmkinlə şəklində zərf. vüqarla, ciddi surətdə, özünü itirməyərək, soyuqqanlılıqla, öz halını pozmadan. Qafar təmkinlə öz fikrini anlatdı. Ə.Sadıq. Mürsəl nə qədər odlu danışırdısa, Ataş bir o qədər toxdaq və təmkinlə cavab verməyə can atırdı. Ə.Vəliyev. Paylaşın - Hamı bilsin
|