TƏNGLƏŞMƏKf . 1. Təngə gəlmək, cana gəlmək, bezmək. Katib təngləşib çıxardı, baş qoşmazdı. Mir Cəlal.
2. Təng olmaq, sıxılmaq, nəfəsi çətinləşmək, ürəyi sıxılmaq, təngimək. Bir axşam ürəyim yenə təngləşdi. T.Ş.Simurq. Süsən yenə dinmədi. Onun nəfəsi təngləşdi. M.Hüseyn. Paylaşın - Hamı bilsin
|