TƏNUMƏNDsif. [fars.] Boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Ucaboylu, tənumənd qadın irəli yeriyib, oğlunun üzündən öpdü. Ə.Haqverdiyev. iki tənumənd kişi qarşı-qarşıya dayanmışdı. B.Bayramov.
Paylaşın - Hamı bilsin
|