TƏPCƏKis. 1. Təpilmiş və ya yumşaq torpağı bellə döyəcləyib bərkitmə. □ Təpcək vurmaq - torpağı bellə döyəcləyib bərkitmək. Arx qazanda [Gülşən] kimi təpcək vuran olmazdı. Ə.Vəliyev.
2. Tüfəngin döşə dirənən (təpən) hissəsi; dibçək. Paylaşın - Hamı bilsin
|