İzahlı lüğət

TƏSADÜF is. [ər.] 1. Baş vermiş gözlənilməyən, nəzərdə tutulmayan hadisə; qəziyyə, vəqə, əhvalat. [Tosya Fəraməzə:] Neçin bir neçə ay əvvəl təsadüf bizi bir-birimizə rast gətirdi? Çəmənzəminli. 2. Gözlənilmədən rastlaşma, görüşmə. Məhərrəm bu təsadüfdən çox sevindi. H.Nəzərli. □ Təsadüf etmək - 1) gözlənilmədən rast gəlmək, birdən qarşısına çıxmaq. O günün sabahı məktəbə gedərkən [qıza] təsadüf etmədim. S.Hüseyn; 2) görmək, rastlaşmaq. Arasıra istidən divarın dibindəki kölgəliyə qısılaraq yeriyənlərə də təsadüf etmək mümkündür. M.İbrahimov. İndi vaqonlarda bir-iki sərnişinə təsadüf etmək olurdu. H.Seyidbəyli. 3. Hal, vəziyyət. Təliə bir çox təsadüflərdə Əbubəkrin ona diqqət verib-vermədiyini də öyrənməyə çalışırdı. M.S.Ordubadi. // Gözlənilmədən ortaya çıxan keyfiyyət, hadisə, şərait. [Arif Rənaya:] Nə səadət, nə xoş təsadüf, inan; Səni gördükdə bitdi tabü-təvan. H.Cavid. Uşağı bir xoşbəxt təsadüf saxladı. Mir Cəlal. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!