ÜŞÜTMƏ1. “Üşütmək”dən f.is.
2. Titrətmə, vicvicə. Canıma üşütmə düşdü. - [Nemət] bir az dincəldikdən sonra bədəninə bir üşütmə gəldi ki, köynəyi tamamilə soyudu. Çəmənzəminli. Paylaşın - Hamı bilsin
|