UZLUsif. 1. Üzü, qaymağı yığılmamış. Üzlü süd. - Nənəm, a nazlı qoyun; Qırqovul gözlü qoyun; Pendiri kəsmə-kəsmə; Qatığı üzlü qoyun. (Sayaçı sözü). Üz çəkilmiş, üzü olan. Üzlü döşək.
məc. Nadinc, dəcəl, sırtıq, həyasız. [Pəri:] Əbdül! Axır vaxtlarda sən çox üzlü (z.) olmusan. C.Cabbarlı. Salıb sındıranda xeyli qabqacaq; Deyərdin: - Uşağım üzlüdür, üzlü. S.Rüstəm. Paylaşın - Hamı bilsin
|