YANAqoş. dan. 1. Ötrü, üçün, üzündən (səbəb bildirir). Ta kim məqami tərk edəndə; Səndən yana əzm edib gedəndə. Füzuli. Əşi, sən niyə bu acgöz kağızdan yana belə cinli olmusan? S.Rəhimov. Qonaq duruxdu: - Nədən yana soruşdun? Mir Cəlal.
2. ...barədə, ...cəhətdən, ...tərəfdən. [Hacı Həsən:] Şeyxəna, doğrusu, mən övladdan yana bədbəxt olmuşam. C.Məmmədquluzadə. Paylaşın - Hamı bilsin
|