YANIB-YAXILMAQf. 1. Ürəkdən heyifsilənmək, çox acımaq, ağır mənəvi əzab və iztirab keçirmək. Vaqif bu mənzərəyə baxıb düşünür və düşündükcə də yanıb-yaxılırdı. Çəmənzəminli. indi yanıb-yaxılıram; Sərt dilləndim sənə niyə? M.Dilbazi.
məc. Aşiq və məftun olmaq, eşq mübtəlası olmaq. Fərhad Şirin ucundan; Yandıyaxıldı, ay gözəl! Aşıq Ələsgər. Acığından, hirsindən boğulmaq, yanıbtökülmək, bərk hirslənmək. Alı xan ağa özü yanıb-yaxılır, söyüb-söylənir və muzdurlardan şikayətlənirdi. S.Rəhimov. Kişi yanıbyaxılaraq bu dəfə cavab verməyə söz tapmadı. İ.Əfəndiyev. Paylaşın - Hamı bilsin
|