YORTAVLAMAQf . məh. 1. Yorta yerişlə yeriməyə, yortmağa başlamaq. [Məcid] göy ürkəsinə bir acı qamçı çəkdi. Ürkə yortavladı. S.Rəhimov.
2. Sürətlə, çapa-çapa getmək. O, üzünü enişə tərəf döndərib: - Sən bir gör, necə də əti kəsilmiş kimi yortavlayır! S.Rəhimov. Paylaşın - Hamı bilsin
|