YORTMAQf . 1. Yort getmək, yerimək. Atlar tərpənib bir qədər yortdular. S.Rəhimov.
məc. Ümumiyyətlə, yerimək, qaçmaq, boş-boş gəzmək. O, yenə əvvəlki kimi orabura yortan, ixtisasının adı bulunmayan və qardaşının əlinə baxan Nəsir idi. S.Hüseyn. [Budaq:] Şələmiz dalımızda yortmağa üz qoyduq. Ə.Vəliyev. Rəhimli fısıldaya-fısıldaya təhkimçinin arxasında yorturdu. I.Hüseynov. məc. dan. Soxmaq, dürtmək. yorta-yorta zərf Tələsik, çaparaq, qaçaqaça. Yorta-yorta getmək. Paylaşın - Hamı bilsin
|