İzahlı lüğət

ZƏVVAR is. [ər.] Ziyarət edən, ziyarətə gələn və yaxud ziyarətdən qayıdan şəxs; ziyarətçi. Zəvvarın həmişə getmək ya gəlmək sədasını eşidən kimi Məhəmmədhəsən əminin gözündən yaş çeşmə kimi başlar axmağa. C.Məmmədquluzadə. Haşım yol ilə gedərkən iki nəfər nabələd adama rast gəldi. Bunların biri piyada zəvvar, biri də dərviş idi. Talıblı. Zəvvarlar karvanı Məkkə şəhərinə yaxınlaşır. Ə.Məmmədxanlı. // Poetik dildə, məc. mənada. Bulunmaz dünyada bənzərin bəlkə; Zəvvarın olmuşdur bir böyük ölkə. Ə.Cavad. Zəvvarın olmuşdur ay da, ulduz da; Göydəki mələk də, yerdəki qız da. S.Vurğun. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!