İzahlı lüğət

VURULMA2 (ID - 41891)

“Vurulmaq2”dan f.is.

VURULMAQ1 (ID - 41892)

məch. 1. Zərbə endirilmək. Ağac ilə vurulmaq. // Döyülmək, kötəklənmək.
Çalınmaq, qaxılmaq, soxulmaq. Paya vurulmaq. Taxtaya iki mıx vurulmuşdur.
Güllə ilə vurulub öldürülmək. Ovda ikicə quş vuruldu. - Üzvlərdən Hacı...

VURULMAQ2 (ID - 41893)

f Bənd olmaq, aşiq olmaq, məftun olmaq, həddindən artıq sevmək. Qazamat qulluqçularından birisi Həcərə vurulur. “Qaçaq Nəbi” . [Əsgər] isə Züleyxanın sərv qamətinə vurulmuşdu. C.Cabbarlı. Can, usta, mən bir çəlik yay kimi...

VURUM (ID - 41894)

is. Sərrast vurma. Ağalıq verimlədir, igidlik vurumla. (Ata. sözü).

VURUŞ (ID - 41895)

is. 1. Vuruşma; dava, müharibə, döyüş. Qılınc vuruşundan, güllə səsindən; Yuvadakı quşlar uçhauç oldu. (Qoşma). Vuruş meydanında vuruşmağa çıx. S.Vurğun. Vurma tərzi, zərbə. Vuruşun kor vuruşuna oxşamır. (Ata. sözü)....

VURUŞAN (ID - 41896)

f sif Döyüşən, savaşan, dalaşan, çarpışan, dava edən. Düşmənlə vuruşan qoşun. // Is. mənasında. Vuruşanları aralamaq. - Ofiser gördü ki, dava yaman qızışıb, bunların heç birinin vecinə gəlmir, əmr [etdi] ki, vuruşanları...

VURUŞDURMA (ID - 41897)

“Vuruşdurmaq”dan f.is.

VURUŞDURMAQ (ID - 41898)

icb. Bir-birinin üzərinə salışdırmaq, savaşdırmaq, aralarına dava salmaq. Dostları vuruşdurmaq.

VURUŞQAN (ID - 41899)

sif Çox vuruşan, döyüşən, savaşqan; vuruşmağı, savaşmağı sevən. Vuruşqan uşaq.

VURUŞMA (ID - 41900)

1. is. Döyüş, çarpışma, dava, savaş, savaşma. Fəxrəddinlə turanlıların vuruşmaları bir saatdan artıq çəkdi. M.S.Ordubadi. Vuruşa zamanı hər iki tərəf böyük tələfat vermiş(di). A.Şaiq. Bu vuruşmalarda ən çox əzab-əziyyət...

VURUŞMAQ (ID - 41901)

f . 1. Döyüşmək, savaşmaq, çarpışmaq. Düşmənlə vuruşmaq. - Gəl indi cəbhəyə, yoldaş olaq biz; Bir cüt aslan kimi vuruşaq qoşa. S.Vurğun.
Dalaşmaq, kötəkləşmək, bir-birini vurmaq (yumruqla, ağacla və s. ilə).
məc....

VÜCUD (ID - 41902)

is. [ər.] 1. Olma, varlıq, mövcud olma, var olma. Bəs bunların vücudu nəyə lazımdır! M.F.Axundzadə. Kəndlilər onun [Xəlilin] vücudunu özləri üçün bir nemət bilirdilər. S.Hüseyn. □ Vücuda gəlmək əmələ gəlmək, meydana gəlmək,...

VÜCUDLU (ID - 41903)

sif Bədənli, gövdəli, cüssəli, əndamlı. Qız ucaboylu, sağlam vücudlu, sarısaçlı bir rus qızı idi. M.S.Ordubadi. Qasım ağa qalxıb qapıya çatmamış, qələmkarpərdə qaldırıldı, içəri ortaboylu, dolğun vücudlu gözəl bir qadın...

VÜCUDNAMƏ (ID - 41904)

VÜKƏLA (ID - 41905)

[ər. “vəkil” sözünün cəmi] köhn. Vəkillər.

VÜQAR (ID - 41906)

is. [ər.] Öz heysiyyətini, mənliyini yüksək tutma, mühafizə etmə; təmkin, ağırlıq, ciddiyyət, başıucalıq. Qartalgözlü Əmirxanın baxışlarında; Bir kişilik, bir də vüqar oxuyur gəlin. S.Vurğun. [Qəhrəman:] Onlar nə qədər...

VÜQARLI (ID - 41907)

sif. Öz heysiyyətini, mənliyini qoruyan; təmkinli, təşəxxüslü, ağır, başıuca, məğrur. Vüqarlı adam. - Baş-başa çatılmış bu qoca dağlar; Vüqarlı qəlbimtək bu uca dağlar. S.Vurğun. [Möhsün müəllim:] Necə ola bilər ki,...

VÜQARLILIQ (ID - 41908)

is. Təmkinlilik, ağırlıq, ciddilik, öz mənlik və heysiyyətini uca tutma, qoruma; başıucalıq. Maral ayağa qalxanda Qara kişi onun vüqarlılıq verən dəriyaxalı qara drap paltosuna nəzər yetirdi. Əbülhəsən.

VÜQARSIZ (ID - 41909)

sif. Vüqarı olmayan, vüqardan məhrum; heysiyyətsiz. Vüqarsız adam.

VÜQARSIZLIQ (ID - 41910)

is. Vüqarı, heysiyyəti olmama; heysiyyətsizlik.

VÜQU (ID - 41911)

[ər.] köhn. Vaqe olma, baş vermə. Hadisati-mütənəvviənin vüquundan sonra, Məhəmməd şah Səfəvi səltənəti öz oğlu Şah Abbasi-Əvvələ təslim etdi. M.F.Axundzadə. Bir qadın da .. ətrafında vüqu bulan hər bir şeyə gözaltı...

VÜQUAT (ID - 41912)

[ər. “vüqu” sözünün cəmi] Vaqe olan hadisələr.

VÜQUF (ID - 41913)

is. [ər.] 1. Xəbərdar olma, bilmə.
2. Durma, duruş.

VÜRUD (ID - 41914)

is. [ər.] köhn. Varid olma, gəlmə, yetişmə, çatma, varma. İrana əvvəl vüruddan Xəlilin zəkavəti, çapıqlığı, ayıqlığı Ağahüseyni təəccübə gətirdi. Ə.Haqverdiyev.

VÜSAL (ID - 41915)

is. [ər.] şair. Görüşmə, qovuşma; sevgilisinə çatma. Ey Füzuli, kəsmə ol məhvəş vüsalından ümid. Füzuli. İstər vüsalını Vidadi xəstə; Üz xakə fərş elər, düayə düşər. M.V.Vidadi. Dərmansız dərdimə bulunmaz çarə;...

VÜSƏT (ID - 41916)

VÜSƏTLİ (ID - 41917)

sif. Geniş.

VÜSƏTLİLİK (ID - 41918)

is. Genişlik. Qəhrəmanlıq [surətinə] xas olan vüsətlilik, Vətən və xalq səadəti yolunda aparılan şanlı mübarizələr kantata əsərlərində çox parlaq surətdə ifadə edilə bilər. Ə.Bədəlbəyli.

VÜSLƏT (ID - 41919)

is. [ər.] şair. Qovuşma; aşiqin öz sevgilisinə qovuşması; vüsal. Əlbəttə, bular bu şami-firqət; Bir sübh səadət ilə vüslət. Məsihi. [Əziz bəy:] İndi ki vüslət zamanı yaxınlaşıb, arzuma çatacaq ümidi ilə xəyalımı xoş...

VÜSUQ (ID - 41920)

is. [ər.] klas. Ürəkdən inanma, möhkəm inam, etibar, xatircəmlik. Xanın onlara hər xüsusda vüsuqu var idi. M.F.Axundzadə.

VÜSUL (ID - 41921)

is. [ər.] Çatma, yetişmə, varma. Şiraz tənbəkisi göndərdim, vüsulundan məni xəbərdar eylə. M.F.Axundzadə. □ Vüsul olmaq - çatmaq, yetişmək, varmaq, varid olmaq. [Fəxrəddin:] Çox yaxşı, tənək çubuqları da ki vüsul oldu. N.Vəzirov....

VÜZƏRA (ID - 41922)

is. [ər. “vəzir” söz. cəmi] köhn. Vəzirlər. Və belə güman edirlər ki, [idarə və] politika elminin səltənətə əsla lüzumu yoxdur və lüzumu olsa da, onlar və onların vüzərası bu elmi firəngin babasından da yaxşı bilirlər....

VÜZUH (ID - 41923)

is. [ər.] klas. Aydınlıq, aşkarlıq; şərh və izaha ehtiyacı olmayacaq dərəcədə aydınlıq (bax vazehlik). Mirzə Əbdüllətif Təsuci farsi dilində pakizə və nəhayət vüzuh və cövdətdə tərcümə edibdir. M.F.Axundzadə.

VZVOD (ID - 41924)

[rus.] hərb. Rota, eskadron və ya topçu bölməsi və bu cür bölməni təşkil edən əsgər dəstəsi. Vzvod komandiri. - Hacıyev Kəyan .. vzvoda yaxınlaşdı. Ə.Əbülhəsən. Fərhadın vzvodu xeyli iş görmüşdü. Ə.Vəliyev.

Bu səhifə dəfə baxılıb

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed