ZƏİFLƏNDİRMƏ (ID - 44656)“Zəifləndirmək”dən fJs.
|
ZƏİFLƏNDİRMƏK (ID - 44657)bax zəiflətmək.
|
ZƏİFLƏNMƏ (ID - 44658)“Zəiflənmək’dən f.is.
|
ZƏİFLƏNMƏK (ID - 44659)bax zəifləmək.
|
ZƏİFLƏŞDİRİCİ (ID - 44660)sif. Zəiflədən, zəiflik törədən.
|
ZƏİFLƏŞDİRİLMƏ (ID - 44661)“Zəifləşdirilmək”dən f.is.
|
ZƏİFLƏŞDİRİLMƏK (ID - 44662)bax zəiflədilmək.
|
ZƏİFLƏŞDİRMƏ (ID - 44663)“Zəifləşdirmək’’dən f.is.
|
ZƏİFLƏŞDİRMƏK (ID - 44664)bax zəiflətmək.
|
ZƏİFLƏŞMƏ (ID - 44665)“Zəifləşmək”dən f.is.
|
ZƏİFLƏŞMƏK (ID - 44666)f . Zəiflənmək, getdikcə zəif olmaq. Hükəmanın da iqrarı bunadır ki, başın çanağı nazikləşib kiçildikcə, beyin də zəifləşməyə və kiçilməyə başlayır. C.Məmmədquluzadə.
|
ZƏİFLƏTMƏ (ID - 44667)“Zəiflətmək”dən f.is.
|
ZƏİFLƏTMƏK (ID - 44668)f . Zəif salmaq, gücdən salmaq, qüvvədən salmaq, gücünü azaltmaq. // Zəif düşməsinə səbəb olmaq, taqətsiz hala gətirmək, üzmək. Xəstəlik onu çox zəiflətmişdir. Doyunca yatmamaq adamı zəiflədib gücdən salır.
|
ZƏİFLİK (ID - 44669)is. 1. Qüvvə azlığı, gücsüzlük. İşığın zəifliyi. Motorun zəifliyi. // Üzgünlük, taqətsizlik, qüvvətsizlik, xəstəlik halı, fiziki qüvvə azlığı, arıqlıq. Qıçlarında zəiflik hiss etmək. - [Qızın] çöhrəsində bir...
|
ZƏKA (ID - 44670)is. [ər.] Bir şeyi tez anlama, tez dərk etmə, tez qavrama qabiliyyəti, zehin kəskinliyi; ağıl, fəhm, zehin. [Uluca:] Kimdə var əql, zəka, əzm, hünər; Hər nəhəngi o, məharətlə yenər. A.Şaiq. Bəşir məni gördükdə arvadının...
|
ZƏKALI (ID - 44671)sif. Zəkası olan, fəhmli, zehinli, ağıllı, fərasətli, istedadlı, zəkası kəskin. Zəkalı qız. - Uşaq zəkalıydı, alnı ay kimi. S.Vurğun. Zəkalı adamdı. Bir dəfə eşitdiyi söz həmişəlik hafizəsində qalırdı. S.Rəhman.
|
ZƏKALILIQ (ID - 44672)is. Zəkalı adamın xassəsi; zəka sahibi olma, zehinlilik, fəhmlilik, istedadlılıq.
|
ZƏKASIZ (ID - 44673)sif. Zəkası olmayan, fəhmsiz, zehinsiz, istedadsız.
|
ZƏKASIZLIQ (ID - 44674)is. Zəkasız adamın xassəsi; idraksızlıq, zehinsizlik, fəhmsizlik, fərasətsizlik, istedadsızlıq.
|
ZƏKAT (ID - 44675)is. [ər.] İslam dinində: əldə edilmiş mal və pulun halallığmı təmin etməkdən ötrü, onun dini ehtiyaclar və fəqir-füqəraya verilmək üçün ayrılan hissəsi. Hər nə versən ver, məbada vermə bir dirhəm zəkat; Qoy acından ölsə,...
|
ZƏKAVƏT (ID - 44676)[ər.] bax zəka. Nə əhlimizdə ayıqlıq əlaməti görünəydi; Nə bir para oxumuşlarda bu zəkavət olaydı! M.Ə.Sabir. insanda qabiliyyət də gərək olsun, zəkavət də gərək olsun, hamı oxuyan alim olmaz. C.Məmmədquluzadə. ..Xəlilin...
|
ZƏKAVƏTLİ (ID - 44677)bax zəkalı.
|
ZƏKAVƏTLİLİK (ID - 44678)bax zəkalılıq.
|
ZƏKİ (ID - 44679)[ər.] bax zəkalı. [Şeyx Kəbir:] Lakin ən son yerin, zəki Sənan! Olacaq son nəfəsdə Gürcüstan. H.Cavid. ..Mən də xoşnudam ki, məmləkətdə belə zəki cavanlar tapılır. C.Cabbarlı. Ziba olduqca zəki, gözüaçıq bir zəmanə qızı...
|
ZƏKİLİK (ID - 44680)bax zəkalılıq.
|
ZƏQQƏTO (ID - 44681)sif Çox acı, zəqqum kimi. Bu meyvə zəqqəto zəhərdir. // Həddən artıq turş.
|
ZƏQQƏTUN (ID - 44682)bax zəqqəto.
|
ZƏQQUM (ID - 44683)is. [ər.] 1. Acı meyvəsi olan bir cins ağac; ağı ağacı. [Xortdan:] Odabaşıdan xahiş etdim ki, zəqqum ağacını mənə göstərsin. Ə.Haqverdiyev. // Bu ağacın meyvəsi.
2. məc. Çox acı şey haqqında. Heyif oldu yarın şirin söhbəti;... |
ZƏQQUMLAMAQ (ID - 44684)f 1. Zəqqum vermək, zəqqum yedirmək.
vulq. Yedirmək, doydurmaq (acıqla deyilir). məc. Acılamaq, zəhərləmək. |
ZƏQQUMLANMAQ (ID - 44685)qayıd. vulq. Yemək
(acıqla deyilir). [Qurbanəli:] Bir əppəkdənzaddan ver, zəqqumlanaq. N.Nərimanov. |
ZƏLALƏT1 (ID - 44686)is. [ər.] 1. klas. Alçalma, alçaqlıq, həqarət, rəzalət, xarlıq. Bu nə zəlalətdir?
2. Zillət, əzab və əziyyət, çətinlik, möhnət. Amma o millət ki, ümidini qılınca bağlayıb, həmişə zəlalətdə bulunubdur. N.Nərimanov.... |
ZƏLALƏT2 (ID - 44687) |
ZƏLAM (ID - 44688)is. [ər.] klas. Qaranlıq, zülmət. Sanki göydən yağırdı hüznü zəlam; Çulğayırdı cahan üzün zülmət. C.Cabbarlı.
|
ZƏLİ (ID - 44689)is. 1. Şirin sularda yaşayan, heyvanların bədəninə yapışıb onların qanmı sormaqla dolanan xırda qurd. □ Zəli qoymaq (salmaq, yapışdırmaq, düzmək) - təbabətdə: xəstə adamın korlanmış qanmı sordurmaq üçün onun bədəninin...
|
ZƏLİL (ID - 44690)sif. [ər.] Zəlalətə düşmüş; yazıq, bədbəxt, həqir, fəqir, xar. Mən indi hazıram, ömrüm bu dəm tamam olsun; Belə zəlil (z.) yaşamaq bir kərə haram olsun. A.Səhhət. □ Zəlil etmək - pis günə qoymaq, bədbəxt etmək, xar etmək,...
|
ZƏLİLANƏ (ID - 44691)zərf [ər. zəlil və fars. ...anə] klas. Zəlil kimi, bədbəxtcəsinə, yazıq-yazıq. Mənsur bu mərhəmətdən bir növ taqətə gəlib göz yaşı tökərək, bir sövti-zəlilanə ilə ahü naləyə başladı. C.Cabbarlı.
|
ZƏLİLLƏŞMƏ (ID - 44692)“Zəlilləşmək”dən f.is.
|
ZƏLİLLƏŞMƏK (ID - 44693)f Zəlil olmaq, xar olmaq, pis günə düşmək.
|
ZƏLİLLİK (ID - 44694)is. Zəlalətə düşmüş adamın halı; zəlalət, xarlıq, həqirlik, yazıqlıq, bədbəxtlik. Şadlıq ilə saxladığın aşığı; Zəlilliklə (z.) imtahana çəkirsən. Aşıq Ələsgər.
|
ZƏLZƏLƏ (ID - 44695)is. [ər.] Yer qabığının bəzi sahələrinin vulkanik və ya tektonik proseslər üzündən güclü titrəməsi; yer sarsıntısı. Usta Zeynal yaşadığı şəhərdə tez-tez zəlzələ olardı. S.S.Axundov. Vaxtı ilə uzaq və amansız bir zəlzələ...
|
ZƏLZƏLƏLİ (ID - 44696)sif. Tez-tez zəlzələ olan, zəlzələ baş verən; zəlzələyə məruz qalan. Zəlzələli yerlər.
|
ZƏMANƏ (ID - 44697)[ər.] 1. Dövr, zaman. Səni mənə bəxş elədi zəmanə; Yaxşı olan nəsib olmaz yamanə. M.V.Vidadi. [Heydər bəy:] Pərvərdigara, bu necə əsrdir, bu necə zəmanədir? Nə at çapmağın qiyməti var, nə tüfəng atmağın hörməti var....
|
ZƏMANƏT (ID - 44698)is. [ər.] Zaminlik, zamin olma. [Əbdüləli bəy:] Balaş, sizin təməs-sükün vaxtı dünən qurtarmışdır. Çünki mən zəmanət vermişəm. C.Cabbarlı. □ Zəmanət etmək - zamin olmaq. [Vəzir:] Mən də zəmanət edirəm. Ə.Haqverdiyev....
|
ZƏMANƏTÇİ (ID - 44699)is. Zəmanət verən adam, zamin olan adam; zamin.
|
ZƏMANƏTKAR (ID - 44700)is. [ər. zəmanət və fars. ...kar] bax zaminkar.
|
ZƏMİ (ID - 44701)is. [fars.] Əkin yeri, tarla. Taxıl zəmisi. - Muğan səhraları bir tamaşadır; Buğda zəmiləri qoşa-qoşadır. S.Vurğun. Göz işlədikcə dərya kimi dalğalanan kolxoz zəmiləri artıq buğum bağlayırdı. S.Rəhimov. Səməd sünbüllənməmişdən...
|
ZƏMİN (ID - 44702)is. [fars.] 1. klas. Yer, torpaq. Əhlizəmanə qanına çox təşnədir, zəmin; Qanın kimin tökərsə fələk, ol zaman içər. Füzuli. Bəhri-silabtək zəminü zəman; Cünbuşə gəldi, qopdu bir tufan. M.Ə.Sabir. □ Ruyi-zəmin klas. - yer...
|
ZƏMİNƏ (ID - 44703)bax zəmin 3-cü mənada. [Məsmə:] Məni yuxu aparmırdı. Məruzəm üzərində çıxışda bulunan natiqlərə verəcəyim cavab üçün zəminə düşünürdüm. S.Hüseyn. [S.Vurğun] o zaman yazmış olduğu bir sıra şeirlərində möhkəm bir...
|
ZƏMİNƏSİZ (ID - 44704)sif Heç bir zəmini, əsası olmayan, əsassız, zəminədən məhrum.
|
ZƏMİR (ID - 44705)is. [ər.] köhn. Köhnə qrammatikada: əvəzliyin adı.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb