GƏMİRİCİLƏR (ID - 14728)cəm, zool. Kəsici dişləri yaxşı inkişaf etmiş heyvanlar dəstəsi (siçan, siçovul və s).
|
GƏMİRİK (ID - 14729)sif. 1. Gəmirilmiş halda olan, dişlək-dişlək, dişlə didişdirilmiş. Gəmirik alma.
Yeyilmiş, sınıq-salxaq. Tapdığın bütün dişləri gəmirik və mırıqdı. Ə.Vəliyev. |
GƏMİRİKLƏMƏ (ID - 14730)“Gəmirikləmək” dən f.is.
|
GƏMİRİKLƏMƏK (ID - 14731)bax gəmirmək.
|
GƏMİRİLMƏ (ID - 14732)“Gəmirilmək” dən f.is.
|
GƏMİRİLMƏK (ID - 14733)məch. Dişləm-dişləm edilmək, dişlə didişdirilmək; çeynənmək.
|
GƏMİRİLMİŞ (ID - 14734)f.sif. Dişlə bərk sıxılıb didişdirilmiş, parçalanmış.
|
GƏMİRİŞDİRMƏ (ID - 14735)“Gəmirişdirmək” dən fJs.
|
GƏMİRİŞDİRMƏK (ID - 14736)f. Gəmirmək (çoxları bir yerdə).
|
GƏMİRİŞMƏ (ID - 14737)“Gəmirişmək” dən f.is.
|
GƏMİRİŞMƏK (ID - 14738)f. 1. Bir-birini gəmirmək, dişləmək. Siçanlar gəmirişir.
2. məc. Bir-birini qapmaq (bərk dalaşmaq, söyüşmək). |
GƏMİRMƏ (ID - 14739)“Gəmirmək” dən f.is.
|
GƏMİRMƏK (ID - 14740)f. 1. Bərk bir şeyi dişlərilə dişləmək, bərk sıxıb parçalamaq, çeynəmək; didişdirmək. İtin peşəsi sümük gəmirmək olar. Əlini gəmirmək. - Həsi çalışıb Hatəmxanın sağ əlinin baş barmağını iti dişləri arasına keçirtdi,...
|
GƏMİRTLƏMƏ (ID - 14741)“Gəmirtləmək” dən f.is.
|
GƏMİRTLƏMƏK (ID - 14742)f. Dişləyib yemək, gəmirmək. [Tələbə:] Bu armuddan qabıqlıqabıqlı altı dənəsini gəmirtlədim. Qantəmir.
|
GƏMİRTLƏNMƏ (ID - 14743)“Gəmirtlənmək” dən f.is.
|
GƏMİRTLƏNMƏK (ID - 14744)bax gəmirilmək.
|
GƏMİRTLƏNMİŞ (ID - 14745)b ax gəmirilmiş. Səkkiz-doqquz yaşında bir oğlan uşağı əlində bir gəmirtlənmiş alma bizim yanımıza gəlib elə bərkdən ağlamağa başladı ki, guya ətini kəsirlər. C.Məmmədquluzadə.
|
GƏMİŞDİRMƏ (ID - 14746)“Gəmişdirmək” dən f.is.
|
GƏMİŞDİRMƏK (ID - 14747)f Alıcı quşu ov üzərinə saldırmaq, ovu tutmaq üçün uçurmaq. Tərlan gəmişdirib Çənlidə küsər; Gələr qıya çalar Koroğlu səni. “Koroğlu”. Gəmişdirib xanlar tülək tərlanı; Diddirib tökərdi yazıq heyvanı. H.K.Sanılı....
|
GƏMİŞMƏ (ID - 14748)“Gəmişmək” dən f.is.
|
GƏMİŞMƏK (ID - 14749)f. Ov dalınca şığımaq, uçmaq (alıcı quşlar haqqında). Gəmişdi tərlanım şığıdı, getdi; Unlədim, ünlədim, ünümdən ötdü. Aşıq Kərəm. Qızılquş kəkliyə gəmişən kimi ulduzlu təyyarələr .. damğalı təyyarələrə gəmişirdi....
|
GƏMLƏMƏ (ID - 14750)“Gəmləmək” dən f.is.
|
GƏMLƏMƏK (ID - 14751)f Buzovun, quzunun ağzına gəm vurmaq.
|
GƏMLƏNMƏ (ID - 14752)“Gəmlənmək” dən f.is.
|
GƏMLƏNMƏK (ID - 14753)məc. Ağzına gəm vurulmaq (quzu, buzov və s. haqqında).
|
GƏNC1 (ID - 14754)1. sif Yeniyetmə, cavan, hələ yaşa dolmamış (qoca ziddi). - Araz çalışqan, zəhməti sevən, öz qüvvət və məharətinə inanan ciddi və iradəli bir gənc idi. A.Şaiq. Bizim aramızda .. yeddi-səkkiz nəfər gənc tələbə, bir nəfər...
|
GƏNC2 (ID - 14755) [fars.] is. Xəzinə, dəfinə. Görüb, Vahid, xəyal etdim üzündə zülfi-pürçinin; Ki, guya gənc üstündə yatıbdır əjdaha zülfün. Ə.Vahid.
|
GƏNCƏFƏ (ID - 14756)is. [fars.] köhn. bax qumar. Zülm zəncirinin altında çəkir işgəncə; Eyibdir sən uyasan gəncəfəyə, şətrəncə. A.Səhhət. [Gəray:] Yox, inanma, eşitdin isə bunu; Oynadım mən də gəncəfə oyunu.. A.Şaiq. Gəncəfə kağızı - qumar...
|
GƏNCLƏŞDİRİLMƏ (ID - 14757)“Gəncləşdirilmək” dən f.is.
|
GƏNCLƏŞDİRİLMƏK (ID - 14758)məch. Cavanlaşdırılmaq.
|
GƏNCLƏŞDİRMƏ (ID - 14759)“Gəncləşdirmək” dən f.is.
|
GƏNCLƏŞDİRMƏK (ID - 14760)icb. 1. Daha cavan etmək, cavanlaşdırmaq. Dağ havası adamı gəncləşdirir. - [Nigar:] Özünü gərək gəncləşdirəsən! S.Hüseyn. // Bir təşkilatın və s.-nin tərkibinə gəncləri daxil etmək. Təşkilatı gəncləşdirmək.
2.... |
GƏNCLƏŞMƏ (ID - 14761)1. “Gəncləşmək” dən f.is.
2. Daxili sekresiya vəzilərinin fəaliyyətinin güclənməsi vasitəsilə qocalmış orqanizmə gənclik əlamətlərinin qayıtması. |
GƏNCLƏŞMƏK (ID - 14762)f 1. Getdikcə gənc olmaq, cavanlaşmaq, yetkinləşmək. Gəncləşmək [Muradın] əlində deyildi. Onu təbiət qocaltmışdı. S.Hüseyn. Könül istər şeir yaza; Gəncləşirəm yaza-yaza. S.Vurğun. Getdikcə Kərim daha yekəlib kişiləşir,...
|
GƏNCLİK (ID - 14763)is. İnsan həyatının yeniyetməlikdən yetkinliyə qədər olan dövrü, gənc yaşlar, cavanlıq (qocalıq ziddi). Insanın çocuqluğu və gəncliyi keçmişin qoynunda basdırıldığı üçün o, daima keçmişi xatırlamalıdır. M.S.Ordubadi....
|
GƏNDALAŞ (ID - 14764)is. bot. Pisqoxulu, birillik yabanı bitki. Gəndalaş kolu. Qara gəndalaş. [Umudun] canında heysizlik vardı. Suya girmək istəyirdi, amma yerindən qalxmağa həvəsi yox idi. Təzədən başını gəndalaş kolunun altına soxdu. İ.Məlikzadə....
|
GƏNDALAŞLIQ (ID - 14765)is. Çoxlu gəndalaş bitmiş yer.
|
GƏNƏ (ID - 14766)is. zool. Xırda caynaqları ilə heyvanların, bəzən də insanların bədəninə yapışıb onların qanını soran buğumayaqlı parazit. Iti gənə basıb. Insana xəstəlik keçirən gənələr xüsusi bir qrup təşkil edir. □ Hörümçək gənəsi...
|
GƏNƏCİK (ID - 14767)is. 1. Kiçik gənə, balaca gənə.
2. zool. Ziyanverici buğumayaqlı parazit. Gənəcik adətən yarpağın alt tərəfində yerləşir. |
GƏNƏGƏRÇƏK (ID - 14768)is. 1. bot. Toxumundan həmin adda yağ alınan bitki. Gənəgərçək bitkisi.
2. Həmin bitkinin toxumlarından alınan yağ (işlətmə dərmanı kimi işlənilir). [Dərviş] qabı zeytun yağı əvəzinə gənəgərçəklə doldurur, gətirir... |
GƏNƏLİ (ID - 14769)sif. Gənəsi olan, gənə daraşmış, gənə basmış. Gənəli it. Gənəli inək. Gənəli pişik.
|
GƏNƏŞİK (ID - 14770)is. dan. Məsləhət müşavirəsi.
|
GƏNƏŞİKLİ (ID - 14771)sif. dan. Məsləhətlə, razılıqla düzələn, əldə edilən; məsləhətli. Gənəşikli iş. - Gənəşikli baş salamat olar. (Ata. sözü).
|
GƏNƏŞMƏ (ID - 14772)“Gənəşmək” dən f.is.
|
GƏNƏŞMƏK (ID - 14773)f. dan. Birisinin rəyini bilmək üçün onunla məsləhətləşmək, məsləhət üçün birinə müraciət etmək. Vuran oğul dayısına gənəşməz. (Ata. sözü). [Həsən:] Yaxşı, sən get, mən də dalınca gələrəm, deyirəm, qızın anasına...
|
GƏNGİZ (ID - 14774)is. bot. Şoran torpaqlarda bitən kol bitkisi.
|
GƏNZİK (ID - 14775)is. anat. Damağın arxa hissəsi, boğaz boşluğunun ağızla birləşən hissəsi. Çörək gənziyinə sıçradı. Gənzik iltihab olduqda qulaq pərdəsi yırtıla da bilər.
|
GƏR1 (ID - 14776) [fars.] klas. bax əgər. Gər girişsəm çalhaçala; Quş gərəkdir qanad sala. “Koroğlu”. Sən gər mənim olsan fəna dünyada; Elə billəm padşaha dönmüşəm. M.P.Vaqif. Məsəldir: bir paydan bir adam doyar; Gər bölünə, ikisin də...
|
GƏR2 (ID - 14777) is. məh. Əsasən qoyun, keçi və başqa heyvanlarda olan qoturluq xəstəliyi. Keçi gər olub.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb