ŞƏRBƏT (ID - 37448)is. [ər.] 1. Meyvə şirələrinə və ya adi suya qənd qatmaqla hazırlanan şirin içki. // Sirop. Bayram zamanı hil, darçın, zəncəfil, qəhvə çayı da vermək adət idi. Bundan əlavə, şərbət də verərdilər. H.Sarabski. Surahılar şərbət...
|
ŞƏRBƏTÇİ (ID - 37449)is. Şərbət hazırlayıb satan adam. Yaşıl dalları ətrafa sarqan iripüsküllü söyüd altında şərbətçi sıra iskəmlə üzərində oturan müştərilərinə şərbət verir. H.Cavid.
|
ŞƏRBƏTÇİLİK (ID - 37450)is. Şərbətçi peşəsi, şərbətçi işi.
|
ŞƏRBƏTİ (ID - 37451)is. Şərbət qabı. Süfrəyə şərbətilər düzülmüşdü.
|
ŞƏRBƏTLİK (ID - 37452)is. Şərbət hazırlamağa lazım olan, şərbətə yarar. Şərbətlik ədvə. Şərbətlik şirə.
|
ŞƏRÇİ (ID - 37453)sif Şər söyləyən, başqasına şər atan, iftiraçı, böhtançı. Şərçi adam.
|
ŞƏRƏF (ID - 37454)is. [ər.] 1. İnsanın ictimai və şəxsi davranışında tutduğu mənəvi-əxlaqi prinsiplərin məcmusu; mənəvi yüksəklik, ululuq, heysiyyət. Şərəfini qorumaq. - Ədəbdən, elmdən gər feyziyab olsa əvamünnas; Düşər şənü şərəfdən...
|
ŞƏRƏFƏ (ID - 37455)is. [ər.] Minarənin azan verilən yeri. Şərəfədən sonra davam edən çıxıntı isə minarənin ümumi vertikal kompozisiyasını tamamlayır. Ə.Salamzadə.
|
ŞƏRƏFLƏNDİRMƏ (ID - 37456)“Şərəfləndirmək dən f.is.
|
ŞƏRƏFLƏNDİRMƏK (ID - 37457)f Şərəfli etmək, hörmətini, şərəfini artırmaq; başını uca etmək. Öz gəlişinizlə məclisimizi şərəfləndirdiniz.
|
ŞƏRƏFLƏNMƏ (ID - 37458)“Şərəflənmək”dən f.is.
|
ŞƏRƏFLƏNMƏK (ID - 37459)f . Şərəfli olmaq, şərəf və hörməti artmaq, etibarı, qiyməti artmaq, ucalmaq; başı uca olmaq. Dağlar şərəflənər öz tərlanilə; Vətən fəxr eləyər qəhrəmanilə. M.Rahim.
|
ŞƏRƏFLİ (ID - 37460)sif. 1. Hörmətli, ehtiramlı, sayğılı, vüqarlı, şanlı. Müəllim adı şərəfli addır. - Adın şərəflidir sənin, ey qadın; Dahilər anası çağrılır adın. S.Vurğun.
2. Hörmət, şərəf, şan-şöhrət gətirən, iftixar doğuran.... |
ŞƏRƏFSİZ (ID - 37461)sif. Şərəfi, heysiyyəti olmayan; namussuz, vicdansız, alçaq, rəzil. Kim keçər bu yerin daşından, deyin?! Vətəndən ayrılar hanki şərəfsiz? S.Vurğun. Heyhat! Bir gün, nə deyim, eloğlum, düşdün dara; Diri təslim olmadın şərəfsiz...
|
ŞƏRƏFSİZCƏSİNƏ (ID - 37462)sif. və zərf Şərəfsiz surətdə, alçaqcasma, rəzalətlə, rüsvaycasına. Şərəfsizcəsinə hərəkət (etmək). Şərəfsizcəsinə ölüm.
|
ŞƏRƏFSİZLİK (ID - 37463)is. Şərəf və namusdan məhrumluq; şərəfi, heysiyyəti olmama; vicdansızlıq, alçaqlıq, namussuzluq, rəzillik. Sevgi insanı bəzən şərəfsizliyə sürüklədiyi üçün insan təhqirin acılıqlarını hiss etmir. M.S.Ordubadi. Cuma bu vaxta...
|
ŞƏRƏFYAB (ID - 37464)sif. [ər. şərəf və fars. yab] klas. Şərəf və hörmət qazanan, şərəflənən. □ Şərəfyab etmək klas. tənt. - şərəfləndirmək. Hər ayinə belə olsa, o öz mədhiyyələrini və qəsidələrini söylər, məxlüqati-aləmi küllən...
|
ŞƏRƏN (ID - 37465)zərf [ər.] İslam şəriətinə uyğun olaraq, şəriətə görə, dini ehkamlara görə; şəriətcə. [Bəhram Pəriyə:] Mənim səni öpməyə şərən ixtiyarım yoxdur. C.Cabbarlı. [Mir Hadi:] Oğul, Hacı ağa bu vəsiyyətnaməsində özü...
|
ŞƏRƏR(Ə) (ID - 37466)[ər.] klas. bax şərar(ə). Şikəstə Zakirəm, ahım şərəri; Od salıbdı asimana, ay Mədəd! Q.Zakir. Ahın şərəri etməz əsər bir kəsə, Hophop; Bu od sənin ancaq alışan canın üçündür. M.Ə.Sabir.
|
ŞƏRƏŞUR(Ə) (ID - 37467)sif. [fars.] dan. Hərəkətləri düz olmayan, cəncəl, xatakar, davaaxtaran. Şərəşur adam. - [Qara xan Koroğluya:] Sən, deyəsən, şərəşurə adamsan. “Koroğlu” .
|
ŞƏRƏŞURLUQ (ID - 37468)is. dan. Düzgün olmayan işlər, xatakarlıq, davakarlıq. [Nəcmi:] Hökumət ki, elm dalıncan düşdü, şərəşurluğa rəvac vermədi, ona bel bağlamaq olar. Ə.Əbülhəsən.
|
ŞƏRF (ID - 37469)is. [fars.] Başa, boyuna sarımaq, yaxud çiyinə salmaq üçün uzunsov parçadan tikilmiş və ya yundan, iplikdən, ipəkdən toxunmuş məmulat. [Qəhrəman:] [Xanımın] başında ağ ipək şərf var idi. O, bəzənmişdi. H.Nəzərli.
|
ŞƏRH (ID - 37470)is. [ər.] Açma, anlatma, izah (etmə), təfsir (etmə), bildirmə. // Bir şey haqqında izahedici və tənqidi qeydlər, mühakimələr. Siyasi mətbuatda şərh. □ Şərh etmək (eləmək, qılmaq) - açmaq, anlatmaq, izah etmək. Mən nə hacət...
|
ŞƏRHÇİ (ID - 37471)is. Yazı, hadisə və s.-ni şərh edən şəxs; kommentator. Nəsirəddin istedadlı ədəbiyyatşünas olmaqla bərabər, görkəmli mütərcim, redaktor, mətnşünas və şərhçi olmuşdur. “Ədəb. və inc.” .
|
ŞƏRİ1 (ID - 37472)is. [ər.] [köhn.] Nazik damar, kapillyar.
|
ŞƏRİ2 (ID - 37473)[ər.] din. Şəriətcə qanuni, halal. ..[Məhkəmə] Telli Rüstəm qızının əlindən yapışıb, onu öz şəri və halal əri islama tapşırsın. S.Hüseyn. // Şəriətə aid və ya müvafiq olan. Nə cür olmasın ki, əqli və şəri dəlillərlə...
|
ŞƏRİD (ID - 37474)is. [ər.] 1. Lent, yastı qaytan. // İp. isti paltarların boğçadan çıxarılıb həyətlərdə, eyvanlarda çırpıldığını, şəridə asıldığını görmək olurdu. Mir Cəlal. Şəridi bağlamaq üçün çinarın gövdəsinə arvadların...
|
ŞƏRİƏT (ID - 37475)is. [fars.] İslam dini və hüquqi normalarının məcmusu, islam qanunları. Mərifət şərbətin içə bilmirəm; Şəriət dəryadı, keçə bilmirəm... Aşıq Ələsgər. Əsmər yenə şəriətin hökmüncə [Məmmədbağırın] halal arvadı...
|
ŞƏRİƏTXANA (ID - 37476)is. [ər. şəriət və fars. ...xanə] Ruhani idarəsi, qazıxana. [Nurəddin ağa:] Cənab Heydər, qalx ayağa, gedək şəriətxanaya. N.Vəzirov. // Mollaxana.
|
ŞƏRİƏTMƏDAR (ID - 37477)is. [ər. şəriət və fars. mədar] İslamda: şəriət qanunlarını şərh və tətbiq etmək hüququna malik olan yüksək rütbəli din xadimi. [Mirzə Rəhim xan:] Nə qədər ki, bu naməhrəmlik vardır, sənin işinə baxa bilmərəm. Çünki...
|
ŞƏRİF (ID - 37478)is. [ər.] klas. 1. Şərəfli, şərəf sahibi, mübarək, müqəddəs, əziz.
2. Nəcib, əsil, şərafətli, nəcabətli, əsilli. |
ŞƏRİK (ID - 37479)is. [ər.] 1. Hər hansı bir işdə (ticarətdə və s.-də) başqası ilə birgə iştirak edən adam; ortaq. Əbülhəsənbəy cavahirfüruş və onun şəriki Ağa Əsəd Tütünçü oğlu öz ticarət işlərinə baş çəkməkdən ötrü Culfaya...
|
ŞƏRİKLƏŞMƏ (ID - 37480)“Şərikləşmək”dən f.is.
|
ŞƏRİKLƏŞMƏK (ID - 37481)f 1. Şərik olmaq, ortaq olmaq.
2. Razılaşmaq, həmrəy olmaq, qoşulmaq. |
ŞƏRİKLİ (ID - 37482)sif Ortaqlı, hamaş, birgə. Şərikli mülk. - [Mustafa bəy:] Zalım uşaqları, mənimlə şərikli kəhriz çıxartdırıbsınız ki, suyumu da oğurlayırsınız. Ə.Haqverdiyev. Tahirzadənin ilk işi o oldu ki, şərikli kəsdikləri şişəyin...
|
ŞƏRİKLİK (ID - 37483)is. Ortaqlıq, hamaşlıq, müştərəklik. [Rüstəm:] Hər kəs şəriklikdə işləməsə, ona heç bir şey verilməz. T.Ş.Simurq.
|
ŞƏRİKSİZ (ID - 37484)sif. Heç bir şəriki, ortağı olmayan. Şəriksiz mülk.
|
ŞƏRİR (ID - 37485)sif. və is. [ər.] Şər işlər görən, iblis, fəsadçı, dələduz, yaramaz, pis (adam). O səbəbə Xudayar bəy Zeynəbi boşamazdı ki, qorxurdu, şərir adamların birisi Zeynəbi ala və başlıya Xudayar bəydən səğirlərin malmülkünü...
|
ŞƏRQ (ID - 37486)is. [ər.] 1. Dünyanın dörd cəhətindən biri - günçıxan tərəfi; günçıxan, gündoğan. Evin pəncərələri şərqə baxır. - Şərqdə dan yeri yenicə sökülürdü. Ə.Sadıq. // Qərbə (günbatana) müqabil cəhət, istiqamət. Şəhərin...
|
ŞƏRQİ1 (ID - 37487)sif. [ər.] Şərqə aid olan, Şərqə məxsus olan, Şərq ilə bağlı. Şərqi Avropa. Şərqi Sibir.
|
ŞƏRQİ2 (ID - 37488)is. [ər.] Nəğmə, mahnı. Günəş qübbənin ortasına gələr-gəlməz bir şərqi səsi eşidildi. Çəmənzəminli. Vücudunun son bahar yarpağından fərqi yox; Dodağında bir gülüş, bir qaynayan şərqi yox. M.Müşfiq. Bir doyumluq möhlət...
|
ŞƏRQİYYUN (ID - 37489)is. [ər.] kit. 1. Şərq məmləkətləri əhalisi, şərqlilər, Şərq xalqı.
Bax şərqşünas. |
ŞƏRQLİ (ID - 37490)sif. Şərq ölkələrindən birinin əhalisinə mənsub olan adam, Şərq əhli. Şərqlilərin adət və ənənələri. Şərqli geyimində bir adam. - ...Şərqlilərin zövqünü korlayıb hətta ruhlarını belə incidən bir şey varsa, o da bu...
|
ŞƏRQŞÜNAS (ID - 37491)is. [ər. şərq və fars. ...şünas] Şərqşünaslıq mütəxəssisi. M.F.Axundzadənin komediyaları 1817-1874-cü illərdə Mirzə Cəfərin tərcüməsi ilə fars dilində Tehranda daş çapı ilə nəşr olunmuşdur. Avropa şərqşünasları bizim...
|
ŞƏRQŞÜNASLIQ (ID - 37492)is. Şərq ölkələrinin tarixini, iqtisadiyyatını, dillərini, mədəniyyətlərini və s. öyrənən elmlərin hamısına verilən ümumi ad. Azərbaycan Elmlər Akademiyası Şərqşünaslıq institutunun arxiv şöbəsində şərqşünaslığa...
|
ŞƏRM (ID - 37493)is. [fars.] klas. Abır, həya, utanma, xəcalət. Nə rəhm bilər, şərm qanar, ağlamaq anlar; Böylə fələk olmaz. M.Ə.Sabir. □ Şərm etmək (qılmaq, eyləmək) klas. - utanmaq, həya etmək, xəcalət çəkmək. Arif ola, eyhamnan söz qana;...
|
ŞƏRMƏNDƏ (ID - 37494)sif. [ər. ] klas. Utanan, utancaq. // Xəcalətli, üzüqara. Deyirlər ki, sabah gələcək yarım; Şərməndəyəm, artıb dərdü qubarım. Q.Zakir. [Güllü:] Allah gətirib, salıb məni bu odun-alovun içinə. Qohumdan şərməndə, dostdan,...
|
ŞƏRMƏNDƏLİK (ID - 37495)is. Utanma, xəcalət çəkmə, utanılacaq hal, vəziyyət; üzüqaralıq. Bəsdir mənə çəkdiyim xəcalət; Şərməndəliyimdəki məlamət. Füzuli.
|
ŞƏRMSAR (ID - 37496)is. [fars.] bax şərməndə. Minmin şükürlər olsun, ancaq sənin sayəndə; Olmadıq bu həyatda biz şərmsar, musiqi. Şəhriyar.
|
ŞƏRMSİZ (ID - 37497)sif. Abırsız, həyasız, utanmaz. [Səlbi:] Sizin əndamınıza piltə qoyulsun, ay şərmsiz, həyasız şəhər qızları. Ə.Vəliyev.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb