İzahlı lüğət

ƏVVƏL (ID - 13540)

zərf [ər.] 1. İlk dəfə, birinci dəfə. [Dərviş:] Ruqiyyə əvvəl babasına yaxın düşə bilmirdi. A.Divanbəyoğlu.
Is. mənasında. Başlanğıc, ibtida. Işin əvvəli çətindir. Kitabın əvvəli. Əsrimizin əvvəli. // Qoş. mənasında....

ƏVVƏLA (ID - 13541)

ara s. [ər.] Birincisi, birinci olaraq, ən əvvəl. [Nəcəf bəy:] Qəhrəman bəyin, əvvəla, pulu yoxdur. Ə.Haqverdiyev. [Omər:] Əvvəla, qızı görməmişəm və ondan savayı, qız on, ya on bir yaşında. Məgər bu sində qızı almaqmı...

ƏVVƏL-AXIR (ID - 13542)

zərf Gec-tez. Bilirdim ki, əvvəl-axır başıma; Gətirəcək qalmaqalı gözlərin. Q.Zakir. [Əsgər:] Əvvəl-axır çötkə gələcəkdir. N.Vəzirov.

ƏVVƏLCƏ (ID - 13543)

zərf 1. Qabaqca, ilk öncə, daha əvvəl. Əvvəlcə sədr iclası açdı, sonra məruzəçiyə söz verdi. - [Eldar] əvvəlcə nədənsə yenə bu söhbəti sabaha qoymaq istədi. M.Rzaquluzadə. // Daha əvvəl, birinci iş olaraq. Köhnə ağacı...

ƏVVƏLCƏDƏN (ID - 13544)

zərf Qabaqcadan, əvvəldən. Əvvəlcədən tədarük görmək. Əvvəlcədən şərtləşmək. - Bunlar hamısı əvvəlcədən hazırlanmış oyundur. M.İbrahimov. Gileygüzarov əvvəlcədən qonaqların siyahısını tutar.. S.Rüstəm.

ƏVVƏLDƏN (ID - 13545)

zərf Qabaqdan, lap irəlidən, əvvəl vaxtdan, ilk vaxtdan, ibtidadan. Mən bunu əvvəldən bilirdim. Şərti əvvəldən demək lazım idi. - Hər kim əvvəldən inanmış hər nəyə; Bir də ram olmaz o, digər bir şeyə. H.Cavid. Hər qəbir...

ƏVVƏLƏN (ID - 13546)

[ər.] bax əvvəla. Əvvələn, biz onu tanımırıq, ikincisi... Əvvələn, o bizim dediklərimizlə razı olmaz, sonra isə... - Əvvələn, ümdeyi-mətləb bu ki, şəhr əhli tamam; Tənbəlü kahilü bihimmətü nadan, mənə nə?! M.Ə.Sabir....

ƏVVƏLİNCİ (ID - 13547)

bax birinci. Əvvəlinci sıra. Əvvəlinci övlad. Əvvəlinci yeri tutmaq. Əvvəlinci rolları oynamaq. - [Nazlı:] Doğrudur, bir neçə adam bilir ki, Yusif ilə sən əvvəlinci dəfə görüşməyirsən. N.Nərimanov. Birdən uzunboylu müsafir,...

ƏVVƏLKİ (ID - 13548)

sif. 1. Yer, sıra, zaman, say və s. etibarilə - birinci. Şəkildə sağdan əvvəlki adam. Əvvəlki müzakirə daha canlı keçdi.
Bundan qabaqkı, bundan əvvəl olmuş, keçmişdə olan, keçmiş. Əvvəlki hadisələrin izləri. Əsərin...

ƏVVƏLLƏR (ID - 13549)

zərfi 1. İlk zamanlar, ilk çağda, ibtida. Əvvəllər işdən çox qorxurdum. // İs. mənasında. İlk günlər, başlanğıc, ibtida. Dərs ilinin əvvəlləri. XX əsrin əvvəlləri.
Keçmişdə, keçmiş zamanda. Əvvəllər onun gözəl...

ƏVVƏLLƏRDƏ (ID - 13550)

bax əvvəllər. Əvvəllərdə bizə çox gələrdi. O, əvvəllərdə də çox arıq idi. - Zeynal əvvəllərdə Mehribanı sevirdi. S.Hüseyn.

ƏVVƏLLƏRİ (ID - 13551)

bax əvvəllər 1 və 2-ci mənalarda. ..Əvvəlləri Məşədi Molla Həsən kitab satardı. C.Məmmədquluzadə. [Cəmil bəy] əvvəlləri azacıq yorğun kimi idi. H.Cavid. Mart ayının əvvəlləri idi. Ə.Vəliyev.

ƏYAL (ID - 13552)

is. [ər.] köhn. 1. Ailə, külfət. [Yusif Sərrac] öz kəsbi ilə özünü və əyalını saxlamağa məşğul oldu. M.F.Axundzadə. İndi əgərçi ona zəhmət olar; Qışda əyalı, özü rahət bular. M.Ə.Sabir. Para nədir? Uzünü gördüyüm...

ƏYALƏT (ID - 13553)

is. [ər.] 1. tar. Bir valinin idarəsi altında olan ölkə. Həmədan ilə Bağdad, Həmədan ilə Iraq, Xarəzm, Rey və Fars əyalətləri arasında şiddətli danışıqlar və alış-verişlər gedirdi. M.S.Ordubadi.
Bəzi dövlətlərdə:...

ƏYAN1 (ID - 13554)

sif. [ər.] Gözlə görünən, açıq, aydın, aşkar (adətən xəbər şəkilçisi ilə işlənir). Onun düzgünlüyü hamıya əyandır. Gedən, getmə, dayan, dur; Sirrim sənə əyandır. (Bayatı). Sənə əyandır, ey dilbər, sevdiyim! Qurbanidir,...

ƏYAN2 (ID - 13555)

top. [ər.] köhn. Keçmişdə: ölkənin yuxarı təbəqələrinə mənsub olan mötəbər və yaşlı adamlar; zadəganlar. Nüşabə taxt üstündə oturmuş, ətrafda vəzirlər, əyanlar, sərkərdələr, saray adamları dayanmışdır. A.Şaiq....

ƏYANİ (ID - 13556)

sif. [ər.] 1. Açıq, aşkar, gözlə görünən, göz qabağında olan, tamamilə aydın, inandırıcı. Əyani misal. Əyani sübut, dəlil. // Zərf mənasında. Deyilənləri əyani göstərmək.
2. ped. Məktəbdə öyrənilən fənlərə dair...

ƏYANİLİK (ID - 13557)

is. 1. Əyani şeyin halı; əyani olma. Təbiyyat dərslərində əyanilik əsas şərtdir.
2. Göz önündə olma, aşkarlıq, aydınlıq, inandırıcılıq.

ƏYANLIQ (ID - 13558)

is. Əyan rütbəsi.

ƏYAR (ID - 13559)

is. [ər.] 1. Qiymətli metalın saflıq və xalislik dərəcəsi. Üzüyün əyarı. Qızıl pulun əyarı.
2. Düzgünlük, dəqiqlik.

ƏYARQABI (ID - 13560)

is. Bəzi maddələrin miqdarını müəyyən etmək üçün ölçü qabı. Bizim kəndlilərin hər birinin evində bir əyarqabı olar ki, onun içinin nə qədər yağ tutması birdəfəlik müəyyən edilir. Ə.Haqverdiyev.

ƏYDƏM (ID - 13561)

is. Əyrilik, bir yeri əyri olan şey.

ƏYDƏMLİ (ID - 13562)

sif. Bir yerində əyrilik olan.

ƏYDİRMƏ (ID - 13563)

“Əydirmək” dən f.is.

ƏYDİRMƏK (ID - 13564)

“Əymək” dən icb. Budağı əydirmək.

ƏYƏ1 (ID - 13565)

bax adə. [Kürd Musa:] Murad! Əyə, .. sənin yaxşı səsin var; Onun sözlərindən bir oxu, barı! S.Vurğun. [Koxa:] Əyə, uşaq-uşaq danışma, ballı xəşildən səni buraxdı yoxdur, - dedi. S.Rəhimov.

ƏYƏ2 (ID - 13566)

is. xüs. Əyələmək üçün işlədilən polad alət; suvand.

ƏYƏ3 (ID - 13567)

is. mif. məh. Hami ruh.

ƏYƏLƏMƏ (ID - 13568)

“Əyələmək” dən f.is.

ƏYƏLƏMƏK (ID - 13569)

f Metalın üzərindən müəyyən qatı əyə ilə sürtüb götürməklə ona dəqiq ölçü vermək və hamarlamaq; suvandlamaq.

ƏYƏLƏNMƏ (ID - 13570)

“Əyələnmək” dən f.is.

ƏYƏLƏNMƏK (ID - 13571)

məch. Əyə ilə sürtülmək; suvandlanmaq.

ƏYİLMƏ (ID - 13572)

“Əyilmək” dən f.is.

ƏYİLMƏK (ID - 13573)

f 1. Əyri hala düşmək. Dəmir əyildi. Məftil əyilib.
Təzyiq, ağırlıq altında aşağıya doğru meyil etmək; sallanmaq. Ağacın budaqları əyilib. - Ev köhnə evə oxşayır. Çünki tirlərin çoxusu əyilibdir. C.Məmmədquluzadə....

ƏYİLTMƏ (ID - 13574)

“Əyiltmək” dən f.is.

ƏYİLTMƏK (ID - 13575)

f Əyri etmək, əyri hala salmaq.

ƏYİN (ID - 13576)

is. 1. Bədənin başdan qeyri bütün hissəsi. Əyninə yeni kostyum geymişdir. Əynində heç bir şey yoxdur (çılpaqdır). Əynində donu yox, başına papaq axtarır. (Ata. sözü). Həyətin sol tərəfindən Vəliqulu, əynində cındır gödək...

ƏYİN-BAŞ (ID - 13577)

is. Paltar, üst-baş. Özünə bir yaxşı əyin-baş düzəltdi. - [Hafizə xanım:] Əynin-başın bir az düzəlibdir, elə bilirsən bir şeysən? Ə.Haqverdiyev. Bir iyirmi manat da uşaqların və Mehribanın əyin-başı götürər. S.Hüseyn....

ƏYİNDİRİK (ID - 13578)

is. dan. Köynəyin arxasına salınan astar. Əyindirik köynəyin tez yırtılmasına mane olur.

ƏYİNTİ (ID - 13579)

is. 1. Əyilmiş yer, əyri, bir şeyin əyilmiş hissəsi. Borunun əyintisini düzəltmək.
2. məc. Hər hansı bir işdə düzgün xəttin pozulması, səhvə yol verilməsi, zərərli ifratçılıq. Işdə əyintiyə yol verməmək. Əyintiləri...

ƏYİRDƏK (ID - 13580)

is. Südlə yoğrulub yağda qızardılmış kövrək qoğal. Camal əmi səliqə ilə iki torba əyirdək, bir torba qovurğa, bir torba iydə .. yeşiyə qabladı. Ə.Vəliyev.

ƏYİRDİLMƏ (ID - 13581)

“Əyirdilmək” dən f.is.

ƏYİRDİLMƏK (ID - 13582)

“Əyirtmək” dən məch.

ƏYİRİCİ (ID - 13583)

1. sif xüs. İplik və s. əyirən. Əyirici sexi.
2. is. İplik əyirən usta. Qız yavaş-yavaş əyirici peşəsinə yiyələndi.

ƏYİRİCİLİK (ID - 13584)

is. Əyirmə işi, əyiricinin işi, sənəti.

ƏYİRİLMƏ (ID - 13585)

“Əyirilmək” dən f.is.

ƏYİRİLMƏK (ID - 13586)

“Əyirmək” dən məch.

ƏYİRİLMİŞ (ID - 13587)

f.sif. Əyirilərək ip halına salınmış. [Gülsüm:] Nə xəbər, qaçaqaç deyil ki, mənim hələ əyirilmiş yunum var. C.Cabbarlı.

ƏYİRMƏ (ID - 13588)

1. “Əyirmək” dən f.is.
sif Əyirilmiş. Əyirmə yundan corab toxuyurlar.

ƏYİRMƏK (ID - 13589)

f Əllərin arasında, yaxud müxtəlif mexanizmlər vasitəsilə yun, pambıq liflərini eşib ip halına salmaq. Cəhrəsi qarşısında ip əyirər; Uşağıyçın belə dua eləyər. A.Səhhət. [Tapdığın] anası isə çoxdan bəri məfrəşdə...

Bu səhifə dəfə baxılıb

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed