İzahlı lüğət
YEMİŞÇİ (ID - 43425)is. Yemiş satan, yaxud yaxşı yemiş tanıyan adam. // Meyvə qurudan, ya da quru meyvə satan adam.
|
YEMİŞLİ (ID - 43426)sif. Yemişi olan, meyvəsi olan, meyvə verən. Bağçadır bir yanımız; içi güllü, çiçəkli; Bir yanda bostanımız; Yemişli, xəlvirəkli. O.Sarıvəlli.
|
YEMİŞLİK (ID - 43427)is. 1. Yemiş bitən, yemiş əkilmiş yer; yemiş bostanı.
Meyvələri asıb saxlamağa məxsus yer. Meyvə qoymağa məxsus qab, meyvə boşqabı. |
YEMQARIŞDIRAN (ID - 43428)is. xüs. Doğranmış müxtəlif yemi qarışdıran maşın.
|
YEMLƏMƏ (ID - 43429)“Yemləmək”dən f.is. Malqaranı yemləmə üsulu.
|
YEMLƏMƏKf (ID - 43430)1. Heyvanlara, quşlara yem vermək, heyvanları yedirtmək, otarmaq. Quzunu yaxşıca yemləmək lazımdır. - Molla eşşəyi həmişə özü yemləyərmiş. “M.N.lətif.” Yol üzərində bir qədər dincəlmək, atları yemləmək lazım gəldi....
|
YEMLƏNDİRİLMƏ (ID - 43431)“Yemləndirilmək”dən f.is. Mal-qaranın vaxtlı-vaxtında yemləndirilməsi.
|
YEMLƏNDİRİLMƏK (ID - 43432)məch. Yem verilmək, dən verilmək.
|
YEMLƏNDİRMƏ (ID - 43433)“Yemləndirmək”dən f.is.
|
YEMLƏNDİRMƏK (ID - 43434)bax yemləmək.
|
YEMLƏNMƏ (ID - 43435)“Yemlənmək’’dən f.is.
|
YEMLƏNMƏK (ID - 43436)məch. Yem verilmək, dən verilmək.
|
YEMLƏTMƏ (ID - 43437)“Yemlətmək”dən f.is.
|
YEMLƏTMƏK (ID - 43438)icb. Yem(dən) verdirmək.
Atları yemlətmək. |
YEMLƏYİCİ (ID - 43439)sif və is. Yem verən, yem paylayan, heyvanlara yem verməklə məşğul olan (adam).
|
YEMLİ (ID - 43440)sif. Yemi olan.
|
YEMLİK1 (ID - 43441)is. bot. Zəmilərdə, çöllərdə bitən dar, uzun yarpaqlı, südlü, yeyilən çoxillik ot bitkisi. Yemlik otların arasında bitir. - O biri məhəllənin uşaqları da Laçının dəstəsi ilə yemlik dərməyə, oynamağa getdilər. M.Hüseyn....
|
YEMLİK2 (ID - 43442)is. Heyvanlara yem verilən taxta qutu; yemqabı. Kolxozçu heyvanın yemliyinə ot tökdü.
|
YEMLİK3 (ID - 43443) |
YEMLİKLİK (ID - 43444)is. Çoxlu yemlik bitən yer (bax yemlik1).
|
YEMPÖRTƏN (ID - 43445)is. xüs. Heyvan yemlərini bişirmək üçün qurğu.
|
YEMSƏK (ID - 43446)sif. məh. Axsaq.
|
YEMSƏMƏ (ID - 43447)“Yemsəmək”dən f.is.
|
YEMSƏMƏK (ID - 43448)f . məh. Axsamaq.
|
YEMSİZ (ID - 43449)sif. və zərf Yemi olmayan; ac. Heyvanları yemsiz qoymaq.
|
YEMSİZLİK (ID - 43450)is. Yemin olmaması, ac qalma, ac qoyma (heyvanı).
|
YENCİLMƏK (ID - 43451)f . qəd. Əzilmək, basılmaq. Paltar yencildi. Qaysı yencilmişdir.
|
YENCMƏK (ID - 43452)f. qəd. Əzmək, basmaq, sıxışdırmaq, xurd-xəşil eləmək. Zərb ilən onu sərnigun edəyin; Əzəyin, yencəyin, zəbun edəyin. Füzuli.
|
YENDİRMƏ (ID - 43453)“Yendirmək”dən f.is.
|
YENDİRMƏK (ID - 43454)bax endirmək.
|
YENƏ (ID - 43455)zərf (bəzən də ədatı ilə). 1. Təkrar, bir daha, təzədən, yenidən. Dünənki adam bu gün yenə gəldi. Bu gün yenə hava pisləşdi. Uşaqlar yenə qaçışmağa başladılar. - Gülbadam yenə də sual vermək istədi. N.Nərimanov. Məcnun...
|
YENG (ID - 43456)is. Paltarda: qolun ağız tərəfi, aşağı tərəfi; paltarın qolu. Yengi ilə üzünün tərini sildi.
|
YENGƏ (ID - 43457)is. etnoqr. Keçmişdə gəlin köçürülən zaman onun yanınca gedən və ona rəhbərlik edən qadın. Önündə yengəsi, qucağında ayna, əllərində şamdan, musiqi ilə, gurultu ilə, tüfəng, tapança ata-ata, böyük dəbdəbə və gurultu...
|
YENGƏC (ID - 43458)is. zool. Qısaquyruqlu dəniz xərçəngi.
|
YENGƏLİK (ID - 43459)etnoqr. 1. is. Yengə gedən qadının işi, vəzifəsi. Yengəlik etmək.
2. sif. Yengəyə aid, yengəyə məxsus. Yengəlik bəxşişi. Bir dəst yengəlik paltar. |
YENGİ (ID - 43460)1. “Yeni” nin qəd. forması. Zülfünü eylə kənar, olsun əyan əbrulərin; Yengi ay rövşənlənir, mahim, hava olduqca saf. S.Ə.Şirvani.
2. Gələn il. Nə söz dedim o gülə, məndən inciyib getdi? Bizim barışmağımız yengi il baharə... |
YENGİCƏ (ID - 43461)zərf Yenicə, az əvvəl.
|
YENGİYETİŞMİŞ (ID - 43462)bax yeniyetmə. [Ziba xanım:] Sənə demədimmi, kişi, bu əlli yaşında yengiyetişmiş qız almaq sənə yaraşmaz? M.F.Axundzadə.
|
YENİ (ID - 43463)sif. 1. İlk dəfə yaradılmış lap yaxınlarda meydana gəlmiş, törəmiş; təzə (köhnə ziddi). Yeni əsər. Yeni paltar. Ən yeni maşınlar. - Hər gün bir yeni nəğmə; Hər gün bir yeni ilham; Yazaydım səhər-axşam. M.Müşfiq. // İstifadə...
|
YENİCƏ (ID - 43464)1. zərf Az əvvəl, indicə, təzəcə. Yenicə getdi. Yenicə gözüm yuxuya getmişdi ki... - Üç yaşından beş yaşına varanda; Yenicə açılan gülə bənzərsən. “Koroğlu” . Bu dəstəni təşkil edən üzvlərin kimisi yenicə çadrasını...
|
YENİÇƏRİ (ID - 43465)is. [türk.] 1. tar. Sultan Türkiyəsində adətən polis, cəza məqsədləri üçün istifadə edilən və sonralar ortadan qaldırılan imtiyazlı piyada qoşun və onun nəfəri. Topçular top ata bilməz; Yeniçəri döyüş istəməz; Padşahdan...
|
YENİÇƏRİLİK (ID - 43466)is. [türk.] tar. 1. Yeniçəri əsgərliyi, yeniçəri hissələrində qulluq etmə.
2. məc. Zorbazorluq, zülmkarlıq. |
YENİÇİ (ID - 43467)bax yenilikçi.
|
YENİÇİLİK (ID - 43468)bax yenilikçilik.
|
YENİDƏN (ID - 43469)zərf Bir də, təzədən, təkrarən. Yenidən çalmaq. Yenidən yazmaq. Yenidən başlamaq. Kitabı yenidən oxumaq. - Sofiya xanımın solmuş yanaqlarından yenidən yaş axmağa başladı. Çəmənzəminli. Neftin fontan vuran buruqlarına; Yenidən...
|
YENİLƏMƏ (ID - 43470)“Yeniləmək”dən f.is.
|
YENİLƏMƏK (ID - 43471)f 1. Təzələmək, dəyişdirmək, təzəsi ilə əvəz etmək. Vitrindəki malları yeniləmək.
2. Yenidən etmək, təkrar etmək. O sözü yeniləməyə ehtiyac yoxdur. |
YENİLƏNDİRMƏ (ID - 43472)“Yeniləndirmək”dən f.is.
|
YENİLƏNDİRMƏK (ID - 43473)bax yeniləmək.
|
YENİLƏNMƏ (ID - 43474)“Yenilənmək”dən f.is.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb
İnformatika hazırlığı
Tam məlumat...
LANGUAGEDOM-DA ŞAHMAT DƏRSLƏRİNƏ 10% ENDİRİM
Tam məlumat...
Rəsm kursu (kursda / online)
Tam məlumat...
......