YUVALAMA (ID - 44275)“Yuvalamaq”dan f.is.
|
YUVALAMAQ (ID - 44276)f Yuva tikmək, yuva salmaq, yuva düzəltmək. Sərçə divar dəliklərində yuvalar.
|
YUVALANMA (ID - 44277)“Yuvalanmaq”dan f.is.
|
YUVALANMAQ (ID - 44278)qayıd. Özünə yuva düzəltmək. Başına dönməkdən əlmi götürrəm; Can mürğü zülfündə yuvalanıbdır. M.P.Vaqif.
|
YUVALI (ID - 44279)sif. Yuvası olan. Yuvalı quşlar.
|
YUVARLAQ (ID - 44280)sif. 1. Girdə, dəyirmi, yumru. Çayın vadisini uğultu bürümüşdü. Hirsli sular iri, qara, yuvarlaq daşları yumalaya-yumalaya gətirdikcə, bir-birinə toxunub şaqqıldayırdı. İ.Şıxlı. // Dairə şəklində olan. Yuvarlaq stol. Yuvarlaq...
|
YUVARLAQLAMA (ID - 44281)“Yuvarlaqlamaq”dan f.i.s.
|
YUVARLAQLAMAQ (ID - 44282)f . Yuvarlaq hala gətirmək, yuvarlaq şəklə salmaq, yuvarlaq etmək.
|
YUVARLAQLIQ (ID - 44283)is. Yuvarlaq şeyin halı; girdəlik, dəyirmilik.
|
YUVARLAMA (ID - 44284)“Yuvarlamaq”dan f.is.
|
YUVARLAMAQ (ID - 44285)f . 1. Yuvarlaq bir şeyi itələyib hərəkət etdirmək; gillətmək. Topu yuvarlamaq. Daşları başıaşağı yuvarlamaq. Çarxı yuvarlayaraq gətirdi. Yuvarlaq hala salmaq, girdə və ya uzunsov, lülə şəkli vermək. Qəzeti yuvarlamaq. - Həbləri...
|
YUVARLANMA (ID - 44286)“Yuvarlanmaq”dan f.is.
|
YUVARLANMAQ (ID - 44287)qayıd. 1. Yuvarlanayuvarlana düşmək, diyirlənə-diyirlənə getmək, gedib düşmək. Gözəlin əlindən düşən fındıq stolun üstündən yerə yuvarlandı. Ə.Vəliyev.
məc. Sürüklənmək. [Zeynal] get-gedə məişət pozğunluğunun... |
YUVARLATMA (ID - 44288)“Yuvarlatmaq”dan f.is.
|
YUVARLATMAQ (ID - 44289)icb. 1. Yuvarlanmağa məcbur etmək. Sanki bir sel [Səriyyə və uşaqlarını] çalxalaya-çalxalaya gətirib hündür bir bənddən başıaşağı, dəyirman daşının altına yuvarlatdı. M.İbrahimov.
2. Yuvarlaq hala salmaq. |
YUVASIZ (ID - 44290)sif 1. Yuvası olmayan. Yuvasız quş.
2. məc. Yurdsuz, mənzilsiz, evsiz-eşiksiz; avara, sərgərdan. □ Yuvasız quş - məc. yurdsuz, evsiz, sığınacaqsız adam haqqında. [Hindli qız:] Yuvasız bir quşam, elindən ayrı; Dağından, daşından,... |
YUVENİL (ID - 44291)is. [lat.] coğr. Dərinliklərdən ilk dəfə yer səthinə çıxan ərgin sular.
|
YUYUCU1 (ID - 44292)sif. xüs. Təmizləmək üçün bir şeyi yuyan. Yuyucu cihaz.
|
YUYUCU2 (ID - 44293)is. Meyit yuyan adam. [Əbülfəz kişinin] üst paltarlarını qəbirqazanlara, alt paltarlarını yuyucusuna verdilər. Ə.Vəliyev. Ağlayır yuyucu, ağlayır kəfən; Ağlayır oraya hər gəlib-gedən; Hamı vurulubdur sənə, ya Əli; Aləm qurban...
|
YUYUCULUQ (ID - 44294)is. Yuyucunun işi, peşəsi (bax yuyucu2). Yuyuculuq etmək.
|
YUYULMA (ID - 44295)“Yuyulmaq”dan f.is.
|
YUYULMAQ (ID - 44296)məch. 1. Su, sabun və s. ilə çirki, ləkəsi təmizlənmək. Paltarlar yuyuldu. Pilləkənlər yuyuldu. Çirkli qablar yuyuldu. Şərifə o gün yuyulan paltarlara ütü çəkməklə məşğuldu. S.Hüseyn.
2. Axar suyun təsiri ilə pozulmaq,... |
YUYULMAMIŞ (ID - 44297)f sif Su və ya su və sabun ilə təmizlənməmiş; kirli, çirkli. Yuyulmamış qab. Yuyulmamış paltar. Yuyulmamış meyvə. [Məşədi:] Allah kəssin müsəlmanın evinieşiyini, dirliyini, səliqəsini! Gözəl xörəkləri ortalığa bir sifətdə...
|
YUYULMUŞ (ID - 44298)“Yuyulmaq”dan f.sif. Yuyulmuş paltar. Yuyulmuş qab. Yağışdan yuyulmuş asfalt. Dalğalardan yuyulmuş sahil.
..Yağışdan yuyulmuş kərpiclərin sarı samanı biz-biz çıxmışdı. İ.Hüseynov. |
YUYUNACAQ (ID - 44299)is. Əlüzyuyan (cihaz). [Kəblə Rəcəb] cəld gedib, yuyunacaqda əllərini sabunla yuyub suya çəkir. Ə.Haqverdiyev.
|
YUYUNDURMA (ID - 44300)“Yuyundurmaq”dan f.is.
|
YUYUNDURMAQ (ID - 44301)f . Su, sabun və s. ilə əlüzünü, bədənini yumaq; çimizdirmək. Uşağı vannada yuyundurmaq.
|
YUYUNMA (ID - 44302)“Yuyunmaq”dan f.is.
|
YUYUNMAQ (ID - 44303)qayıd. 1. Öz əl-üzünü, bədənini yumaq; çimmək. Hamamda yuyunmaq. Çayda yuyunmaq. - Kərim xan gəlib yuyunar, çörək yeyər, çay içər və köhnə cırıq kilimin üstündəki mütəkkəyə söykənərək xəyala dalardı. M.İbrahimov....
|
YUYUNTU (ID - 44304)is. İçində paltar və s. yuyulmuş su; çirk su.
|
YÜK (ID - 44305)is. 1. Daşınmaq, aparılmaq üçün hər cür şey, daşınmalı olan mal və s. Yükü boşaltmaq. Heyvanın dalına yük çatmaq. - Ağ dəvə düzdə qaldı; Yükü Təbrizdə qaldı; Oğlanı dərd apardı; Dərmanı qızda qaldı. (Bayatı). □...
|
YÜKALAN (ID - 44306)is. Ünvanına qatar, gəmi, təyyarə və s. vasitəsilə yük göndərilən təşkilat, adam və s.
|
YÜKALTI (ID - 44307)is. Üstünə yük yığmaq üçün qurğu (bax yük 2-ci mənada).
|
YÜKBOŞALTMA (ID - 44308)is. Yükü boşaltma işi.
|
YÜKDAŞIYAN (ID - 44309)sif Yük daşımağa məxsus. Yükdaşıyan maşın. Yükdaşıyan gəmi. // Yük daşımaqla məşğul olan. Yükdaşıyan fəhlə. // is. mənasında. Vağzalda sərnişinlərin şeylərini daşımaqla məşğul olan işçi. Yükdaşıyan çamadanı...
|
YÜKDAŞIMA (ID - 44310)is. Yük daşıma işi.
|
YÜKGÖNDƏRƏN (ID - 44311)is. Birinin ünvanına qatar, gəmi, təyyarə və s. vasitəsilə yük göndərən təşkilat, adam və s.
|
YÜKGÖTÜRMƏ (ID - 44312)is. tex. Mexanizmlərin ağır şey qaldırma gücü.
|
YÜKQALDIRAN (ID - 44313)sif. Ağır şeyləri, yükləri qaldıran. Yükqaldıran maşın. - Hündür və qüvvətli yükqaldıran kran uzun xortumunu dik tutaraq vüqarla durmuşdur. Ə.Sadıq. // is. mənasında. Ağır şeyləri qaldırmaq üçün işlədilən müxtəlif...
|
YÜKLƏDİLMƏ (ID - 44314)“Yüklədilmək”dən f.is.
|
YÜKLƏDİLMƏK (ID - 44315)məch. Başqasına yükləmə işi gördürmək.
|
YÜKLƏMƏ (ID - 44316)“Yükləmək”dən f.is.
|
YÜKLƏMƏK (ID - 44317)f 1. Yük vurmaq, yük qoymaq, yüklə doldurmaq. Vaqonu (gəmini, maşını) yükləmək. - Körpünün sol tərəfində dayanmış gəmiyə taxta-şalban yükləyirdilər. M.Hüseyn. // Dalına yük vurmaq, yük çatmaq. Atı yükləmək. Dəvəni...
|
YÜKLƏNMƏ (ID - 44318)“Yüklənmək”dən f.is. Maşınların yüklənməsi.
|
YÜKLƏNMƏK (ID - 44319)məch. 1. Yük vurulmaq, yük qoyulmaq, yüklə doldurulmaq. Vaqonlar (maşınlar) yüklənmişdir. // Dalma yük çatılmaq (qoyulmaq). Heyvanlar yüklənmişdir.
qayıd. Öz dalma yük qoymaq, yük çatmaq. xüs. Elektrik enerjisi almaq. Kondensator... |
YÜKLƏNMİŞ (ID - 44320)f .sif. Yük qoyulmuş, yük vurulmuş, yük doldurulmuş. Yüklənmiş maşın. Taxıl ilə yüklənmiş vaqonlar. // Arxasına yük çatılmış, yük qoyulmuş. Yüklənmiş at.
|
YÜKLƏTMƏ (ID - 44321)“Yüklətmək”dən f.is.
|
YÜKLƏTMƏK (ID - 44322)icb. Yükləmə işi gördürmək, yük vurdurmaq. Arabaları yüklətmək.
|
YÜKLƏYİCİ (ID - 44323)sif Yükvuran, yükqaldıran, yükləyən. Yükləyici maşın.
|
YÜKLÜ (ID - 44324)sif. 1. Yük vurulmuş, yüklənmiş, yükü olan. Yüklü vaqon. Yüklü maşın. Yüklü araba. - Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü. A.Səhhət.
2. Bir şeylə yüklənmiş, üzərində, əllərində və ya dalında bir şey olan. Biləklər... |
Bu səhifə dəfə baxılıb