İzahlı lüğət
YOLPAN (ID - 43925)is. Başı kəsilmiş ot, kol. Qumsal təpələrin qıraqlarını qaratikan kolları və yolpan otları örtmüşdü. S.Rəhimov.
|
YOLPULU (ID - 43926)bax yolxərci.
|
YOLSUZ (ID - 43927)sif. 1. Yolu olmayan. Yolsuz çöllər.
2. məc. dan. Dinsiz, məzhəbsiz (bəzən söyüş yerində işlənir). |
YOLSUZLUQ (ID - 43928)is. 1. Yolun olmadığı hal.
2. məc. dan. Dinsizlik, məzhəbsizlik. |
YOLUXDURMA (ID - 43929)“Yoluxdurmaq”dan f.is.
|
YOLUXDURMAQ (ID - 43930)f . Başqasına keçirmək, sirayət etdirmək (mikrobu, azarı); yoluxmasına səbəb (vasitə) olmaq. Qripi yoluxdurmaq.
|
YOLUXDURUCU (ID - 43931)sif. 1. Keçirən (mikrobu, azarı).
2. Keçirici, yoluxucu, sirayətedici. |
YOLUXDURUCULUQ (ID - 43932)is. Başqalarına keçirmə (keçmə) qabiliyyəti; keçiricilik.
|
YOLUXMA1 (ID - 43933)1. “Yoluxmaq1’dan f.is. // Mikrob, azar.
2. sif. Yoluxucu, yoluxan, keçici, sirayətedici. Yoluxma xəstəliklər. |
YOLUXMA2 (ID - 43934)“Yoluxmaq2”danf.is. Xəstəni yoluxma.
|
YOLUXMAQ1 (ID - 43935)f. Sirayət etmək, keçmək (xəstəlik, mikrob).
|
YOLUXMAQ2 (ID - 43936)f Hal-əhval bilmək üçün birinin yanına getmək (gəlmək). Mirzə Mehdi həkimbaşı həftədə iki-üç dəfə onu yoluxurdu. Ə.Haqverdiyev. Arazı yuxuya verdikdən sonra bir də Poladı yoluxmağa getdi. A.Şaiq. Hacını yoluxmağa gələn...
|
YOLUXUCU (ID - 43937)sif. Keçici, başqalarını tuta bilən; sirayətedici. Qrip yoluxucu xəstəlikdir. Yoluxucu xəstəliklərdən özünüzü qoruyun! -Həkim üzü görməyən, tibb xidmətinin nə olduğunu bilməyən bu yerlərdə bu yoluxucu xəstəlik böyük sürətlə...
|
YOLUXUCULUQ (ID - 43938)is. Yoluxma, keçmə, sirayətetmə qabiliyyəti; keçicilik, sirayətedicilik (xəstəlik haqqında).
|
YOLUQ (ID - 43939)sif. 1. Tükləri yolunmuş. Soyaram libasın, allam sazını; Yal-quyruğun yoluq (z.) yola düşərsən. Aşıq Ələsgər. indi bax, qorxundan yoluq cücəyə oxşuyursan. C.Məmmədquluzadə. Yüz-yüz iyirmi addım uzaqda əl ilə sancılmış kimi,...
|
YOLUNMA (ID - 43940)“Yolunmaq”dan f.is.
|
YOLUNMAQ (ID - 43941)məch. Tükləri dartılıb çıxarılmaq.
|
YOLUNMUŞ (ID - 43942)f.sif. Tükləri dartılıb (çəkilib) çıxarılmış; yoluq. Yolunmuş toyuq.
|
YOLÜSTÜ (ID - 43943)zərf Yoldan keçərkən, yanından keçərkən. Yolüstü yoldaşıma dəydim. Yolüstü bir bizə də gəl. - Yolüstü dəllək dükanına girdi. Üzünü qırxdırıb boynunu, başını düzəltdirdi. M.Süleymanov.
|
YOLVERİLMƏZ (ID - 43944)sif Qətiyyən yol verilə bilməyən, dözülə bilməyən, icazə verilməz. Yolverilməz hərəkət.
|
YOLVURAN (ID - 43945)is. Qaçaq, quldur, yolkəsən. Zərəfşan xanımın əri, Camalı məhv etdirmək üçün Qaradağın bütün quldur və yolvuranlarını öz ətrafına yığmışdı. M.S.Ordubadi.
|
YOL-YOL (ID - 43946)sif. Miləmil, mil-mil; milləri olan. Xalçanın naxışlı yol-yol haşiyələri gözlərdə parıldayırdı. Mir Cəlal.
|
YONCA (ID - 43947)is. bot. Paxlalılar fəsiləsindən çoxillik bitki cinsi. Yonca tarlası. - Şəbistan mərəkdən bir bağlama yonca götürüb tövləyə tərəf yönəlirdi. S.Rəhimov.
|
YONCALIQ (ID - 43948)is. Yonca bitən yer, yonca tarlası. Yoncalıqlarda bildirçinlərin və torağayların səsi eşidilirdi. Ə.Vəliyev. Kimisi də Hacı kimi, əlindən gedən torpağının, çəmən və yoncalıqlarının ağrısı ilə yatağında ilan çalmış kimi...
|
YONCUMAQ (ID - 43949)f məh. Yalvarmaq.
|
YONDURMA (ID - 43950)“Yondurmaq”dan f.is.
|
YONDURMAQ (ID - 43951)icb. 1. Yonma işi gördürmək. Taxtaları yondurmaq. Ağacı yondurmaq. Dəmiri yondurmaq.
2. Həkk etdirmək, qazıtdırmaq, yaxud yonmaqla daşdan və s.-dən qayıtdırmaq. [Qəhrəmani Firiduna:] Gəl aynanın altında, fil sümüyünün üstündə... |
YONQA(R) (ID - 43952)is. Rəndə və s. yonucu alətlərin ağzından çıxan nazik, ensiz taxta parçaları. Taxta zavodunda gecə-gündüz kəsilən, yonulan taxtaların talaşası, yonqarı dağ kimi qalanıb böyük bir sahəni tuturdu. Mir Cəlal.
|
YONQARLAMA (ID - 43953)“Yonqarlamaq”dan f.is.
|
YONQARLAMAQ (ID - 43954)bax yonmaq 1-ci mənada.
|
YONQARLANMA (ID - 43955)“Yonqarlanmaq”dan f.is.
|
YONQARLANMAQ (ID - 43956)“Yonqarlamaq”dan məch.
|
YONMA (ID - 43957)1. “Yonmaq”dan f.is.
2. sif. Yonulmuş. |
YONMAQ (ID - 43958)f . 1. Bir şeyi (ağacı, dəmiri və s.) həcm etibarilə kiçiltmək, nazikləşdirmək və ya istənilən şəklə salmaq məqsədi ilə xüsusi kəsici, yaxud yonucu alətlə kəsib üstünü götürmək. Kərim baba fit çala-çala bir qarış...
|
YONTALAMA (ID - 43959)“Yontalamaq”dan f.is.
|
YONTALAMAQ (ID - 43960)f . dan. Tez-tələsik, necə gəldi yonmaq.
|
YONTALANMA (ID - 43961)“Yontalanmaq”dan f.is.
|
YONTALANMAQ (ID - 43962)məch. Tez-tələsik, necə gəldi yonulmaq.
|
YONTALANMAMIŞ (ID - 43963)bax yonulmamış.
|
YONUCU (ID - 43964)1. sif. Yonan, yonma işi görən. Yonucu dəzgah. Yonucu alət, maşın.
2. is. Yonma dəzgahında işləyən, yaxud yonma işində işləyən fəhlə. |
YONUQ (ID - 43965)sif. Yonulmuş.
|
YONULMA (ID - 43966)“Yonulmaq”dan f.is.
|
YONULMAQ (ID - 43967)f . 1. Rəndə və s. yonucu və ya kəsici alətlə kəsilib üstü götürülmək; hamarlanmaq, işlənmək. Əmmamə şəklində bir daş yonulmuş; Bir sadə qəbrin üstünə qoyulmuş. A.Səhhət.
2. Yonularaq hazırlanmaq, qayrılmaq. |
YONULMAMIŞ (ID - 43968)f sif 1. Rəndə və s. yonucu və ya kəsici alətlə kəsilib üstü götürülməmiş; hamarlanmamış, işlənməmiş. Yonulmamış taxta. Yonulmamış daş.
2. məc. dan. Tərbiyəsiz, mədəniyyətsiz, olduqca kobud, qanmaz. Fərmanın ürəyi... |
YONULMUŞ (ID - 43969) |
YONURCA (ID - 43970)is. bot. Parazit göbələklərin (əsasən taxıllarda) törətdiyi xəstəlik.
|
YORĞA (ID - 43971)1. is. At yerişinin bir növü (bu yerişdə at növbə ilə gah bir tərəfdəki - sağ ayaqlarını, gah o biri tərəfdəki - sol ayaqlarını eyni zamanda irəli atır).
2. sif. Bu cür yerişi olan, bu cür yeriyən. Yorğa at. Yorğa kürən.... |
YORĞALAMA (ID - 43972)“Yorğalamaq”dan f.is.
|
YORĞALAMAQ (ID - 43973)f 1. Yorğa yerişlə yerimək. [Mayanın] bütün fikri yorğalayan kəhərdə, gözəlliyindən doymadığı çöllərdə idi. M.İbrahimov.
2. məc. Sürətlə getmək, qaçmaq. |
YORĞALATMA (ID - 43974)“Yorğalatmaq”dan f.is.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb
İnformatika hazırlığı
Tam məlumat...
Ofis proqramları kursu
Tam məlumat...
Tarix dərsləri
Tam məlumat...
......