İzahlı lüğət
YOVŞAN (ID - 44025)is. bot. Mürəkkəbçiçəklilər fəsiləsindən kəskin qoxulu ot və yarımkol bitkisi. Yovşan arağı (distillə yolu ilə yovşandan çəkilmiş cövhər). - Muğanda qarağat, yovşan yerinə; Çinarlar boy atdı cərgələnərək. S.Vurğun.
|
YOVŞANLI (ID - 44026)sif. Çoxlu yovşan bitmiş, yovşan bitən. Yovşanlı əkin. Yovşanlı yer. - [Tahir] pəncərənin qabağında durub boz və yovşanlı təpələrin ardında batan günəşə baxırdısa da, fikri tamam başqa yerdə idi. M.Hüseyn.
|
YOVŞANLIQ (ID - 44027)is. Yovşan bitən yer.
□□ Yovşanlığa çıxmaq - bir işdə, danışıqda və s.-də adi, normal dərəcədən kənara çıxmaq, həddi aşmaq. |
YOVŞUTMA (ID - 44028)“Yovşutmaq”dan f.is.
|
YOVŞUTMAQ (ID - 44029)f . Yumşaltmaq, dilə tutaraq özünə yaxınlaşdırmaq.
|
YOVUQ (ID - 44030)bax yaxın. [Hacı Murad:] Sinni də mənə yovuqdur. S.S.Axundov.
|
YOVUQLAŞDIRILMA (ID - 44031)“Yovuqlaşdırılmaq”dan f.is.
|
YOVUQLAŞDIRILMAQ (ID - 44032)bax yaxınlaşdırılmaq.
|
YOVUQLAŞDIRMA (ID - 44033)“Yovuqlaşdırmaq”dan f.is.
|
YOVUQLAŞDIRMAQ (ID - 44034)bax yaxınlaşdırmaq.
|
YOVUQLAŞMA (ID - 44035)“Yovuqlaşmaq”dan f.is.
|
YOVUQLAŞMAQ (ID - 44036)bax yaxınlaşmaq.
|
YOVUQLUQ (ID - 44037)bax yaxınlıq.
|
YOVUŞDURMA (ID - 44038)“Yovuşdurmaq”dan f.is.
|
YOVUŞDURMAQ (ID - 44039)icb. Yaxınlaşdırmaq; yaxınlaşmağa, ünsiyyət bağlamağa məcbur etmək və ya vasitə olmaq. // Uyğunlaşdırmaq.
|
YOVUŞDURULMA (ID - 44040)“Yovuşdurulmaq”dan f.is.
|
YOVUŞDURULMAQ (ID - 44041)məch. Yaxınlaşdırılmaq; yaxınlıq, ünsiyyət yaradılmaq.
|
YOVUŞMAQ (ID - 44042)f . Yaxınlaşmaq, ünsiyyət bağlamaq. ..Gülgəz [atasına] az yovuşardı. Mir Cəlal. // Uyuşmaq, uyğunlaşmaq, özünü başqası ilə tay, bərabər tutmaq. Adam adama gərək yovuşsun.
|
YOVUŞMAZ (ID - 44043)sif. Yovuşmayan, heç kəslə qaynayıb-qarışmayan (adam). Yovuşmazın biridir.
|
YOZDURMA (ID - 44044)“Yozdurmaq”dan f.is.
|
YOZDURMAQ (ID - 44045)1. “Yozmaq”dan icb. Yuxusunu yozdurmaq.
2. f. Fikrini başqa şeyə cəlb etmək, azdırmaq, yayındırmaq. |
YOZMA (ID - 44046)“Yozmaq”dan f.is.
|
YOZMAQ (ID - 44047)f . Özü istədiyi kimi məna vermək, izah etmək, şərh etmək. Cəhrənin qırılmasını pis yerə yozaraq, ürəyinə gətirmişdi ki, bəlkə də bu saat Tapdığın başında bir xata var! Ə.Əbülhəsən. // Hiss etmək, duymaq. Kələntərli...
|
YOZULMA (ID - 44048)“Yozulmaq”dan f.is.
|
YOZULMAQ (ID - 44049)məch. İstənilən kimi məna verilmək, izah edilmək, şərh edilmək.
|
YÖN (ID - 44050)is. 1. Üz, üz tərəf, ön tərəf. Oturubdurub yönü oyana; Durub-durub yeriməyin nədəndir? M.P.Vaqif. Gah yönümü çevirirəm Şirvana; Gah üz tutub Gürcüstana, ağlaram. Molla Cümə. Gülsənəm arvad yönünü oğluna tərəf çevirmədən...
|
YÖNDƏM (ID - 44051)is. 1. Qayda, nizam, səliqə. □ Yöndəmdən çıxmaq - eybəcərləşmək, çirkinləşmək, korlanmaq. Yöndəmə düşmək - qaydaya düşmək, səliqəyə düşmək, müəyyən şəklə düşmək. Yöndəmə düşdükdən sonra universitetə getdim....
|
YÖNDƏMLİ (ID - 44052)sif. Səliqəli, qaydalı; görünüşcə yaxşı, abırlı, görkəmli.
|
YÖNDƏMLİLİK (ID - 44053) |
YÖNDƏMSİZ (ID - 44054)sif. 1. Qaba, kobud, biçimsiz, səliqəsiz, tənasübsüz. Yöndəmsiz adam. Yöndəmsiz şey. - Hələ kim olduğunu bilməmişdən bu adamın xarici görkəmi bizdə nifrət əmələ gətirmişdi; kobud sifəti, yöndəmsiz bədəni vardı. S.Rəhman.
2.... |
YÖNDƏMSİZLİK (ID - 44055)is. 1. Yöndəmsiz şeyin halı.
2. Naqolaylıq, narahatlıq. |
YÖNƏLDİCİ (ID - 44056)sif. 1. Hərəkət və istiqamət verən, istiqamətverici, istiqamətləndirici, istiqaməti nizama salan. Yönəldici göstəriş.
2. tex. Bir şeyi müəyyən istiqamətdə hərəkət etdirən. Yönəldici çarx. Yönəldici rels. - Quyunu qazmağa... |
YÖNƏLDİLMƏ (ID - 44057)“Yönəldilmək”dən f.is.
|
YÖNƏLDİLMƏK (ID - 44058)məch. Bir səmtə və ya bir şeyə doğru çevrilmək, sövq etdirilmək; istiqamətləndirilmək. Topların ağzı düşmənə yönəldilmişdir. Tənqid atəşi öz hədəfinə yönəldildi.
|
YÖNƏLMƏ (ID - 44059)“Yönəlmək”dən f.is.
|
YÖNƏLMƏK (ID - 44060)f . 1. Bir tərəfə istiqamət alıb getmək, üz tutub getmək, istiqamət almaq. Hamımız səs gələn tərəfə yönəldik. Gəmilər adaya doğru yönəldi. - Koroğlu Nigara tərəf yönəldi. “Koroğlu” . [Faytonun] içindən İmamverdi baba...
|
YÖNƏLTMƏ (ID - 44061)“Yönəltmək”dən f.is.
|
YÖNƏLTMƏK (ID - 44062)f İstiqamət vermək, istiqamətləndirmək, istiqamət göstərmək. Suyu arxa yönəltdik; Bağa, bostana getdik; Evin var olsun, qardaş; Axır xoş günə yetdik. (Bayatı). Balaca Sabir hiss edirdi ki, daha atası onu məktəbə tərəf yönəltmək...
|
YÖNLƏŞMƏ (ID - 44063)“Yönləşmək”dən f.is.
|
YÖNLƏŞMƏK (ID - 44064)qarş. məh. Razılığa gəlmək; razılaşmaq, düzəlişmək.
|
YÖNLÜ (ID - 44065)sif dan. 1. Yararlı, lazımlı, gərəkli, münasib, əlverişli, yaxşı, əməlli-başlı. Yönlü Şey.
2. Yaxşı, üzüyola, sözəbaxan. [Əhməd] ürəyində öz-özü ilə belə bir iftixarla danışırdı: - Ağıllı övlad, yönlü bala... |
YÖNLÜK (ID - 44066)yönlük hal qram. - ismin kimə? nəyə? və haraya? suallarına cavab verən halı.
|
YÖNSÜZ (ID - 44067)sif. Yararsız, lazımsız, gərəksiz. // Pis, vecsiz, fərsiz. Hatəm xan oturduğu yerdə bütün vücudu ilə silkələndi: - Yönsüz oğul neylər ata malını, - dedi. S.Rəhimov.
|
YÖRƏ (ID - 44068)is. Yan, ətraf, həndəvər (çox vaxt “yan-yörə” şəklində işlənir). Kərəsidi qoyunun, kürəsidi qoyunun; Ağlığımızdan gəzərik yörəsində qoyunun. (Sayaçı sözü).
|
YÖR-YÖNDƏM (ID - 44069)is. dan. 1. Xarici görünüş; sir-sifət, qiyafət. Pasının qırmızı üzü daha da qızardı: - Qadam sənin yörünə-yöndəminə, dedi. S.Rəhimov.
2. Səliqə, sahman, qayda. □□ Yör-yöndəmə salmaq - qaydaya (səliqəyə, sahmana)... |
YUBADILMA (ID - 44070)“Yubadılmaq”dan f.is.
|
YUBADILMAQ (ID - 44071)məch. Ləngidilmək, gecikdirilmək, təxirə salınmaq. Xəstəni qorxulu hallardan xilas etmək üçün, ona dərhal zəhərin təsirini zəiflədən maddə verilməlidir. Bu iş bir anlığa belə yubadılmamalıdır. (Qəzetlərdən).
|
YUBADILMAZ (ID - 44072)f sif Təxirə salınmasına, gecikdirilməsinə, ləngidilməsinə yol verilməyən; təxirsiz, təcili, gecikməz.
|
YUBANDIRMA (ID - 44073)“Yubandırmaq”dan f.is.
|
YUBANDIRMAQ (ID - 44074)bax yubatmaq. [Quliyev] heç vaxt smetanın tərtibini yubandırmazdı.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb
Ofis Proqramları üzrə kurslar
Tam məlumat...
İngilis dili danışıq
Tam məlumat...
İngilis dili dərsləri
Tam məlumat...
......