AVAR2 (ID - 2151)is. məh. Keçmişdə kənd evlərinin damına döşənən qamışaoxşar ot; ümumiyyətlə, qaba quru ot.
|
AVAR3 (ID - 2152)is. 1. Əsas kütləsi Dağıstanda yaşayan Qafqaz xalqlarından birinin adı və bu xalqa mənsub adam. Avar dili Qafqaz dillərinin Dağıstan qoluna daxildir.
2. tar. Qədim türkdilli tayfalardan birinin adı. Macarıstan ərazisində avarlara... |
AVARA1 (ID - 2153)[fars.] 1. is. Heç bir işlə məşğul olmayaraq boş-boş gəzən adam, işsizgücsüz adam. Burası xırda alverçilərin və bazar avaralarının dolandığı yer idi. M.İbrahimov.
// sif İş bacarmayan, bir iş yiyəsi olmayan heç şeyə... |
AVARA2 (ID - 2154)is. məh. Camış balası, ikiyaşar kəlçə.
|
AVARAÇILIQ (ID - 2155)b a x avaralıq. Avaraçılıqla gününü keçirmək.
|
AVARALANMA (ID - 2156)“Avaralanmaq”dan f.is.
|
AVARALANMAQ (ID - 2157) f. Avara-avara gəzmək, veyllənmək, xeyirli bir işlə məşğul olmamaq, vaxtını boş-boşuna keçirmək.
|
AVARALAŞMA (ID - 2158)“Avaralaşmaq”dan f.is.
|
AVARALAŞMAQ (ID - 2159)f. dan. 1. Avara olmaq; tənbəlləşmək, intizamsızlaşmaq, heç bir işlə məşğul olmamaq.
2. Xarab olmaq, korlanmaq, pisləşmək. |
AVARALIQ (ID - 2160)is. 1. Heç bir işlə məşğul olmama, vaxtını boş-boş keçirmə; sərsərilik. Bu oğlan avaralığa öyrənib, heç bir işdən yapışmaq istəmir.
□ Avaralıq etmək heç bir işlə məşğul olmamaq, veyl-veyl gəzmək. 2. Özündən... |
AVARÇƏKƏN (ID - 2161)is. Qayıqda avar çəkməklə məşğul olan adam. Avarçəkənlərin yarışı başa çatdı.
|
AVARÇI (ID - 2162)is. b a x avarçəkən.
|
AVARƏ (ID - 2163)[fars.] b a x avara1. Mişki-Çin avarə olmuşdur vətəndən mən kimi. Füzuli. Ey səba, yarə de ki, avarə gördüm Vaqifi. M.P.Vaqif. Doğru deyən olsaydı, yalançı
usanardı; Avarə qalanlar dəxi bir söz də qanardı. M.Ə.Sabir. |
AVARİYA (ID - 2164)is. [ital.] Qəza, nəqliyyat vasitələrinin toqquşması nəticəsində əzilərək sıradan çıxması. Çətin işdə, avariya vaxtlarında bir də görərdin qapıda maşın səsləndi. Mir Cəlal. Avariyalar çox vaxt onların [gənclərin] diqqətsizliyi...
|
AVARLAMA (ID - 2165)“Avarlamaq”dan f.is.
|
AVARLAMAQ (ID - 2166)f Avar çəkmək.
|
AVARLI (ID - 2167)sif. Avarı olan, kürəyi olan, avarla hərəkətə gətirilən. Avarlı qayıq.
|
AVAZ (ID - 2168)is. [fars.] 1. Səs, səda. Avazın yaxşı gəlir, oxuduğun Quran olsa. (Ata. sözü). Həkim özü yaxşıca avaz ilə oxuyurdu. C.Məmmədquluzadə.
2. Hava, ahəng. Aşıq Qərib sözün deyər avazla; Dindirəndə canım alar o, nazla. “Aşıq... |
AVAZAT (ID - 2169)is. [fars. “avaz” söz. cəmi] mus. Orta əsr Yaxın Şərq musiqi dəstgahlarında son altı pərdənin ibtidasını təşkil edən havacat silsiləsi. Musiqi binasının möhkəm təməlini təşkil edən 12 sütun 12 əsas muğamı və 6 bürc...
|
AVAZƏ (ID - 2170)is. [fars.] b a x avaz. Ta əzəldən var mənim guşimdə eşq avazəsi. Xətayi. Nalədəndir ney kimi avazeyi-eşqim bülənd. Füzuli.
|
AVAZIMA (ID - 2171)“Avazımaq”dan f.is.
|
AVAZIMAQ (ID - 2172)f Rəngi qaçmaq, rəngi solmaq.
|
AVAZIMIŞ (ID - 2173)f.sif. Rəngi qaçmış, solmuş. Cəlalzadə Dəmirovun avazımış sifətinə baxdı. S.Rəhimov.
|
AVAZLANMA (ID - 2174)is. Tələffüz tərzi, səsin tonu, yüksəlib-enməsi; intonasiya.
|
AVAZLAŞMA (ID - 2175)“Avazlaşmaq”dan f.is.
|
AVAZLAŞMAQ (ID - 2176)qarş. Səs-səsə vermək, bir yerdə oxumaq.
|
AVAZLI (ID - 2177)sif Səsi olan; gözəl səsli, xoş səsli. Naz eləyən nazlı dilbər; Qumru tək avazlı dilbər; Salla yana siyah zülfü. Miskin Əli.
|
AVAZSIZ (ID - 2178)zərf Ahəngsiz, adi səslə, hava ilə olmayaraq. Qənbər başını salır aşağı və bir də avazsız həmin sözləri deyir. C.Məmmədquluzadə.
|
AVDUĞ (ID - 2179)b a x abduq.
|
AVESTA (ID - 2180)is. Qədim, əfsanəvi peyğəmbər Zərdüştə isnad edilən müqəddəs kitablar külliyyatı. Avestanın yazıldığı dili bəzən Midiya dili adlandırırlar. Ərəb işğalları dövründə və sonralar Sasanilər dövrü Avestasının xeyli hissəsi...
|
AVIRTMAC (ID - 2181)is. məh. Un ilə yağdan bişirilən bir xörək.
|
avia... (ID - 2182)[lat.] Mürəkkəb sözlərin əvvəlində aviasiya mənasını ifadə edir, həmin sözlərin aviasiyaya aid olduğunu göstərir; məs.: aviabomba, aviabaza, aviatexnik və i.a.
|
AVİASİYA (ID - 2183)[fr.] Hava nəqliyyatının hamısı, hava donanması. Mülki aviasiya. Hərbi aviasiya. Aviasiya bayramı. Aviasiya texnikasının inkişafı.
|
AVİASİYAÇI (ID - 2184)is. Hava nəqliyyatı işçisi, hava donanması xidmətçisi. Aviasiyaçılar hərbi dənizçilərin təliminə həsr edilmiş montajlar və stendlər düzəldirlər.
|
AVİATOR (ID - 2185)[fr.] Hava donanmasında təyyarəçi.
|
AVİTAMİNOZ (ID - 2186)[xar.] tib. Qidada vitaminlərin olmaması və ya azlığı nəticəsində əmələ gələn xəstəlik; vitamin çatışmazlığı. Tibbi praktikada bəzən təkcə bir vitaminin deyil, bir çox vitaminlərin çatışmazlığına və bunların nəticəsində...
|
AVİZƏ1 (ID - 2187)is. [fars.] köhn. Çilçıraq, qəndil. Tavandan asılan avizənin hər birisi dar ağacından asılan bir vücud kimi donub dururdu. M.S.Ordubadi.
|
AVİZƏ2 (ID - 2188)is. [fars.] köhn. Sırğa.
|
AVİZƏLİ (ID - 2189)sif Qəndilli, çilçıraqlı, qəndil asılmış. [Əbülhəsən bəy:] Biz balkonla avizəli və böyük lampalarla işıqlanmış otaqların qabağından keçərəkgedirdik. M.S.Ordubadi.
|
AVIZO (ID - 2190)[ital.] mal. Qarşılıqlı bank hesablaşmalardakı dəyişikliklər haqqında göndərilən bildiriş vərəqəsi.
|
AVQUST (ID - 2191)[lat.] Təqvim ilinin səkkizinci ayı. Avqust ayı Roma imperatoru Avqust şərəfinə adlandırılmışdır.
|
AVRAL (ID - 2192)[ing.] 1. Gəmidə bütün komandanın iştirakı ilə görülən iş. Artıq avraldan çox nadir hallarda istifadə edilir.
məc. Növbədənkənar və çox təcili bir işi və ya tapşırığı yerinə yetirmək üçün bütün işçilərin səfərbər... |
AVRALÇILIQ (ID - 2193)is. Ciddi bir işin çox tələsik, başdansovma, eyni zamanda patıltı-gurultu ilə görülməsi (yalnız mənfı mənada işlənir). İşdə avralçılıq və özbaşına axın məhsulun həm keyfiyyətinə, həm də kəmiyyətinə çox pis təsir...
|
AVROPASENTRİZM (ID - 2194)is. Elmin, incəsənətin, fəlsəfənin, ədəbiyyatın və s. həqiqi sərvətlərin, zənginliklərin inkişafmı yalnız Avropada görən konsepsiya. Avropasentrizmin mənbələri. Avropasentrizm ideyaları. Qabaqcıl mütəfəkkirlər avropasentrizmə...
|
AVSTRALİYALI (ID - 2195)is. Avstraliya qitəsi əhalisinə mənsub adam.
|
AVSTRALOPİTEK (ID - 2196)is. [lat.] Qazıntı zamanı tapılmış insanabənzər meymun (artıq nəsli kəsilmişdir). Avstralopiteklərin qalıqları.
|
AVSTRİYALI (ID - 2197)is. Avstriyanın əsas əhalisinə mənsub adam.
|
AVŞAR (ID - 2198)is. məh. Şəlalə, şır-şır, şırran.
|
AVŞARLAMAQ (ID - 2199)f. məh. Südün hamısını sağmaq üçün heyvanın yelinini ovuşdurmaq, sıxmaq.
|
AVTO (ID - 2200)[fr.] Avtomobil. Uzanmış şəhərin polad əlləri; Qatarlar, avtolar gəlir Muğana. S.Vurğun. Avto müfəttişi yoxdur ki, Ağabalanı tanımasın. Mir Cəlal.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb