İzahlı lüğət

AĞLAMSI(N)MA (ID - 551)

“Ağlamsı(n)maq”dan

AĞLAMSI(N)MAQ (ID - 552)

f Ağlayan kimi olmaq, gözləri yaşla dolmaq, doluxsunmaq. Kiçikbəyim ağlamsınaraq başmağı onun [Məmməd bəyin] əlindən alıb, hasarın üstündə oturdu. Çəmənzəminli. //Yalandan ağlamaq, özünü ağlayan kimi göstərmək. Mən Mahrunun...

AĞLAR (ID - 553)

sif. Ağlayan, gözüyaşlı, gözü yaşla dolu. Kişi ağlar gözilə qıldı fəğan; Söylədi oğlu: - Ağlama, babacan! M.Ə.Sabir. Seyid ağlar gözü ilə başladı: - Mən Kirmanşahda ikən gecə röyada cəddimi gördüm. Ə.Haqverdiyev. Ağlar...

AĞLARCASINA (ID - 554)

zərf Özünü ağlayan kimi göstərərək, ağlamsma-ağlamsma.

AĞLASIĞ(IŞ)AN (ID - 555)

sif. B a x ağlabatan. [Heydər bəy:] Ağlasığışan iş deyil. S.S.Axundov. Hikmət İsfahaniyə məhbəsdə rast gəlmək ağlasığan şey deyildisə də, həqiqət idi. M.İbrahimov.

AĞLASIĞMAZ (ID - 556)

b a x ağlabatmaz. İranı doldurmuş və arasıkəsilmədən axıb gəlməkdə olan alman casusları, İranın hakim dairələri və mürtəce təbəqələr Hitlerin qalib gələcəyini sadə bir həqiqət kimi irəli sürür, öz təbliğatlarında...

AĞLASIĞMAZLIQ (ID - 557)

b a x ağlabatmazlıq.

AĞLAŞMA (ID - 558)

1. “Ağlaşmaq”dan f.is.
2. is. Yas, matəm. [Əbdürrəhman bəy:] Arvad, bilirsən nə var; mən sənə çox məsləhət görürəm durub gedəsən bir ağlaşmaya. N.Vəzirov. Köhnə məzarlıqda bir ağlaşma var; Qazılır ortada bir dərin...

AĞLAŞMAQ (ID - 559)

qarş. Birlikdə ağlamaq, ağız-ağıza verib ağlamaq, bir-birinə qoşulub ağlamaq. Bir kənddə camaat ağlaşa-ağlaşa (z.) yüzbaşının ayağına yıxılıb:
“Bəs toxumluğu aparırsınız, biz başıdaşlı nə əkək?” deyirdi. Çəmənzəminli....

AĞLATMA (ID - 560)

“Ağlatmaq”dan f.is.

AĞLATMAQ (ID - 561)

f 1. Ağlamağa məcbur etmək, birinin ağlamasına səbəb olmaq. Uşağı ağlatmaq. - [Laçın] iki-üç yaş özündən böyük oğlanları təklikdə döyüb ağlatmağı da bacarırdı. M.Hüseyn.
2. məc. Çox təsir etmək, son dərəcə mütəəssir...

AĞLAYAN (ID - 562)

f.sif. b a x ağlağan. Ağabala çox ağlayan uşaq idi. Ağlayanda da üzünü elə turşudardı ki, elə bil mərsiyə deyəcəkdi. Çəmənzəminli.

AĞLAYICI (ID - 563)

sif. Ağlayan.

AĞLAYIŞ (ID - 564)

is. Ağlama. Kişilərdə yersiz gülüşlər nə qədər çoxsa, qadın və qızlarda da yersiz ağlayış və qısqanışlar da həddindən artıqdır. M.S.Ordubadi. Bu ağlayış və inilti səslərindən çəkilən sədlər onları [yolçuları] saxlamağa...

AĞLI (ID - 565)

ağlı-bozlu, ağlı-qaralı və s. - hər rəngli, bütün rənglərdə olan. Köç yolu ilə gedən ağlı-bozlu sürülərin sayı-hesabı yox idi. Ə.Vəliyev. Dizlərini yerə qoyub irtməklərini oynada-oynada, analarının döşünü dümsükləyə-dümsükləyə...

AĞLIKƏSMƏZ (ID - 566)

sif. Hələ ağlı bir şey kəsməyən. Ağlıkəsməz uşaq.

AĞLIQ (ID - 567)

is. Ağ şeyin halı, bir şeyin ağ rəngi. Qarın ağlığı. Dərinin ağlığı. - Əvvəl gözəllərdə gərəkdir çağlıq; Ondan sonra ola sadəlik, ağlıq. M.P.Vaqif.
□□ Üz ağlığı - düzlük, doğruluq, təmizlik, namus.

AĞMALA (ID - 568)

is. məh. 1. Divara çəkilən birinci mala (suvaq).
Çəltik şumunda sürülən ilk mala.

AĞMATAN (ID - 569)

sif. dan. Dərisi ağ, kök və göyçək (qız).

AĞMAYA (ID - 570)

sif. dan. Ağ və kök (uşaq və ya qadın). Məcid kişi köynəyinin ətəyilə alnının tərini silə-silə dedi: - Bunun bir ağmaya vaxtı vardı ki... Dünya gözəli idi Minnət. İ.Məlikzadə.

AĞNAĞAZ (ID - 571)

is. məh. Ehtiyacı ödəmək üçün üyüdülən azacıq dən.
□□ Ağnağaz üyütmək məc. - boş yerə danışmaq, boşboğazlıq etmək. Deyəsən, məsələmiz qurtarıbdır. İndi də keçmişik ağnağaz üyütməyə. Ə.Vəliyev.

AĞNAQ (ID - 572)

is. məh. 1. Heyvanın ağnadığı yer.
Dağlarda torpağı sürüşmüş və ya su yuyub aparmış yer.
Bir yerə yığılıb iylənən palçıqlı su, lehməli gölməçə, çuxur, oyuq.

AĞNAMA (ID - 573)

“Ağnamaq”dan f.is.

AĞNAMAQ (ID - 574)

f 1. Dalı üstə uzanıb ayaqlarını yuxarı qaldıraraq, o üz-bu üzə çevrilmək (bəzi heyvanlar haqqında). Eşşək ağnayır.
// məc. dan. Yerə sərilərək üst-başmı toza-torpağa sürtüb batırmaq. Uşaqlar tozun içində ağnayırlar....

AĞNAŞMA (ID - 575)

“Ağnaşmaq”dan f.is.

AĞNAŞMAQ (ID - 576)

qarş. Bir yerdə ağnamaq, birgə ağnamaq.

AĞNATMAQ (ID - 577)

f Aşağı sürmək, endirmək. Qayadan sürüsün ağnadır çoban; Qoyunlar, quzular mələr yanbayan. M.S.Ordubadi.

AĞNAVAZ (ID - 578)

sif. Ağarmış, solğun. ..Bu işıqdan Lidyanın ağnavaz çöhrəsi daha da solğun görünürdü. Ə.Əbülhəsən.

AĞRI (ID - 579)

is. 1. Duyğu sinirlərinin qıcıqlanması nəticəsində bədənin hər hansı bir yerində hiss edilən əziyyət, əzab; sancı, sızı; acı. Diş ağrısı. Baş ağrısı. - Birdən Sabir doğruldu, bədənində şiddətli bir ağrı hiss edərək...

AĞRI-ACI (ID - 580)

is. 1. Çox işləmək, yol getmək və s. nəticəsində bədəndə duyulan ağrı və ya yorğunluq hissi. Bədənimizin ağrı-acısı çıxdı. - Taxtabənddə adam nə rahat yatırmış. Adam yuxudan ayılanda da heç yerində ağrı-acı duymurmuş....

AĞRI-ACISIZ (ID - 581)

zərf Əziyyətsiz, əzabsız, asanlıqla. Nina İraida məsələsinin ağrı-acısız həll olunduğu üçün əlimi sıxıb təşəkkür etdi. M.S.Ordubadi.

AĞRIKƏSƏN, AĞRIKƏSİCİ (ID - 582)

sifi tib. Sakitləşdirən, ağrını azaldan. Ağrıkəsən dərmanlar.

AĞRILI (ID - 583)

sif. Ağrısı və acısı olan, ağrıyan.

AĞRIMA (ID - 584)

“Ağrımaq”dan f.is.

AĞRIMAQ (ID - 585)

f. 1. Bədənin bir yerində ağrı hiss etmək. Dişi ağrımaq. - [Gülüş:] Sevil, nə üçün belə solğunsan, yoxsa bir yerin ağrıyır? C.Cabbarlı.
dan. Kefsizləmək, naxoşlamaq. Neçə gündür ki, ağrıyıram.
məc. Kədərlənmək,...

AĞRISIZ (ID - 586)

sif. və zərf 1. Ağrımayan, ağrısı olmayan, incitməyən; əziyyətsiz. Ağrısız əməliyyat. Dişi ağrısız çəkmək.
2. məc. Zərərə və ya ağır nəticələrə səbəb olmayan.

AĞRISIZLAŞDIRICI (ID - 587)

sif. tib. Ağrıya qarşı hissizləşdirici. Ağrısızlaşdırıcı dərmanlar.

AĞRISIZLAŞDIRILMAQ (ID - 588)

məch. tib. Ağrıya qarşı hissizləşdirilmək, keyləşdirilmək.

AĞRISIZLAŞDIRILMIŞ (ID - 589)

f.sif. tib. Ağrıya qarşı hissizləşdirilmiş, keyləşdirilmiş.

AĞRISIZLAŞDIRMA (ID - 590)

“Ağrısızlaşdırmaq”dan f.is.

AĞRISIZLAŞDIRMAQ (ID - 591)

f. tib. Ağrıya qarşı hissizləşdirmək. Doğumu ağrısızlaşdırmaq.

AĞRISIZLIQ (ID - 592)

is. 1. Ağrıya qarşı hissizlik, ağrı olmaması.
2. məc. Əziyyətsizlik, zərərsizlik, asanlıq, zəhmətsizlik.

AĞRITMA (ID - 593)

“Ağrıtmaq”dan f.is.

AĞRITMAQ (ID - 594)

f. 1. Əziyyət vermək, ağrı vermək, incitmək, ağrıya səbəb olmaq. Yara bərk ağrıdır. Çiban ağrıdır. - Çarpanaq yaralarının yeri.. ağrıtmırdı. Ə.Əbülhəsən.
2. məc. Könlünü sındırmaq, ürəyini incitmək, toxunmaq....

AĞRIYAN (ID - 595)

f.sif. Əziyyət verən, incidən, narahat edən. Ağrıyan dişi çəkdirmək.

AĞSAÇ(LI) (ID - 596)

sif. Saçı ağarmış; qoca. Ağsaçlı qoca.

AĞSAQQAL (ID - 597)

sif. və is. 1. Saqqalı ağarmış, qoca. [Bayraməli:] Belə tərbiyət sahibləridirlər ki, ağsaqqal ataları gəlir otağa, .. heç biri yerindən tərpənmək istəmir. N.Vəzirov. Baqqal dükanı qarşısında toplanıb söhbət edən ağsaqqallar,...

AĞSAQQALLIQ (ID - 598)

is. 1. Qocalıq.
2. məc. dan. Başçılıq, böyüklük, rəhbərlik. Bir qədərdən isə o [Aslan], uşaqların rəğbətini qazanmaqla onların ağsaqqallığını öz əlinə götürə bildi. S.Rəhimov.
Ağsaqqallıq etmək - 1) başçılıq...

AĞSİFƏT (ID - 599)

sif. Sifətinin rəngi ağ olan.

AĞSOL (ID - 600)

is. məh. Kiçik çay balığı növlərindən birinin adı.

Bu səhifə dəfə baxılıb

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed