İzahlı lüğət

AŞINDIRMA (ID - 1951)

“Aşmdırmaq”dan f.is.

AŞINDIRMAQ (ID - 1952)

f xüs. 1. Kimyəvi üsulla və ya sürtüb oymaq vasitəsilə çuxurlatmaq, naxış açmaq.
2. Bir şeyin üzərindəki yazmı, naxışı və s.-ni silmək, yox etmək.

AŞINMA (ID - 1953)

“Aşmmaq”dan f.is. İsti və quraqlıq keçən yay fəsillərində asan aşınmaya uğrayan şistlər xırdalanır, qismən toz halına keçir. M.Qaşqay. Süxurların möhkəmliyi onların mineraloji tərkibindən, mineralların aşınması dərəcəsindən,...

AŞINMAQ (ID - 1954)

f 1. Kimyəvi üsulla, yaxud sürtülüb oyulmaq nəticəsində çuxurlanmaq, naxış açılmaq.
2. Çox sürtülməkdən oyulub çuxurlanmaq, yaxud külək və s. təsiri ilə üstündən çıxmtılar və s. silinib getmək, yox olmaq.
...aşırı...

AŞIRILMA (ID - 1955)

“Aşırılmaq”dan f.is.

AŞIRILMAQ (ID - 1956)

1. “Aşırmaq”dan məch.
t-siz. Minmək. Rüstəm atını hündür bir daşa çəkib, onun üstünə aşırıldı. S.Rəhimov.
t-siz. Üzərindən atılıb düşmək, aşmaq. Atdan aşırılıb düşmək.
t-siz. Çevrilmək. O, çarpayıda...

AŞIRIM (ID - 1957)

is. Dağm beli, dağm aşıb keçmək üçün yararlı yeri. Aşırımları aşdı, keçirimləri keçdi, özünü Ruma yetirdi. “Koroğlu”. ..Yuxarı aşırıma doğru yönələrkən ovçuya elə gəldi ki, Maral gölünün gözü dolmuşdur. Ə.Məmmədxanlı....

AŞIRMA (ID - 1958)

is. 1. “Aşırmaq”dan f.is.
Bir şeyin üstündən atılan, sallanan və ya bağlanan bağ.
Şalvarı düşməyə qoymamaq üçün çiyindən keçirilib şalvara bənd edilən lentşəkilli qoşa bağ; şalvar asmalığı. Rezin aşırma.
...

AŞIRMAQ (ID - 1959)

f 1. Qaldırıb qoymaq, yükləmək. Yükü atın belinə aşırmaq. Yeşiyi dalına aşırmaq.
Üzərindən keçirmək, sallamaq. ..Müsyö Jordan firəngi libasında, qıçın qıçı üstə aşırıb, .. lülələnmiş tənbəki yarpağını yandırıb...

AŞIRTMAQ (ID - 1960)

f. b a x aşırmaq 1, 3 və 5-ci mənalarda.

AŞISIZ (ID - 1961)

sif. Aşı vurulmamış, aşılanmamış. Aşısız dəri. Aşısız gön.

AŞİKAR (ID - 1962)

[fars.] klas. bax aşkar. Bu aşikar bir mətləbdir; bəyana ehtiyacı yoxdur. C.Məmmədquluzadə. Birdən-birə göründü gözə bir xərabəzar; Görəsən nə qəmli mənzərələr aşikar idi. M.Hadi. Papaqların bəzisi uzun qovun çeşnisində...

AŞİQ (ID - 1963)

is. [ər.] Birisinə məhəbbət bağlamış, vurulmuş, bənd olmuş adam; vurğun. Eyləməz xəlvət sərayi-sirri-vəhdət məhrəmi; Aşiqi məşuqdən, məşuqi aşiqdən cida. Füzuli. Bu müşəxxəsdi ki, eşq aşiqə qovğa gətirir. X.Natəvan....

AŞİQANƏ (ID - 1964)

sif. [ər. aşiq və fars. ...anə] Eşqə, məhəbbətə, sevgiyə aid olan; eşq, məhəbbət, sevgi ifadə edən. Aşiqanə məktub. Aşiqanə roman. Aşiqanə lirika. Aşiqanə nəzər salmaq. - Mən aşiqəm, həmişə sözüm aşiqanədir. Füzuli....

AŞİQLİK (ID - 1965)

is. Aşiqin, birinə vurulmuş adamın halı; aşiq olma, eşqə mübtəla olma;
vurulma, bənd olma. Məndə Məcnundan füzun aşiqlik istedadı var. Füzuli. Aşiqlik işinə xeyli pürfənəm; Fərhada, Məcnuna, Vamiqə tənəm. Q.Zakir.

AŞİQ-MƏŞUQ (ID - 1966)

[ər.] Bir-birinə bərk vurulma (vurulmuş).
□ Aşiq-məşuq olmaq -bir-birinə bərk vurulmaq. [Bədircahan:] Züleyxa xanım sənə belə aşkarca aşiqməşuq olub dinməz-söyləməz. N.Vəzirov.

AŞİNA (ID - 1967)

is. və sif. [fars.] klas. 1. Məlumatlı, vaqif, tanış, xəbərdar, bələd.
□ Aşina olmaq - tanış olmaq, bələd olmaq.
2. Dost, yaxın yoldaş. Görən kim oldu bu gülşəndə aşinası gülün? X.Natəvan. Biganələrlə çünki olur...

AŞİNALIQ (ID - 1968)

b a x aşnalıq. Vaxtında sən aşinalıq etdin; Döndün, belə bivəfalıq etdin. X.Natəvan. Əzəldən eylədin mənnən aşinalıq; İndi nədən oldu bu bivəfalıq? Aşıq Dilqəm.

AŞİYAN (ID - 1969)

is. [fars.] şair. Yuva, quş yuvası. Nə oldu bülbülə kim, qıldı gülüstan tərkin? Unutdu güllərini, etdi aşiyan tərkin. X.Natəvan. Orada indi başqa məhəbbət, başqa eşq aşiyan edəsidir. S.S.Axundov. De, hansı məclisdə sənsiz...

AŞİYANƏ (ID - 1970)

[fars.] b a x aşiyan. Yəqin ki, şaxi-gül üstündə aşiyanə tikib; O qarə zülf camalında birpərəstudur. S.Ə.Şirvani. Quşlar qayıdıb oxur təranə; Şaxlarda tikirlər aşiyanə. A.Şaiq.

AŞKAR (ID - 1971)

1. sif. Açıq, aydın, göz qabağında olan, bəlli, məlum. Aşkar məsələ. Aşkar iş.
Aşkar etmək - meydana çıxarmaq, üzə çıxarmaq, bəlli etmək, göstərmək, üstünü açmaq, müəyyənləşdirmək. Vəziyyəti aşkar etmək lazımdır....

AŞKARA (ID - 1972)

sif və zərf Açıqdan açığa, açıq-aydın. [Divanbəyi:] Mənim mahalımın ortasında aşkara quldurluq quru nağıldır? M.F.Axundzadə. [Səlimnaz xanım:] Sən bu gün aşkara dava axtarırsan. N.Vəzirov.
Aşkara çıxarmaq - meydana çıxarmaq,...

AŞKARCA (ID - 1973)

zərf (bəzən aşikarca şəklində də təsadüf edilir). b a x aşkara. Gəldiyev Muxtarı görəndə yanındakıları aşkarca qovdu. Mir Cəlal.

AŞKARLIQ (ID - 1974)

is. Aydınlıq, açıqlıq, göz qabağında olma, zahirdə olma, məlum olma.

AŞQAL (ID - 1975)

sif. məh. Arıq, döllüyə yaramayan

AŞQALLANMA (ID - 1976)

“Aşqallanmaq”dan f.is.

AŞQALLANMAQ (ID - 1977)

f. məh. Pozulmaq, xarab olmaq, cırlaşmaq, yararsız olmaq (qoyun).

AŞQAR (ID - 1978)

is. Müəyyən məqsədlə bir şeyə əlavə edilən, qatılan başqa maddə; bir şeyin tərkibinə daxil olan maddə, ünsür; xəlitə. Bu unda aşqar var. - Hamısı Allah bəndəsi .. akulə düyüsünə Tərtər düyüsündən aşqar vurmayan [adamlardır]...

AŞQARLI (ID - 1979)

sif Aşqarı olan, tərkibinə başqa şey, başqa ünsür qatılmış olan.

AŞQARSIZ (ID - 1980)

sif. Tərkibində başqa şey, başqa ünsür olmayan; heç bir şey qatılmamış; xalis, təmiz. Aşqarsız un.

AŞLAMA (ID - 1981)

“Aşlamaq”dan f.is.

AŞLAMAQ (ID - 1982)

b a x aşılamaq.

AŞLANMA (ID - 1983)

“Aşlanmaq”dan f.is.

AŞLANMAQ (ID - 1984)

b a x aşılanmaq.

AŞLI (ID - 1985)

sif. Aşa qoyulmuş. Aşlı gön. Aşlı dəri. - Aşıq Abbas aşlı çarıqlarını yerə sürtəsürtə mərəkəni süzür, əyilib qalxır, bükülüb açılır, gülməli şeylər oxuyurdu. Mir Cəlal.

AŞLIQ (ID - 1986)

sif. Aş üçün, plov üçün yararlı. Aşlıq düyü.

AŞMA (ID - 1987)

“Aşmaq”dan f.is.

AŞMAQ (ID - 1988)

f 1. Bir şeyin üzərindən atılıb keçmək, hündür bir şeyin üstünə çıxıb o biri tərəfinə enmək, düşmək, hoppanmaq. Qapını daldan bağlayaraq, divardan aşıb getdik. M.S.Ordubadi. Dərəni aşdım. Meşənin içərisinə cənuba...

AŞNA (ID - 1989)

is. 1. Dost, yaxın, tanış, tanış-biliş, yoldaş. Qəriblikdə yada düşər yanaram; Aşna, yoldaş, yar, müsahib, ellər, hey! M.V.Vidadi. [Şəhrəbanı xanım:] Srağagün aşnası zərdablı Qurban bəyə kağız yazdı ki, Şamaxı çəngilərinin...

AŞNABAZ (ID - 1990)

sif. vulq. köhn. Arvadbaz, aşna saxlayan (b a x aşna 2-ci mənada).

AŞNABAZLIQ (ID - 1991)

is. dan. 1. Bir işə ümumi mənafe nöqteyi-nəzərindən deyil, dostluq, şəxsi münasibət nöqteyi-nəzərindən yanaşma, bir işdə öz dostlarına, yaxın adamlarına üstünlük vermə, tərəfgirlik etmə; dostbazlıq.
zar. Sevişmə; qadınla-qızla...

AŞNA-DOST (ID - 1992)

top. Dostlar, bir-birinə yaxın adamlar, dost-aşna. [Cahan:] Kişi, yenə aşna-dostlarını başına yığmısan, xeyirdirmi? Ə.Haqverdiyev. [Qulu:] [Adam] bu dünyada yeyər, içər, aşna-dosta xərclər, kef elər. S.S.Axundov. İclas bitdi. Hər...

AŞNALAŞMA (ID - 1993)

“Aşnalaşmaq”dan f.is.

AŞNALAŞMAQ (ID - 1994)

f. 1. Dostlaşmaq, yaxmlaşmaq. Axır vaxtlar onlar çox aşnalaşmışlar.
2. Bir iş və s. ilə tanış olmaq, bələd olmaq, işə öyrəşib alışmaq. İşlə aşnalaşmaq. Vəziyyətlə aşnalaşmaq.

AŞNALIQ (ID - 1995)

is. 1. Dostluq, yaxınlıq, tanışlıq. Aşnalıq etmək. Aşnalığı kəsmək. - [Səkinə xanım:] Çox-çox razıyam, Ağa Kərim ki aşnalığı unutmayıb, öz dostunun bacısını belə vaxtlarda yad edirsən! M.F.Axundzadə. [Kitabpaylayan:]...

AŞPAZ (ID - 1996)

is. [fars.] Xörək bişirən, xörək hazırlayan usta. Aşpazdan küsən evinə ac gedər. (Ata. sözü). Noxudu bozbaşa salanda aşpazı qoyub axund ilə məsləhət eləyirik. C.Məmmədquluzadə.

AŞPAZBAŞI (ID - 1997)

is. Baş aşpaz, aşpazların başçısı.

AŞPAZXANA (ID - 1998)

is. [fars.] Mətbəx. Aşpazxanada yeyir, dulusxanada hürür. (Ata. sözü). Nökər cücələri və yumurtaları apardı
aşpazxanaya və ulağı sürüb qatdı töyləyə. C.Məmmədquluzadə. [Ağa Kərim xan:] Eybi yoxdur, get aşpazxanaya, bir...

AŞPAZLIQ (ID - 1999)

is. Aşpaz sənəti, işi. Aşpazlıq etmək. Aşpazlıq kursları.

AŞSÜZƏN (ID - 2000)

is. Aşın düyüsünü və s.-ni süzməyə məxsus deşik-deşik qab. Qəfəs olmadığı üçün alacəhrəni bir gün aşsüzən altında saxladıq. S.S.Axundov.

Bu səhifə dəfə baxılıb

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed