SƏBT (ID - 35129)is. [ər.]: səbt etmək - qeyd etmək, yazmaq. Od tutar kağızlar, alışar qələm; Səbt etsələr hər tumara dərdimi. Q.Zakir. Zəbaniərzi-halə cürətim yoxdur, deyim, axır; Bu üzdən səbt edib dərdi-dilim tumarə, göndərdim. S.Ə.Şirvani....
|
SƏBUHİ (ID - 35130)sif. [ər.] Səhərə aid olan, sübhə mənsub olan.
|
SƏBZƏ (ID - 35131)is. [fars.] 1. Əla kişmiş növü. Süfrədə tut qurusu, miyanpur, innab, ləbləbi, kişmiş, səbzə, alma, portağal da olardı. H.Sarabski.
Göyərti, göylük, göyərtilik, yaşıllıq, çəmən. Rahat üçün fərş salmış səbzeyi-tər... |
SƏBZƏLİ (ID - 35132)sif. Tərkibində səbzi (göyərti) olan; göyərtili. Səbzəli qovurma.
|
SƏBZƏVAT (ID - 35133)[fars. səbzə və ər. ...at] Müxtəlif göyərtilər (səbzilər), göy-göyərti. [Koroğlu] ətrafa göz gəzdirib baxdı ki, yanında bir səbzəvat dükanı var. “Koroğlu” .
|
SƏBZƏVATÇI (ID - 35134)is. Səbzi (göyərti) yetişdirib satan adam; göyərtiçi.
|
SƏBZƏVATÇILIQ (ID - 35135)is. Səbzi (göyərti) əkib satmaqla məşğul olma; göyərtiçilik. Səbzəvatçılıq etmək.
|
SƏBZİ (ID - 35136)is. 1. Göyərti. Yeməklər yenə də düyü, ət, toyuq, yumurta və səbzilərdən bişirilmiş Təbriz xörəkləri idi. M.S.Ordubadi.
2. Bax səbzə 1-ci mənada. Məcməyidə səbzi, iydə, səməni, sumaq, ayna və təhvil balığı vardı.... |
SƏBZİQOVURMA (ID - 35137)is. Göyərti ilə ətdən bişirilən qovurma. Plovu səbziqovurma ilə yemək. - Usta qatıq kasasını.. səbziqovurmanın üstünə töküb ağız ləzzəti ilə yedi. M.Süleymanov.
|
SƏBZİQOVURMALI (ID - 35138)sif. Xuruşu səbziqovurma olan. Səbziqovurmalı plov.
|
SƏBZİQOVURMALIQ (ID - 35139)sif. Səbziqovurma bişirməyə yarar. Səbziqovurmalıq ət. Səbziqovurmalıq göyərti.
|
SƏBZİYYAT (ID - 35140)[fars. səbzi və ər. ...iyyat] bax səbzəvat. Yolun bir tərəfində müsəlmanlar səbziyyat əkirdilər. Ə.Haqverdiyev.
|
SƏCCADƏ (ID - 35141)is. [ər.] din. Mömin müsəlmanların namaz qılanda istifadə etdikləri kiçik xalça və ya parçadan tikilmiş döşənək; canamaz. Bununla bərabər hacı dayım o qədər mömin və o qədər namaz qılan idi ki, səhərdən axşamadək səccadə...
|
SƏCDƏ (ID - 35142)is. [ər.] din. Namazda almı möhürə söykəyib, Quranın bəzi ayələrini oxuyarkən alnını ona söykəyib dua oxuma. Məhəmmədhəsən əmi səbir eləyə bilməyib, ikinci səcdədə namazı yarımçıq qoyub özünü tulladı Əhmədin yanına....
|
SƏCİYYƏ (ID - 35143)is. [ər.] 1. Hər hansı bir şeyin və ya hadisənin başqalarından fərqləndirən xüsusiyyəti; xarakter. Hadisənin səciyyəsi. Ərazinin səciyyəsi.
2. Xasiyyət, təbiət. Başqa-başqa səciyyəyə malik bu adamların adları da səciyyələrinə... |
SƏCİYYƏLƏNDİRMƏ (ID - 35144)“Səciyyələndirməkdən f.is.
|
SƏCİYYƏLƏNDİRMƏK (ID - 35145)f Bir şeyin səciyyəvi xüsusiyyətlərini vermək, göstərmək. // Bir şəxsin və ya şeyin fərqləndirici xüsusiyyətini təşkil etmək.
|
SƏCİYYƏLƏNMƏ (ID - 35146)“Səciyyələnməkdən f.is.
|
SƏCİYYƏLƏNMƏK (ID - 35147)f . Səciyyəvi xüsusiyyətlərilə fərqlənmək, başqalarında olmayan səciyyəvi xüsusiyyətlərə malik olmaq. Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində bu dövr bir tərəfdən mürəkkəbliyi ilə, ikinci tərəfdən mövcud ədəbi materialların,...
|
SƏCİYYƏVİ (ID - 35148)sif [ər.] Bir şəxsə, ya şeyə xas olan, bir şəxsi və ya şeyi başqasından fərqləndirən. Səciyyəvidir ki, məsələn, Cəlil Məmmədquluzadənin öz əsərlərində hadisələrə xalq və xəlqilik cəbhəsindən yanaşdığı aydın görünür....
|
SƏCİYYƏVİLİK (ID - 35149)is. Məhz bir şəxsə, bir şeyə, bir dövrə, bir hadisəyə xas olma.
|
SƏD (ID - 35150)miqd. s. [fars.] Yüz (adətən afərin, mərhəba, heyif kimi sözlərin əvvəlinə gətirilərək onların təsir gücünü artırmaq üçün nida məqamında işlənir). [Ustadlar:] Hər görən söyləyə: ay səd afərin! Nəinki məclisdə yüz...
|
SƏDA (ID - 35151)is. [ər. ] Səs, avaz. Orkestrin sədası yayıldı. Uşaqların sədası gəlirdi. - Quşlar.. cəh-cəh ilə min cürə nəğmələr oxuyub, meşəni sədaları ilə doldurmuşdular. A.Divanbəyoğlu. Melodiyanın ilk sədaları təzəcə dilə gəlmişdi.....
|
SƏDAQƏT (ID - 35152)is. [ər.] Dostluqda, məhəbbətdə dəyanət, səbat, vəfa; sadiqlik, etibarlılıq. k özünündür, özün bilərsən; Mənimsə əhdimə sədaqətim var. S.Rüstəm. Mən vermişəm ürəyimi yadigar sənə; Sənin mənə yadigarın sədaqətindir....
|
SƏDAQƏTLİLİK (ID - 35153)is. Sadiq (sədaqətli) olma, etibarlılıq, vəfalılıq, vəfadarlıq.
|
SƏDAQƏTSİZ (ID - 35154)sif. Dostluğunda, məhəbbətində sadiq olmayan; etibarsız, vəfasız. Sədaqətsiz yoldaş.
|
SƏDAQƏTSİZLİK (ID - 35155)is. Dostluqda, məhəbbətdə sadiq olmama; etibarsızlıq, vəfasızlıq.
|
SƏDARƏT (ID - 35156)is. [ər.] Başçılıq, sədrlik, rəislik. Sədarət sandalyasında Koroğlu əyləşir, qalanları da iki tərəfdən əyləşirlər. Ə.Haqverdiyev. □ Sədarət etmək - sədrlik etmək, başçılıq etmək. İclasa sədarət etmək. - Dəccal bu...
|
SƏDBƏR(G) (ID - 35157)is. [fars.] bot. bax mixəkgülü. Sədbər və ya mixəkgülü .. birillik bozumtul, keçətüklü, budaqlı bitkidir. M.Qasımov.
|
SƏDD (ID - 35158)is. [ər.] 1. Müxtəlif məqsədlər üçün çəkilən divar, hasar. Bütün sədd boyu dalbadal atılan tüfənglərin arası kəsilmir. M.Rzaquluzadə. Minlərlə insan yorulmadan sədlər qururdu. M.Süleymanov. Suyun qarşısını almaq üçün...
|
SƏDƏF (ID - 35159)is. [ər.] Bəzi balıqqulağıların iç qatmı təşkil edən və müxtəlif bəzək şeyləri hazırlamaq üçün istifadə edilən, müxtəlif rənglərə çalan parlaq bərk maddə. Yaxasına hərdən-hərdən; İnci sədəf düzən gözəl! Aşıq...
|
SƏDƏFGÜLÜ, SƏDƏFOTU (ID - 35160)is. bot. Limonkimilər fəsiləsindən tərkibində efir yağı olan ağçiçəkli yarımkol bitkisi.
|
SƏDƏFLİ (ID - 35161)sif Sədəflə bəzədilmiş, sədəfə tutulmuş. Sədəfli tar. Sədəfli mücrü. - [Rəsul:] Əlimə almışam sədəfli sazı; Fələk yazdı mənə belə bir yazı. “Aşıq Qərib” . Vətən sədasına düşən sənətkar; De, indi nə çalır...
|
SƏDƏQƏ (ID - 35162)is. [ər.] Yoxsula, dilənçiyə verilən pul, şey. Sədəqə vermək. Sədəqə paylamaq. - Yolun o tay-bu tayında hasar təşkil edən dilənçilər, kor və şillər.. sədəqə diləyirdilər. Çəmənzəminli. Tapdıq olanda Göyçək çoxlu sədəqə...
|
SƏDƏMƏ (ID - 35163)is. [ər.] 1. Çarpma, vurma, şiddətlə vurma.
məc. Gözlənilmədən başa gələn bəla, müsibət, fəlakət, afət; insanın maddi və ya mənəvi halını sarsıdan hadisə; mənəvi zərbə. Fəqət, görürsünüz, bədən ruzgarın sədəmələrinə... |
SƏDR (ID - 35164)is. [ər.] 1. İclasa, yığıncağa başçılıq edən şəxs. Sədr iclası açdı. iclasa sədr seçmək.
Dövlət, hökumət və ya ali dövlət orqanları rəhbərlərinin rəsmi adlarının tərkibində. Milli Məclisin Sədri. Nazirlər Sovetinin... |
SƏDRİ (ID - 35165)is. [ər.] Uzun, nazik, sarıyaçalar düyü növü. Sədri düyüsündən plov.
|
SƏDRLİK (ID - 35166)is. Sədr vəzifəsi, sədr olma. [Alxan:] Gəlin bu elmli oğlanlardan birini keçirdək sədrliyə. İ.Əfəndiyev. □ Sədrlik etmək - sədr vəzifəsini ifa etmək, sədr olmaq, başçılıq etmək. Atası Mahmudalı kişi sədrlik eləyəndə,...
|
SƏDULU (ID - 35167)is. Azərbaycanlıların etnogenezində iştirak etmiş türk tayfalarından birinin adı.
|
SƏF (ID - 35168)is. [ər.] Sıra, cərgə, düzgü. Elə ki səflər düzəldi, dəstələr hərə öz yerini tutdu, Koroğlu Tanrıtanımazı çağırdı. “Koroğlu” . // Qatar. Saqın gəzin, laçın gözü görməsin; Qorxuram, səfinizi poza, durnalar! M.P.Vaqif....
|
SƏFA (ID - 35169)is. [ər.] Zövq, nəşə, ləzzət, kef; rahatlıq (adətən feillərlə işlənir). Səfa görmək. Səfa vermək. Səfa çəkmək. Səfa sürmək. - Çəkdim yar cəfasını; Görmədim səfasını, Siz tanrı, qoyun gedim; Bir bilim vəfasını. (Bayatı)....
|
SƏFAHƏT (ID - 35170)is. [ər.] 1. Səfehlik. Güldü bir qədər onun səfahətinə; Dərkinə, fəhminə, fərasətinə. A.Səhhət. Zövq, əyləncə, kef düşkünlüyü, vaxtını bu cür işlərdə keçirmə. [Müfti:] Sərxoş olub aləmi sərsəmlədir; Anlayamam...
|
SƏFALƏT (ID - 35171)is. [ər.] Son dərəcə ehtiyac içərisində yaşama, sıxıntı çəkmə; yoxsulluq və ehtiyacdan çəkilən sıxıntı. Əyyaşlığın sonu yorğunluq və səfalət, səfalətin sonu heçlik və fəlakətdir. A.Şaiq. [Məsmə:] Düşdüyüm mühit...
|
SƏFALI (ID - 35172)sif Səfa verən, zövq verən, ləzzət verən, ürəkaçan, xoşagələn, xoş. Fəsillərin ən gözəli, ən səfalısı bahar vaxtı olduğundan o tərəf-bu tərəf yaşıl otlar, əlvan çiçəklər ilə bəzənmişdi. T.Ş.Simurq. Yayın səfalı,...
|
SƏFARƏT (ID - 35173)[ər.] bax səfirlik 1-ci mənada. Rzaquluxan, səfarət ümurunda təcrübəm yox deyə, səfarətdən büsbütün imtina edirdi. M.S.Ordubadi.
|
SƏFARƏTXANA (ID - 35174)is. [ər. səfarət və fars. ...xanə] Səfirliyin yerləşdiyi bina, səfirin idarəsi. ingilis səfarətxanasının binası Tehranın şimal tərəfində ən gözəl məhəllələrin birində yerləşirdi. P.Makulu.
|
SƏFBƏSƏF (ID - 35175)zərf [ər. səf və fars. bitişdirici bə] Cərgə-cərgə, sıra-sıra. [Göyxallı at] öz səsiyld balaca şəhəri ayağa qaldırdı. Demək olar ki, küçənin o tay-bu tayı səfbəsəf tamaşaya çıxdı. S.Rəhimov. igidlər başaçıq durub...
|
SƏFEH (ID - 35176)sif. [ər.] 1. Gic, ağıldan kəm, axmaq, sarsaq. Səfeh adam. Səfeh iş. - [Hacı Mehdi:] Səfeh şeydir, gündə biri gəlir, çığırırbağırır, gedir. Ə.Haqverdiyev. // İs. mənasında. O ki Səfdərqulu ağanın oğludur, o da səfehin birisidir;...
|
SƏFEHCƏ(SİNƏ) (ID - 35177)zərf Səfeh kimi, gic kimi, ağılsızcasına, axmaqcasına, sarsaqcasına. Səfehcəsinə iş tutmaq, Səfehcəsinə inad göstərmək.
|
SƏFEHLƏMƏ (ID - 35178)“Səfehləmək”dən f.is.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb