KƏRƏCİ (ID - 20960)is. Bir neçə adamlıq dorlu qayıq. Gəmi, qayıq, kərəci də, kolaz da; Məni heç vaxt incitməmiş bir az da. A.Səhhət. Gecənin qaranlığı şərisində Lənkrud çayı ilə aşağı doğru axan kərəcidə .. oturub dalğın və mükəddər...
|
KƏRƏCİVAN (ID - 20961)is. məh. Kərəci sürən, kərəcidə işləyən adam; qayıqçı.
|
KƏRƏCİVANLIQ (ID - 20962)is. məh. Kərəcivanın işi, peşəsi, məşğuliyyəti; qayıqçılıq. Sarıköynək özünü suya atırsa da öldürə bilməyir. Onu, kərəcivanlıq edən indiki əri ölümdən xilas edir. S.Hüseyn.
|
KƏRƏM1 (ID - 20963)is. [ər.] köhn. Lütf, mərhəmət, inayət. Kərəm eyləmək. - [Ağa Heydər:] Xudaya, şükür kərəminə! Balalarım, gəlin sizi bağrıma basım. N.Vəzirov. □ Kərəm et (qıl) (yalvarış yaxud nəzakət bildirən əski ifadə)
1) mərhəmət... |
KƏRƏM2 (ID - 20964)“Kərə3” sözünün canlı danışıq dilində işlənən yanlış forması. [Sərçə] üç kərəm balasın suva basıb, alıb tazadan dimdiyinə apardı. (Nağıl). [Böyükxanım:] Bir kərəm sənin yanında üzüaçıq dayanmışammı, səsimi...
|
KƏRƏMİ (ID - 20965)is. mus. Azərbaycan aşıq havalarından birinin adı. Balabançı genə durub gəlir Aşıq Cəfərin yanına, Aşıq Cəfər kərəmi oxuyur. Ə.Haqverdiyev.
|
KƏRƏMLİ (ID - 20966)sif Mərhəmətli, lütfkar, insaflı, rəhmli. Könül qəmgin, ürək dərdli, vərəmli; Səni gördüm səxavətli, kərəmli. Aşıq Ələsgər. Kərəmli padşah, rəhm eylə mana; Al mənim könlümü, yetir canana. Aşıq Rəcəb.
|
KƏRƏMLİLİK (ID - 20967)is. Lütfkarlıq, mərhəmətlilik, alicənablıq.
|
KƏRƏMSİZ (ID - 20968)sif İnsafsız, mərhəmətsiz, rəhmsiz. Səxavət olmayan kəsdə şücaət feli nadirdir; Kərəmsiz kimsəni hər yerdə gördüm, bihünər gördüm. M.V.Vidadi.
|
KƏRƏN (ID - 20969)is. məh. Yonulmamış yoğun ağac, dirək, iri kötük. Evin kərəni sınmışdır. - El yığılsa, kərən sındırar. (Ata. sözü). El bir olsa dağ oynadar yerindən; Söz bir olsa zərbi kərən sındırar. A.Tufarqanlı. Kərəni, pərdəsi...
|
KƏRƏNAY (ID - 20970)is. [fars.] köhn. 1. Nəfəslə çalınan uzun boru şəklində qədim musiqi aləti (adətən təntənələrdə, qələbə bayramlarında çalınardı). Kərənayi-şadiyanə başlandı çalınmağa. M.F.Axundzadə. Vəliəhd atın üstünə qalxdığı...
|
KƏRƏNAYXANA (ID - 20971)is. [fars.] köhn. Kərənayların birdən çalması. Günəş Həməl bürcünə yaxınlaşdığı dəqiqədə .. vurulan kərənayxana Novruz bayramı mərasiminin başlandığını xəbər verdi. M.S.Ordubadi.
|
KƏRƏNTİ (ID - 20972)b a x dəryaz. ..Merac yenə də kərəntini götürüb ot çalmağa başladı. Ə.Vəliyev. [Şamxal] kərəntini çiyninə alıb, pəncərəsi Kürə baxan evlərinin qənşərindəki cığırla asta-asta yuxarı qalxdı. İ.Şıxlı.
|
KƏRƏNTİÇİ (ID - 20973)is. Kərənti ilə ot çalan adam; dəryazçı.
|
KƏRƏNTİÇİLİK (ID - 20974)is. Kərəntiçinin işi, peşəsi; dəryazçılıq.
|
KƏRƏNTİLƏMƏ (ID - 20975)“Kərəntiləmək” dən f.is.
|
KƏRƏNTİLƏMƏK (ID - 20976)b a x dəryazlamaq.
|
KƏRƏNTİLƏNMƏ (ID - 20977)“Kərəntilənmək” dən f.is.
|
KƏRƏNTİLƏNMƏK (ID - 20978)bax dəryazlanmaq.
|
KƏRƏNTİLİK (ID - 20979)is. Hər dəfədə kərəntinin ağzına gələn miqdar (adətən saylarla). Bir kərəntilik ot.
|
KƏRƏSKƏ (ID - 20980)is. k.t. 1. Qoyun damının bir tərəfində quzular üçün ayrılmış yer. Qamışdan düzəldilmiş kərəskə.
2. B a x arxac. |
KƏRƏVİZ (ID - 20981)is. bot. Çətirçiçəklilər fəsiləsindən 1-2 illik ot-bitki. Iki dəstə kərəviz. Xörəyə kərəviz doğramaq.
|
KƏRƏYAGI (ID - 20982)bax kərə1
|
KƏRGƏDAN (ID - 20983)is. [fars.] zool. Başının qabaq tərəfində bir, ya iki buynuzu olan. Asiyada və Cənub-Şərqi Asiyada yaşayan otyeyən, məməli iri heyvan. Bir keçi qaçıban qurtulsa qurddan; Baxar buynuzuna kərgədan olu. “Koroğlu”. El kömək duranda...
|
KƏRİM (ID - 20984)sif [ər.] Kərəm və səxavət sahibi, lütf və ehsan sahibi, inayətkar; kərəmli, mərhəmətli (çox vaxt Allaha verilən sifətlərdən biri kimi). Ahla-vayla çıxar kasıbın canı; Ölənəcən deyər: - Allah kərimdir. (Ata. sözü). Dəmirçioğlu...
|
KƏRİMLİK (ID - 20985)is. Lütfkarlıq, inayətkarlıq; lütf, kərəm, inayət. [Güllü:] Indi sən acından ölməklə Allah kərimlikdən düşəcək? Ə.Haqverdiyev.
|
KƏRİŞKƏ (ID - 20986)is. İçi dəlik ağaca geydirilən, ensiz, yastı, gödək, iti polad tiyəsi olan dülgər aləti.
|
KƏRKƏ (ID - 20987)is. zool. Şirin sularda yaşayan, diri bala doğan balıq.
|
KƏRKƏS (ID - 20988)is. [fars.] zool. bax keçələkərkəs. Qara kərkəs. Leş kərkəsi. Ağbaş kərkəs. [Səfər:] Ancaq arabir havada nəş arzusunda gəzən kərkəslərdən savay bir canlı görünmür. Ə.Haqverdiyev.
|
KƏRKİ (ID - 20989)is. Aşağı çevrilmiş enli tiyəsi olan uzunsaplı, yonucu (kəsici) alət. Kərki ağacı yastısına yonar, balta dikinə. (Məsəl). Kərki olub öz tərəfinə yonma; Ərrə ol, iki tərəfə yon. (Ata. sözü). Əlisa .. yarıehtiyatla hərlənib...
|
KƏRKİLƏMƏ (ID - 20990)“Kərkiləmək” dən f.is.
|
KƏRKİLƏMƏK (ID - 20991)f Kərki ilə yonmaq. Taxtanı kərkiləmək. Ağacı kərkiləmək.
|
KƏRKİLƏNMƏ (ID - 20992)“Kərkilənmək” dən f.is.
|
KƏRKİLƏNMƏK (ID - 20993)məc. Kərki ilə yonulmaq. Ağac kərkilənmişdir.
|
KƏRKİNCƏK (ID - 20994)is. zool. Kiçik şahin; tərlan, qızılquş.
|
KƏRMƏ (ID - 20995)bax gərmə2
|
KƏRPİC (ID - 20996)is. Düzbucaq şəklində qəliblənmiş (bişmiş və ya çiy) gildən hazırlanan tikinti materialı. Kərpic istehsalı. Kərpic kəsmək. Çiy kərpic. Bişmiş kərpic. Qırmızı kərpic.
Bu qala bizim olaydı; Kərpici qızıl olaydı; Yara... |
KƏRPİCARASI (ID - 20997)sif. Tikintidə kərpiclərin arasında olan. Kərpicarası boşluq. Kərpicarası məsafə.
|
KƏRPİCATAN (ID - 20998)is. Tikintidə aşağıdan yuxarıya (bənnaya) kərpic verən (atan) fəhlə; kərpicverən, kərpicçi.
|
KƏRPİCBAGLAMA (ID - 20999)is. xüs. Tikinti işində kərpicləri düzmə üsulu.
|
KƏRPİCÇİ (ID - 21000)is. 1. Kərpic kəsməklə məşğul olan adam.
2. Bax kərpicatan. |
KƏRPİCÇİLİK (ID - 21001)is. Kərpicçinin sənəti, işi, peşəsi. Kərpicçilik etmək.
|
KƏRPİCXANA (ID - 21002)is. Kərpic hazırlanan, kəsilən yer; kərpic karxanası.
|
KƏRPİCİ (ID - 21003)sif. 1. Bişmiş kərpic rəngində olan; qırmızı. Kərpici parça. Kərpici maşın. Kərpici şal. - Qırıq pəncərələrinin hərəsinin yanında bir dəmir çarpayı qoyulmuş, üstü qırmızı kərpici adyallarla örtülmüşdü. M.İbrahimov....
|
KƏRPİCKƏSƏN (ID - 21004)sif. Gildən qəlib vasitəsilə kərpic kəsən, hazırlayan. Kərpickəsən fəhlə. - Nazim çıxıb fikirlərini dedi, kərpickəsən maşının modelini, hərəkət cədvəlini də gətirib göstərdi. Mir Cəlal. // İs. mənasında. Təbib də,...
|
KƏRPİCQURUDAN (ID - 21005)sif. Kərpiclərin qurudulması üçün hazırlanmış (bina, tikinti). Kərpicqurudan anbar.
|
KƏRPİCLİ (ID - 21006)sif. Kərpicdən tikilmiş, ya kərpic döşənmiş. Kərpicli küçə. - Qara çiy kərpicli binanın üst balkonunda Həcər aynalını bir parça ağ əsği ilə silib təmizləyirdi.. S.Rəhimov.
|
KƏRPİCVERƏN (ID - 21007)b a x kərpicatan.
|
KƏRRAT (ID - 21008)[ər. “kərrə” söz cəmi] köhn.: kərrat ilə - dəfələrlə. Şəhərin böyükləri və başbilənləri kərrat ilə biçarə əhalini məsləhət və məşvərətə toplayırlar. F.Köçərli. [Bahadır] ixtiyarsız Yusifi qucaqladı, sonra...
|
KƏRRƏ (ID - 21009)[ər.] bax kərə3
|
Bu səhifə dəfə baxılıb