İzahlı lüğət
KEŞNİŞ (ID - 20610)is. Yeyilən, xörəyə tökülən xoşiyli göyərti növü. Iki dəstə keşniş. Xörəyə keşniş tökmək. Keşniş doğramaq. - Bədnal atı nallıyan vaxtda yumşaltmaqdan ötrü məsləhət edirlər ki, bir dəsmala bir neçə damcı keşniş...
|
KEY (ID - 20611)sif Hissiz, duyğusuz, süst; cansız kimi. Key adam. Key (z.) olmaq. - Biçarə kişi, qanmağa başın hələ keydir; Axır mənə bir söylə görüm, elm nə şeydir? M.Ə.Sabir. Durna key bir qorxu ilə ananın gözlərinə baxdı.. İ.Əfəndiyev....
|
KEYBƏND (ID - 20612)is. Üzü hamar, astarı tüklü saya palaz növü. [Dərviş:] Qoca arvad bir kilim, bir keybənd gətirdi. A.Divanbəyoğlu.
|
KEYF (ID - 20613)b a x kef. [Əliməmməd:] Neçə belə bayramlar görək, keyfimiz kök, damağımız çağ olsun! Çəmənzəminli. O mühəndis qıza, o doktor qıza; Mən də şeir yazım keyfim gələndə. M.Müşfiq.
|
KEYFİYYƏT (ID - 20614)is. [ər.] 1. Bir şey və ya şəxsi başqasından fərqləndirən xüsusiyyət,
əlamət (əsasən, müsbət xüsusiyyət, əlamət). İnsanın ən yaxşı keyfiyyəti. - Yoxsa bu keyfiyyətə rah neçin verməyir? Gah verir filməsəl, gah neçin... |
KEYFİYYƏTCƏ (ID - 20615)sif. Keyfiyyətinə görə fərqlənən. Keyfiyyətcə yaxşı mal. Keyfiyyətcə pis mal.
|
KEYFİYYƏTLİ (ID - 20616)sif. 1. Müəyyən keyfiyyətə malik olan. Yaxşı keyfiyyətli. Orta keyfiyyətli.
2. Keyfiyyətcə yüksək olan; yaxşı, əla. Keyfiyyətli mal. Keyfiyyətli polad. |
KEYFİYYƏTLİLİK (ID - 20617)is. Müəyyən keyfiyyətə malik olan şey və s.-nin xüsusiyyəti, halı.
|
KEYFİYYƏTSİZ (ID - 20618)sif. Keyfiyyəti pis olan; pis, alçaq. Keyfiyyətsiz mal. Keyfiyyətsiz material.
|
KEYFİYYƏTSİZLİK (ID - 20619)is. Keyfiyyətsiz şey və s.-nin xüsusiyyəti, halı.
|
KEYİDİCİ (ID - 20620)bax keyləşdirici. Keyidici dərman.
|
KEYİKDİRİLMƏ (ID - 20621)“Keyikdirilmək” dən f.is.
|
KEYİKDİRİLMƏK (ID - 20622)bax keyləşdirilmək.
|
KEYİKDİRMƏ (ID - 20623)“Keyikdirmək” dən f.is.
|
KEYİKDİRMƏK (ID - 20624)bax keyləşdirmək.
|
KEYİKMƏ (ID - 20625)“Keyikmək” dən f.is.
|
KEYİKMƏK (ID - 20626)bax keyimək.
|
KEYİMƏ (ID - 20627)“Keyimək” dən f.is.
|
KEYİMƏK (ID - 20628)f. 1. Hərəkət qabiliyyətini itirmək, qurumaq, çəng olmaq, keyləşmək. Hatəm xanın qolu keyiyib dondu, onun gözü pər-pər çaldı. S.Rəhimov. [Səlbinin] ayağı elə keyimişdi ki, barmaqlarını kəssəydilər xəbəri olmazdı. Ə.Vəliyev....
|
KEYİMİŞ (ID - 20629)f.sif. 1. Hərəkət qabiliyyətini itirmiş, çəng olmuş; qurumuş. Keyimiş əl.
Talıb xanla yasavul üzüyuxarı qalxıb, qapıdan bir az aralıda keyimiş halda yerə düşdülər. S.Rəhimov. [Qızın] keyimiş dizləri sanki hissini itirmişdi.... |
KEYİŞMƏ (ID - 20630)“Keyişmək” dən f.is.
|
KEYİŞMƏK (ID - 20631)bax keyimək. Qədir həm yorulmuş, həm də qıçları sanki tutulmuş, keyişmişdi. Mir Cəlal.
|
KEYİTMƏ (ID - 20632)“Keyitmək” dən f.is.
|
KEYİTMƏK (ID - 20633)b a x keyləşdirmək. Həyəcanlı sözlər soyuq su damlaları kimi Zibeydənin üzərinə tökülüb, onu keyitdi. Çəmənzəminli. Həkimin verdiyi ağır xəbər elektrik cərəyanı kimi [qızın] qəlbinə çarpıb, bütün əsəblərini keyitmişdi....
|
KEYLƏŞDİRİCİ (ID - 20634)sif. Keyləşdirən, key edən, hissizləşdirən. Keyləşdirici iynə (dərman). - Yerli təsir göstərmək üçün [dərmanlara] antiseptik, büzücü, keyləşdirici, ağrıkəsici və başqa maddələr daxil edirlər. R.Əliyev.
|
KEYLƏŞDİRİLMƏ (ID - 20635)“Keyləşdirilmək” dən f.is.
|
KEYLƏŞDİRİLMƏK (ID - 20636)məch. Key edilmək; hissizləşdirilmək.
|
KEYLƏŞDİRMƏ (ID - 20637)“Keyləşdirmək” dən f.is.
|
KEYLƏŞDİRMƏK (ID - 20638)f 1. Key hala salmaq; hissizləşdirmək. İynə vurub əti keyləşdirmək.
2. məc. dan. Keyləşməsinə, süstləşməsinə, donub qalmasına səbəb olmaq; sarsıtmaq. Bu xəbər onu keyləşdirdi. |
KEYLƏŞMƏ (ID - 20639)"Keyləşmək” dən f.is.
|
KEYLƏŞMƏK (ID - 20640)bax keyimək. Gülnaz, hiss və duyğuların keyləşdiyi, ilk məhəbbətin açılmadan solduğu, ümidsizlik içərisində daşa dönmüş qəlbini ərbaba verdi. M.İbrahimov. Sənubər başı keyləşənə .. qədər oxudu. B.Bayramov.
|
KEYLİK (ID - 20641)is. 1. Keyləşmiş, hissizləşmiş şeyin halı. Əlin keyliyi.
2. məc. Süstlük, kütlük, hissizlik. Şirin özündə bir keylik hiss edirdi. İ.Əfəndiyev. |
KEYSU (ID - 20642)is. [fars.] klas. Uzunsaç, zülf, hörük. Belə türrə, belə keysu, - belə saç; Belə qəmzə, belə qaşü göz olmaz. Q.Zakir. Firqətindən qara bağrım olub su; Alıbdır qərarım o zülfü keysu. Aşıq Məhəmməd.
|
KƏBƏ (ID - 20643)is. [ər.] 1. Məkkədə müsəlmanların müqəddəs saydıqları bina - qibləgah. Ey həqqi hər yerdə hazırdır deyən əgrinəzər; Bəs nə mənada seçərsən Kəbədən bütxanəni? Nəsimi. [Şeyx Nəim:] Eylədin Kəbə qarşısında yəmin;...
|
KƏBİN (ID - 20644)is. [fars.] köhn. 1. Evlənmə əsnasında kişi (oğlan) tərəfindən qadına (qıza) vəd edilən nikah bahası; başlıq, mehr. [Mərcan bəy:] ..Qabaqda axmaqlıq edib, kəbin pulunu beş min manat yazdırmışam. Ü.Hacıbəyov. Arvad bədbəxt...
|
KƏBİNLİ (ID - 20645)sif. Kəbini olan; qanuni. [Səkinə xanım:] [Zeynəb] qardaşıma kəbinli arvad deyil idi ki, irs apara. M.F.Axundzadə. [Bahadır:] A kişi, nə deyirsən? Kəbinli qızı da qaçırmaq olurmu? N.Nərimanov. ..Zeynəb, Allaha şükür, dul övrətdi,...
|
KƏBİNLİLİK (ID - 20646)is. Kəbinli olma, kəbini olma, nikahlılıq.
|
KƏBİNSİZ (ID - 20647)sif. Kəbini olmayan, rəsmi nikahı olmayan; qeyri-qanuni. Kəbinsiz arvad. [Qaçay:] Onsuz da Pənah çoxdan tutulmalı idi. Lap Əntiqəni evlərinə kəbinsiz aparan günü... İ.Məlikzadə.
|
KƏBİNSİZLİK (ID - 20648)is. Rəsmi nikahın olmadığı hal; nikahsızlıq.
|
KƏBİR (ID - 20649)sif. [ər.] klas. Böyük. // İs. mənasında. [Koroğlu:] Qol-qola bağlayın, tutun əsiri; Səğirin kəbirə qatın, gətirin! “Koroğlu”.
|
KƏBLEYİ (ID - 20650)köhn. “Kərbəlayı” sözünün canlı dildə işlənən forması (b a x kərbəlayı). [Səfərəli:] Kəbleyi! Sən başa düşmürsən. H.Nəzərli.
|
KƏBUTƏR (ID - 20651)is. [fars.] klas. Göyərçin. Bir damdə gördü bir kəbutər. Füzuli. Neçə müddət qərq oldular tufana; Əmr etdi, kəbutər gəzdi hər yana. Aşıq Ələsgər.
|
KƏC1 (ID - 20652)sif. [fars.] 1. Əyri. Qoy börkünü kəc qaşının üstünə, fırılda; Kəndin kimi bir lotiyimeydanını görcək. M.Ə.Sabir. Iri, tutqun gözü, acıqlı qaşı; Etinasız, qürurlu, kəc baxışı. A.Səhhət. Kəc baxmaq - əyri baxmaq, pis...
|
KƏC2 (ID - 20653)bax gəc.
|
KƏCAVƏ (ID - 20654)is. [fars.] Keçmişdə Şərqdə: səfərə çıxan adlı-sanlı adamlar üçün minik heyvanlarının, adətən, dəvənin üstündə düzəldilən örtülü yer. Nigar xanımı atdan düşürüb, kəcavəyə mindirdilər. “Koroğlu”. [Fazil:] ..Bu...
|
KƏCBİN (ID - 20655)sif. [fars.] köhn. 1. Çəpgöz, qıyıqgöz, çaş. Kəcbin adam.
2. məc. Əyri gözlə baxan, hər şeyi əyri görən, yaxşı bir şey görməyən, xeyirxah olmayan. [Böyükxanım] şəhla gözlərin insaniyyətcə nə qədər kəcbin olduğunu... |
KƏCBİNLİK (ID - 20656)is. köhn. 1. Çəpgözlük, çaşlıq.
2. məc. Pis nəzərlə baxma, hər şeyi tərs görmə, heç bir yaxşı şey görməmə. |
KƏCQABIRGA (ID - 20657)sif. və is. dan. Tərs, inadcıl, höcət. Kəcqabırğa adam. - Mən onun ağzı xeyrə açıldığını görməmişəm. Zalım oğlu kəcqabırğadır. Mir Cəlal.
|
KƏCLİK (ID - 20658)is. 1. Qıyqaclıq, çəplik.
2. Tərslik, höcətlik. Dediyim sözümdə mən yenə varam; Məndə kəclik də var, mərdanəlik də. Ə.Vahid. |
KƏCMƏDAR (ID - 20659)sif. [fars. kəc və ər. mədar] klas. Birisinin istək və arzusunun əksinə hərəkət edən; nəhs. ..Mansur axırıncı dəfə fələkdən şikayət etmək üçün ağlar gözlərini göyə dikib tutqun və dilsuz kəlmələrlə təkəllümə başladı:...
|
Bu səhifə dəfə baxılıb
Rus dili kursu
Tam məlumat...
İngilis dili danışıq
Tam məlumat...
İngilis dilini bizimlə öyrən
Tam məlumat...
......