QIRILDAMA (ID - 25150)"Qırıldamaq” dan f.is.
|
QIRILDAMAQ (ID - 25151)f. Qır-qır etmək, qırıltı səsi çıxarmaq. Qarğa qırıldayır. - Mırtmırt oxuyub mırıldayırsan; Qarğa kimi hey qırıldayırsan. M.Ə.Sabir.
|
QIRILDAŞMA (ID - 25152)"Qırıldaşmaq” dan f.is.
|
QIRILDAŞMAQ (ID - 25153)qarş. 1. Səs-səsə verib qır-qır etmək, qırıldamaq. Qarğalar qırıldaşır. - Hərə bir tərəfdən qırıldaşırdı. S.Rəhman.
2. məc. Hərə öz yerindən danışmaq, arası kəsilmədən nə isə demək. Kəndlilər Əmrahın gülləsi... |
QIRILDATMA (ID - 25154)“Qırıldatmaq” dan f.is.
|
QIRILDATMAQ (ID - 25155)f. dan. Uzun danışmaq, mənasız danışmaq, çox danışmaq. [Ələmdar:] Ədə, boş-boş qırıldatma! S.Rəhimov.
|
QIRILMA (ID - 25156)"Qırılmaq” dan f.is.
|
QIRILMAQ (ID - 25157)f. 1. Kəsilmək, kəsilib ayrılmaq, qopmaq, qopub düşmək. İp qırıldı. Düymə qırılıb düşdü. - ..Taxılın sünbülləri ayaq üstə durduğu yerdə bilmirsən nədənsə qırılıb düşür yerə. C.Məmmədquluzadə.
Birdən kəsilmək,... |
QIRILMAZ (ID - 25158)sif. Möhkəm, sarsılmaz, pozulmaz; əbədi. Qırılmaz əlaqə. Qırılmaz dostluq. - [Toğrul] qırılmaz bir iradə qüvvəsi ilə və qəvi barmaqlarını sıxıb, eşidilən bir səslə: - Hər nə olursa olsun, səbat lazımdır, - dedi. H.Nəzərli....
|
QIRILMAZLIQ (ID - 25159)is. Qırılmaz şeyin halı; möhkəmlik, sarsılmazlıq.
|
QIRILMIŞ (ID - 25160)f.sif. 1. Kəsilmiş, üzülüb ayrılmış, qopmuş, qopub düşmüş. Adamlar daş pilləkənlərdən təmiz küçəyə enəndə qırılmış boyunbağı kimi səpələnib dağılırdılar. Mir Cəlal.
Sınmış, parçalanmış, tikə-tikə olmuş.... |
QIRILTI (ID - 25161)is. 1. Qarğanın, sağsağanın çıxardığı səs.
2. İki sərt şeyin bir-birinə sürtülməsindən çıxan səs. // Arası kəsilməyən qarışıq, anlaşılmaz səs. Qırıltıdan baş-qulağımız getdi. |
QIRIM (ID - 25162)is. dan. Görkəm, təhər-töhür, görünüş, hal, əhval, tövr. Baxdım ki, munun qırımı özgə; Mənimlə alım-verimi özgə. Xətayi.
|
QIRIM-QIRTI(Q) (ID - 25163)sif. dan. Qırıq, qırıntı, töküntü, tullantı.
|
QIRINTI (ID - 25164)top. Qırılan, sındırılan, doğranan, kəsilən bir şeydən ayrılan xırda parçalar, hissələr, qırıqlar, tikələr; tullantı; xırımxırda. Çörək qırıntısı. Daş qırıntısı. Ağac qırıntısı. Yun qırıntısı. - [Alacəhrə]...
|
QIRIŞ (ID - 25165)is. 1. Bir şeyin büküldüyü, qatlandığı yerdə qalan iz; bükük yeri, bürüşük. Paltarın qırışlarını ütü ilə düzəltmək.
2. Üz, bədən dərisində və s.-də əmələ gələn dərin cizgi, qırışıq. Qəhrəman aralandıqca... |
QIRIŞDIRMA (ID - 25166)“Qırışdırmaq” dan f.is.
|
QIRIŞDIRMAQ (ID - 25167)f. Qırışıq hala salmaq, büzüşdürmək, əzik-büzük hala salmaq. Paltarı qırışdırmaq. - Onun [Muradın] saçlarını ağardan, üzünün dərisini qırışdıran yarım əsrlik bir həyat idi. S.Hüseyn. Bostançı alnını qırışdırıb...
|
QIRIŞIQ (ID - 25168)1. Bax qırış. Köynəyin qırışığını aç. Süfrənin qırışığı. - Yeməyə-içməyə etina qalmır; Heç alnının qırışığı açılmır. A.Səhhət. Polkovnikin alnındakı qırışıqlar sıxlaşdı. M.İbrahimov.
2. sif. Qırışmış,... |
QIRIŞIOLI (ID - 25169)sif. Qırışıqları olan, qırış-qırış. Qoca adamların dərisi quru, cod, qırışıqlı olur.
|
QIRIŞIQLIQ (ID - 25170)is. Qırışıq şeyin halı.
|
QIRIŞMA (ID - 25171)“Qırışmaq” dan f.is.
|
QIRIŞMAQ (ID - 25172)f. 1. Qırışlar əmələ gəlmək, qırış-qırış olmaq, büzüşmək, büzük-büzük olmaq, yığışmaq, qırış halına düşmək. Üzü qırışmaq. - Onun alnı qırışmışdı, qaşları az qala gözlərini bürümüşdü. Ə.Vəliyev.
Yığılmaq,... |
QIRIŞ-QIRIŞ (ID - 25173)sif. və zərf Qırışları çox olan, qırışıq halda olan, hər tərəfi qırışmış. Köynəyi qırış-qırış etmək. Alnı qırış-qırış olmuşdur.
|
QIRIŞMAL (ID - 25174)is. dan. Zarafat tərzi ilə söylənən yüngül söyüş ifadəsi. [Qənbər:] ..Bax, bu qırışmal Zaman da oturmuşdu yanımızda. C.Məmmədquluzadə. Qubernator deməzdimi ki, ay qırışmal, bu vurhavurda heç olmazsa libasla kim olduğunu niyə...
|
QIRIŞMIŞ (ID - 25175)f.sif. Qırışıq hala gəlmiş, qırışqırış olmuş. Hər kəs Bədircahanın qırışmış üzünə baxsaydı, yəqin ki, sual edərdi özözündən, görəsən, bu zənən nə fikir edir? N.Vəzirov. Tapdıq .. [anasının] qırışmış üzgözünü...
|
QIRIŞSİFƏT (ID - 25176)sif. Sifətinin dərisində çoxlu qırışıq olan. [Oğlan] qəribə bir iştibahla uzunburun, sallaqbığ, qırışsifət, uzunqılça adama nəzər saldı. S.Rəhimov.
|
QIR-QIC (ID - 25177)is. bax qıc. Gözündən qan damırdı, əlində yalın qılınc; Yaxınlaşıb Əliyə, yapışdı, oldu qır-qıc. R.Rza.
|
QIR-QIR (ID - 25178)təql. Qarğanın çıxardığı səs; qırıltı. Qır-qır etmək. - Sübh olunca gecələr darğa kimi; Yatmayır, qır-qır edir qarğa kimi. M.Ə.Sabir.
|
QIR-QIRA (ID - 25179)is. məh. Qır-qır səs çıxaran uşaq oyuncağı.
|
QIRQOVUL (ID - 25180)is. zool. Toyuq fəsiləsindən rəngarəng tüklü, ləzzətli əti olan iri ov quşu. Qırqovul ovu. - Kənd ovçuları yanlarında ov itləri qırqovul, turac ovuna çıxarlar. Z.Xəlil.
□ Qırqovul kimi başı kolda olmaq - qafil olmaq, ətrafında... |
QIRQOVULLUQ (ID - 25181)is. Qırqovul bol olan yer.
|
QIRLAMA (ID - 25182)“Qırlamaq” dan f.is.
|
QIRLAMAQ (ID - 25183)f. 1. Qır döşəmək, qır salmaq, qır ilə örtmək. Damı qırlamaq. Səkini qırlamaq.
B ax qırlanmaq 2-ci mənada. Müştükün içi qırlayıbdır. dan. Yeni doğulmuş uşağın birinci günlərində qeyri-adi surətdə bayıra işləməsi,... |
QIRLANĞIC (ID - 25184)is. Qaranquş. İki yolçu sevimli qırlanğıc; Otüşüb bir budaqda şən: “vic-vic” . A.Şaiq. Tramvaylar sularda süzən qırlanğıc kimi axır. Mir Cəlal.
|
QIRLANMA (ID - 25185)“Qırlanmaq” dan f.is.
|
QIRLANMAQ (ID - 25186)1. məch. Qır döşənmək, qır salınmaq, qırla örtülmək. Damlar qırlandı. Həyət qırlandı.
2. qayıd. Hislənmək, qurumlanmaq; qurumla, his ilə dolmaq; qurum bağlamaq (baca, müştük və s.). |
QIRLAŞMA (ID - 25187)"Qırlaşmaq” dan f.is.
|
QIRLAŞMAQ (ID - 25188)f. 1. Qır halına düşmək.
2. məc. dan. Bərk-bərk yapışmaq, tutmaq. Qönçə əsla Həbibdən ayrılmır. Gör necə qırlaşıb qucağına, elə bil doğma atasıdır. Ə.Vəliyev. |
QIRLATMA (ID - 25189)“Qırlatmaq” dan f.is.
|
QIRLATMAQ (ID - 25190)icb. Qır saldırmaq, qır döşətmək, qırla örtdürmək. Damı qırlatmaq.
|
QIRLI (ID - 25191)sif. Qır salınmış, qır döşənmiş, qırla örtülmüş. Qırlı səki. - [Ələmdar] ..qırlı damların üstündən içərinin görünüb-görünmədiyini bilmək istədi. S.Rəhimov.
|
QIRMA1 (ID - 25192)is. 1. “Qırmaq” dan f.is. Ov tüfəngindən atılmaq üçün qurğuşundan tökülən xırda kürəciklər; seçmə. Bu tüfəng qırmanı çox yayır. Qırma ilə doldurulmuş patron. Qırma tüfəngi - qırma atan quş tüfəngi, ov tüfəngi.
sif.... |
QIRMA2 (ID - 25193)sif. Üstü qayçılanmış, qayçı ilə vurulmuş. Qırma bığ, saqqal.
|
QIRMABADAM (ID - 25194)is. Badam, fındıq və ya qoz ləpəsindən hazırlanan halva növü.
|
QIRMABIG(LI) (ID - 25195)sif. Bığının üstü qayçılanmış, qayçı ilə vurulmuş. İri gövdəli, göy paltarlı, qırmabığlı Qocaoğlu kövşəndənbiçindən idarəyə qayıtdı. S.Rəhimov. Məmmədəlişah qaraqaş, qaragöz, qara qırmabığlı və qarayanız...
|
QIRMAQ1 (ID - 25196)f. 1. Bərk bir şeylə vurmaqla, toxundurmaqla, yaxud yerə salmaqla parçalamaq, sındırmaq. Güzgünü qırmaq. Qabları qırmaq. - Qız .. [müəllimi] görüncə şaşırıb üzünü örtməyə tələsdikdə, səhəngini salıb qırmışdı. S.Hüseyn....
|
QIRMAQ2 (ID - 25197)bax qarmaq1. Üst-başı toztorpaq içində qısaboylu.. iri çopur burnu qırmaq kimi əyri bir topal, yumaq kimi yumalana-yumalana içəri girdi. M.Rzaquluzadə.
|
QIRMA(N)C (ID - 25198)is. Heyvanları sürərkən vurmaq üçün kirişdən, dəridən, ipdən və s.dən qayrılan uzun dəstəli qamçı; şallaq, tatarı. Salman kişi də arabanın boyunduruğuna oturdu, .. əlindəki uzun qırmancını havada bir neçə kərə şatlatdı....
|
QIRMA(N)CLAMA (ID - 25199)“Qırma(n)clamaq” dan f.is.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb