İzahlı lüğət

DƏFTƏR-ÇƏRƏKƏ (ID - 8746)

top. Dəftər və kitabçalar, kağızlar.

DƏFTƏRÇİ (ID - 8747)

bax dəftərdar.

DƏFTƏRÇİLİK (ID - 8748)

b a x dəftərdarlıq.

DƏFTƏRDAR (ID - 8749)

is. [əsli yun. və fars.] 1. rəs. Dəftərxana işçisi, idarəyə gələn və oradan çıxan kağızları dəftərə qeyd etməklə məşğul olan işçi. Dəftərdar kağızı Ağarzaya tərəf uzadıb içəri qayıtdı. Mir Cəlal.
köhn. Mühasib,...

DƏFTƏRDARLIQ (ID - 8750)

is. rəs. Dəftərdarın işi, vəzifəsi. İdarədə dəftərdarlıq etmək. Dəftərdarlığa aid işlər.

DƏFTƏRXANA (ID - 8751)

is. [əsli yun. və fars.] Bir idarənin kargüzarlıqla məşğul olan şöbəsi. Mirzə Səfər .. qəza dəftərxanasında qulluq edərdi. Ə.Haqverdiyev. [İvan bəy:] İskəndər, gəl, bu kağızları apar, ver dəftərxanaya.. N.Vəzirov. [Qumru:]...

DƏFTƏRXANAÇI (ID - 8752)

is. Dəftərxana işçisi. [Qədir] qollarını bir-birinə keçirib dəftərxanaçının üzünə mənalı-mənalı baxdı. Mir Cəlal.

DƏFTƏRXANAÇILIQ (ID - 8753)

is. Dəftərxanaçmm işi, peşəsi, vəzifəsi.

DƏFTƏR-KİTAB (ID - 8754)

[ər.] Bax dəftərçərəkə.

DƏFTƏRQAZI (ID - 8755)

is. məh. Yağlı və yumurtalı xəmirdən tavada bişirilib şəkər və sumaqla yeyilən qoğal; bişi.

DƏĞDƏĞƏ (ID - 8756)

is. [ər.] klas. 1. Bihudə təlaş və iztirab, qorxu, həyəcan; gurultu-patırtı. Fariq eylə məni bu dəğdəğeyi-dünyadən. S.Ə.Şirvani.
Dərd, başağrısı, qayğı, əndişə, fikir. Hərgah doğrusunu bilmək istəyirsən, ərz edim:...

DƏĞDƏĞƏÇİ (ID - 8757)

sif. və is. dan. Vəsvəsəli, səksəkəli (adam).

DƏĞDƏĞƏLİ (ID - 8758)

sif. Səbəbsiz yerə təlaş edən və qorxan; vəsvəsəli, səksəkəli. Mən isə utancaq və dəğdəğəli bir uşaq olduğumdan, anamın yanında büzülüb durur(dum). A.Şaiq.

DƏHAN (ID - 8759)

is. [fars.] klas. Ağız. Sədəf dəhanından yüz min dürr saçar. S.Vurğun.

DƏHBAŞI (ID - 8760)

is. köhn. Gecə qarovulçuları üstündə gəzən və onlara nəzarət edən şəxs. Məhəllənin dəhbaşısı.

DƏHƏN (ID - 8761)

[fars.] B ax dəhan. Qismət olsa, gələr Yəməndən; Qismət olmasa, çıxar dəhəndən. (Ata. sözü). Qönçə dəhəni çəməndə xəndan. Xətayi.

DƏHLƏMƏ (ID - 8762)

“Dəhləmək”dən f.is.

DƏHLƏMƏK (ID - 8763)

f Səsləmək və b. yolla heyvanı hərəkətə gəlməyə məcbur etmək. O, qabağa keçib öküzləri hayxırdı, atı dəhlədi. S.Rəhimov.

DƏHLİZ (ID - 8764)

is. [fars.] 1. Ev qapısı ilə otaqların qapıları arasında olan üstüörtülü aralıq; koridor. Yığılıb dağ kimi hər yanda kitab; Evdə, dəhlizdə və eyvanda kitab. M.Ə.Sabir. Əyləşir qocalar ikibir, üçbir; Qocalar evinin dəhlizlərində....

DƏHLİZCİK (ID - 8765)

is. Kiçik dəhliz.

DƏHNƏ1 (ID - 8766)

DƏHNƏ2 (ID - 8767)

is. [fars.] 1. Ana xətdən ayrılan arxın, şırımın və s.-nin başlanğıcı. Bu dəhnə sel dəhnəsidir, Lil hökmran, qaya əsir... M.Araz. Görürəm Tərtər H'ES-in köpürdüyünü; Polad dəhnədə. M.Müşflq.
2. Dəyirman arxmda...

DƏHNƏLƏMƏ (ID - 8768)

“Dəhnələmək”dən f.is.

DƏHNƏLƏMƏK (ID - 8769)

f Dəhnəni atın ağzına keçirmək (bax dəhnə1#).

DƏHNƏLƏNMƏ (ID - 8770)

“Dəhnələnmək”dən f.is.

DƏHNƏLƏNMƏK (ID - 8771)

məch. Yüyənin dəhnəsi ağzına keçirilmək (atın).

DƏHNƏLİ (ID - 8772)

sif. Dəhnəsi olan.

DƏHR (ID - 8773)

is. [ər.] klas. 1. Dünya, aləm, təbiət. Dəhrdə oldu mənə dildarü-dilbər bir tüfəng. M.P.Vaqif. Dəhrdə etmə iftiraqə həvəs; İftiraq ilə kəslər olmuş pəs. S.Ə.Şirvani.
Zaman, dövr. Can ilə həm cəhan bənəm, dəhr ilə...

DƏHRƏ (ID - 8774)

is. Ağac budamaq, yaxud çox qalın olmayan ağacları kəsmək üçün bumuəyri kəsici alət. Yox, əfəndim, bu məsələlərdə dəhrə ilə müharibəyə çıxmaq olmaz. N.Nərimanov. ..Abbas dəhrəsini və sicimini götürüb ayağa qalxdı.....

DƏHRƏBURNU (ID - 8775)

is. Toxumalarda və kəlağayıların üzərində dəhrə burnu şəklində naxış.

DƏHRƏBURUN (ID - 8776)

sif. Burnunun ucu dəhrə kimi yuxarı qalxmış, burnu dəhrəyə oxşayan. Dəhrəburun adam.

DƏHRƏQUYRUQ (ID - 8777)

is. zool. Quyruğu dəhrəyə oxşayan böcək.

DƏHRƏLƏMƏ (ID - 8778)

“Dəhrələmək”dən f.is.

DƏHRƏLƏMƏK (ID - 8779)

f Dəhrə ilə doğramaq, kəsmək. Ağacların budaqlarını dəhrələmək.

DƏHRƏLƏNMƏ (ID - 8780)

“Dəhrələnmək”dən f.is.

DƏHRƏLƏNMƏK (ID - 8781)

məch. Dəhrə ilə doğranmaq, kəsilmək.

DƏHRƏLƏTMƏ (ID - 8782)

“Dəhrələtmək”dən f.is.

DƏHRƏLƏTMƏK (ID - 8783)

“Dəhrələmək”dən icb. Qurumuş budaqları dəhrələtmək.

DƏHRƏLİ (ID - 8784)

sif. Dəhrəsi olan, əlində dəhrə. Belli, dəhrəli, yabalı, külünglü, kürəkli adamlar bir-birinə qarışmışdılar. Ə.Vəliyev. Bir nəfər əli dəhrəli adam tənbəl-tənbəl işləyirdi. Ə.Əbülhəsən.

DƏHRƏŞƏKİLLİ (ID - 8785)

sif. Görünüşcə dəhrəyə oxşayan, dəhrə kimi.

DƏHRİ, DƏHRİYUN (ID - 8786)

is. [ər.] köhn. Axirətə inanmayan və hər şeyin bu dünyada olduğunu iddia edən adam. Nə hüluliyəm, nə dəhri, nə kənariyəm, nə bəhri; Nə riyaziyəm, nə cəbri, hələ ləngü ləngü ləngəm. Nəbati.

DƏHŞƏT (ID - 8787)

is. [ər.] 1. Qorxunc bir şey və ya böyük bir təhlükə, hadisə və s. qarşısında doğan şiddətli qorxu hissi; vahimə. Muradın gözləri dəhşətdən böyüdü. S.Hüseyn. Eşikağası dəhşətdən gözlərini yumub qaçdı xanın yanına....

DƏHŞƏTAMİZ (ID - 8788)

[ər. dəhşət və fars. ...amiz] bax dəhşətəngiz. ...Əxlaqsızlığın dəhşətamiz və çılpaq səhnələri açıldı. M.İbrahimov.

DƏHŞƏTƏNGİZ (ID - 8789)

sif. [ər. dəhşət və fars. ...əngiz] Dəhşətli, dəhşət doğuran; qorxunc. Sübh açılanda şahi-zalim və birəhmin hökmünə görə gərək adamlar kəlləsindən minarə qurulaydı. Vaqifin başı haman dəhşətəngiz minarənin qülləsini...

DƏHŞƏTLƏNDİRMƏ (ID - 8790)

“Dəhşətləndirmək”dən f.is.

DƏHŞƏTLƏNDİRMƏK (ID - 8791)

f. Dəhşətə salmaq, son dərəcə qorxutmaq.

DƏHŞƏTLƏNMƏ (ID - 8792)

“Dəhşətlənmək”dən f.is.

DƏHŞƏTLƏNMƏK (ID - 8793)

f. Dəhşətə düşmək, son dərəcə qorxmaq.

DƏHŞƏTLİ (ID - 8794)

sif. 1. Dəhşət doğuran, son dərəcə qorxunc; müdhiş. Əgər bu, həqiqətə çevrilsəydi, gör Müqim bəy Cavanşir üçün necə dəhşətlifaciə üz vermiş olardı. S.Rəhimov. Kambayev dəhşətli sonun yaxınlaşdığını görürdü....

DƏHŞƏTNAK (ID - 8795)

[ər. dəhşət və fars. ...nak] bax dəhşətəngiz.

Bu səhifə dəfə baxılıb

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed