DƏMİRYOLÇU (ID - 8946)is. Dəmiryol nəqliyyatı işçisi. Sifətini qulaqlı papaq altında gizlətmiş dəmiryolçu qarşımdan ötürdü. Mir Cəlal. [Qədirin] əynində dəmiryolçu pencəyi var idi. Ə.Sadıq.
|
DƏMİRYONAN (ID - 8947)sif. tex. Dəmiri yonaraq müəyyən şəklə salan. [Qonaqlar] taxtakəsən, dəmiryonan dəzgahların .. komandirlərini danışdırıb sevinir, qibtə edirdilər. Mir Cəlal.
|
DƏMKEŞ (ID - 8948)is. [fars.] 1. Üzərinə çaydan qoymaq üçün samovar odluğunun yuxarı hissəsinə geydirilən və yanlarda deşikləri olan hissə. Yazıçı məişətdən danışarkən samovarın dəmkeşinə qədər xırda, lakin əhəmiyyətli detalları unutmur....
|
DƏMKEŞLİK (ID - 8949)dan. bax züyçülük 1-ci mənada.
|
DƏMLƏMƏ (ID - 8950)“Dəmləmək”dən f.is.
|
DƏMLƏMƏK (ID - 8951)f 1. Çayı, xörəyi dəm çəkməyə qoymaq.
// Çayı, qəhvəni dəmə qoyub içmək üçün hazır etmək. Samovar gəldi, Xəlil çay dəmlədi, Fəraməzin mürəbbəsi olduğunu bilirdi. Çəmənzəminli. Çox qızdırmaq, həddindən artıq... |
DƏMLƏNDİRMƏ (ID - 8952)“Dəmləndirmək”dən f.is.
|
DƏMLƏNDİRMƏK (ID - 8953)f 1. Dəmə qoymaq, dəm çəkdirmək. Çayı dəmləndirmək.
2. məc. Kefləndirmək, nəşələndirmək. İçki onu dəmləndirmişdir. |
DƏMLƏNMƏ (ID - 8954)“Dəmlənmək”dən f.is.
|
DƏMLƏNMƏK (ID - 8955)1. məch. Dəm çəkmək üçün odun üstünə qoyulmaq; dəm almaq. Çay dəmlənmişdir.
f. məc. dan. Cuşa gəlmək, şadlanmaq, ruhlanmaq, nəşələnmək. Dəmlənib oxuyurlar; Urəkləri cuşa gəlir. Aşıq Əli. |
DƏMLƏNMİŞ (ID - 8956)f.sif. 1. Dəmə qoyulmuş; dəm almış. [Zərbəli:] Qəhvə yoxdur. Yaxşı təzə dəmlənmiş Popov çayımız var. Ə.Haqverdiyev. Stolun üstündə təzə dəmlənmiş çay buğlanır, yanında iki cür mürəbbə görünürdü. Ə.Vəliyev.
məc.... |
DƏMLƏTMƏ (ID - 8957)“Dəmlətmək”dən f.is.
|
DƏMLƏTMƏK (ID - 8958)f Dəm almağa qoymaq. Çay dəmlətmək.
|
DƏMLİ (ID - 8959)sif. 1. Dəm almış, dəmə qoyulmuş. Dəmli çay. Dəmliplov.
Dəm qazı dolmuş, dəm qazı ilə zəhərlənmiş; boğanaq, boğucu. Dəmli otaq. məc. dan. Şən, nəşəli, ürəkaçan. Bizlərə dəmli qız gərək; Xətli, qələmli qız... |
DƏMLİK (ID - 8960)b ax dəmkeş 1, 2 və 3-cü mənalarda.
|
DƏMRƏK (ID - 8961)is. bot. Dodaqçiçəklilər fəsiləsindən yemliyə oxşar bir və çoxillik ot, bir qismi isə yarımkol bitki.
|
DƏMRO(V) (ID - 8962) is. 1. tib. Xüsusi göbələklərin törətdiyi dəri xəstəliklərindən biri. İtlər insanların qoturluq, keçəllik, dəmrov kimi dəri xəstəliklərinə tutulmalarına səbəb olur.
2. Bu xəstəliyin bədəndə qalan yeri, ləkəsi. Onun... |
DƏMROVLU (ID - 8963)sif. Dərisinə dəmrov düşmüş, dəmrov basmış, dəmrov ləkələri olan. Dəmrovlu pişik. Dəmrovlu üz. - Mirzə kinə rəngində, dəmrovlu bir sifət gördü.. İ.Məlikzadə.
|
DƏMROVOTU (ID - 8964)is. bot. Təbabətdə işlənən çoxillik şirəli ot bitkisi. Dəmrovotu çoxillik bitki olub 70 sm hündürlükdə budaqlı gövdəyə malikdir. Bütün hissələrində çəhrayı rəngli süd şirəsi vardır. R.Əliyev.
|
DƏMSAZ (ID - 8965)is. [fars.] klas. 1. Yoldaş, həmdəm. Həmrazim idin şikayətimdə; Dəmsazim idin hekayətimdə. Füzuli.
Uyğun, müvafiq. Bir kəsə olmasa zəmanə dəmsaz; Çox adamlar alar üstünə ayaq. Q.Zakir. Musiqidə: əsas çalana kömək edən... |
DƏMSAZLIQ (ID - 8966)is. köhn. 1. Yoldaşlıq, həmdəmlik; yoldaşlıq etmə.
2. Uyğunluq, müvafiqlik. |
DƏMSİZ (ID - 8967)sif. Dəm almamış.
|
DƏMSİZLİK (ID - 8968)is. Dəm almama, dəmi olmama.
|
DƏMTUTAN (ID - 8969)is. 1. Züyçü. Zurnaçının dəmtutanı.
2. məc. Fərqinə varmadan başqasının sözünü, fikrini müdafiə və təkrar edən adam. |
DƏMYƏ (ID - 8970)1. is. k.t. Suvarılmayan yer. Bu torpaq dəmyədir.
// Sif. mənasında. Bu yerlərdə əkilən. Dəmyə taxıl. Dəmyə bostan. ..[Bəxtiyarm] çöldə bir qədər dəmyə əkini vardı. S.Hüseyn. Bu il havaların yaxşı keçməsi, tez-tez... |
DƏMYƏÇİ (ID - 8971)is. dan. k.t. Dəmyə əkməklə məşğul olan kəndli.
|
DƏMYƏÇİLİK (ID - 8972)is. dan. k.t. Dəmyə əkini.
// Dəmyə əkməklə məşğul olma. |
DƏMYƏLİK (ID - 8973)is. 1. k.t. Dəmyə üçün ayrılmış yer, dəmyədə əkilmiş taxıl və s.
2. Dəmyə bişirmək üçün lazım olan (düyü və s.). |
DƏN (ID - 8974)is. 1. Dənli bitkilərin məhsulunun hər bir dənəsi, ayrı-ayrı toxumu, tumu. Dənin ağırlığından sünbüllər başını əyir, biçinçilərə gəl-gəl deyir. Mir Cəlal. Qarğıdalının da dəninin çox hissəsi sulu karbonlardan ibarətdir.
... |
DƏNAB (ID - 8975)is. [fars.] Xörək bişirmək üçün qaynar su.
|
DƏNCİK (ID - 8976)is. Kiçik dən, xırda dən.
|
DƏNDAN (ID - 8977)is. [fars.] klas. Diş. Olmasa qabil əgər dəhr cəfa verməz ona; Təm biləzzət olanda necə dəndanə dəyər? M.V.Vidadi. Əvvəl səyin verib ləbə, dəndana; Onun üçün mumca nəfi var cana. Q.Zakir.
|
DƏNDƏ (ID - 8978)bax dəndənə 1-ci mənada.
|
DƏN-DƏN (ID - 8979)zərf 1. Dənələri ayrı-ayrı duran, bir-birinə qarışmayan (yapışmayan). Plovun düyüsü dən-dən idi. Ə.Vəliyev.
2. Damcı-damcı, gilə-gilə. Şollar suyu çiçək kimi dən-dən olub hovuza tökülür.. Mir Cəlal. Hərdən yağış... |
DƏNDƏNƏ (ID - 8980)is. [fars.] 1. Təkərin çevrəsini mərkəzə birləşdirən taxta. Arabanın bir dəndənəsi sınmışdır. - [Arabaçı:] ..Atlar arıq, minik çox, hərənin də bir bağlaması var, qorxuram dəndənələr tab gətirməyə. “Kirpi”.
tex.... |
DƏNDƏNƏLƏMƏ (ID - 8981)“Dəndənələmək”dən f.is.
|
DƏNDƏNƏLƏMƏK (ID - 8982)f. Dəndənəli etmək, dəndənələr düzəltmək, diş-diş etmək, qırçınlamaq.
|
DƏNDƏNƏLƏNMƏ (ID - 8983)“Dəndənələnmək”dən f.is.
|
DƏNDƏNƏLƏNMƏK (ID - 8984)məch. Dəndənələr düzəldilmək, diş-diş edilmək, qırçınlanmaq.
|
DƏNDƏNƏLİ (ID - 8985)sif. Dəndənəsi olan. O, dəndənəli sənəyindən yapışıb kürəyinə atdı. S.Rəhimov.
|
DƏN-DÜŞ (ID - 8986)is. Keyfiyyətsiz və qarışıq heyvan yemi.
|
DƏNƏ (ID - 8987)is. [fars.] 1. Eyni cinsdən olan şeylərin hər biri, ədəd (cansız şeyləri sayarkən işlədilir). Beş dənə kitab. İki dənə alma.
Hacı Məcid əfəndinin Diyallı kəndindəki atadanqalma evi məhz iki-üç dənə balaca örtülüdən... |
DƏNƏCİK (ID - 8988)is. Kiçik dənə, xırda dənə. Fəqirə üzü yumurta sarısıyla suvaqlı, xaşxaş dənəciklərilə naxışlı o nazik, uzunsov sarı buğda çörəyindən biri.. qismət olacaqdı. Ə.Məmmədxanlı.
|
DƏNƏCİKLİ (ID - 8989)sif. Xırda dənələri olan.
|
DƏNƏ-DƏNƏ (ID - 8990)sif. Dənələr halında.
|
DƏNƏ-DƏNƏLİK (ID - 8991)is. Dənələr halında olma.
|
DƏNƏLƏMƏ (ID - 8992)“Dənələmək”dən f.is.
|
DƏNƏLƏMƏK (ID - 8993)f. Dənələrini ayırmaq; arıtmaq. Qarğıdalını dənələmək. Narı dənələmək. Buğdanı dənələmək.
|
DƏNƏLƏNMƏ (ID - 8994)“Dənələnmək”dən f.is.
|
DƏNƏLƏNMƏK (ID - 8995)məch. Dənələri ayrılmaq; arıdılmaq. Təsbeh kimi dənələndim qovğa yolunda.. M.Araz.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb