İzahlı lüğət
DƏVAT (ID - 9346)[ər.] bax davat. Al əlinə qələm, dəvat; Mən günü qərani yaz. Sarı Aşıq.
|
DƏVƏ (ID - 9347)is. Səhralarda və quru çöllərdə istifadə olunan, bir və ya ikihürgüclu, çox dözümlü iri yük heyvanı. Birhürgüclü dəvə. Dəvə balası. - Dəvədən böyük fil var. (Ata. sözü). Karvanda bir dəvə, bir də eşşək; Arıq düşmüş...
|
DƏVƏCƏR (ID - 9348)is. məh. Yuxusuz qalan, yata bilməyən adam. Səhərə qədər dəvəcər olmaq.
|
DƏVƏCİK (ID - 9349)is. zool. Torqanadlılar nəslindən çox böyük olmayan həşərat (cücü).
|
DƏVƏÇİ (ID - 9350)is. Dəvə saxlamaq və işlətməklə məşğul olan adam. Dəvəçi ilə dost olanın darvazası gen gərək. (Ata. sözü). [Əmiraslan baba:] Bax o zaman, oğul, bu Ağbulağa .. dəvəçi belə çox çətin gəlib çıxırdı.. S.Rəhimov.
|
DƏVƏÇİLİK (ID - 9351)is. Dəvə saxlama və dəvə ilə yük daşıma işi. Dəvəçiliklə məşğul olmaq.
|
DƏVƏDABANI (ID - 9352)is. bot. Qol-budaqlı, sürünən kökümsov gövdəli çoxillik ot bitkisi. Xırda ot bitkisi olan dəvədabanının .. böyük kökyanı yarpaqları uzun saplaqlar üzərində yerləşmişdir. R.Əliyev.
|
DƏVƏDƏLLƏYİ (ID - 9353)is. zool. Yaşıl rəngli, uzun ayaqlı həşərat növü.
|
DƏVƏFINDIĞI (ID - 9354)is. Cökə ağacının meyvəsi.
|
DƏVƏGÖTÜRMƏZ (ID - 9355)sif. dan. Çox ağır, çox yekə, çox şey tutan, böyük həcmli. Dəvəgötürməz sandıq.
|
DƏVƏQIRAN (ID - 9356)is. bot. Quraqlıq yerlərdə və daşlı yamaclarda bitən tikanlı kol və kolcuq.
|
DƏVƏQIRXAN (ID - 9357)is. Keçmişdə dəvələri qırxmaqla məşğul olan adam.
|
DƏVƏQULAĞI (ID - 9358)is. bot. Kökündə aşı maddəsi olan ikiləpəli bitki; süpürgəotu (boyaq kimi işlədilir).
|
DƏVƏQUŞU (ID - 9359)is. zool. İsti ölkələrdə yaşayan, itiqaçan, lakin uça bilməyən çox böyük quş. Dəvəquşu yükə gələndə qanadını göstərər. (Ata. sözü). ..Afrika dəvəquşusu heç uça bilməyərək yerdə hərəkət edir. Dəvəquşu indiki...
|
DƏVƏLİ (ID - 9360)1. is. Dəvəyə minmiş adam. Bu gələn dəvəlidi; Atdıdı, dəvəlidi; Yarı əldən qoymaram; Sövdamın əvvəlidi. (Bayatı).
2. sif. Dəvəsi olan. |
DƏVƏOTU (ID - 9361)is. bot. Marena fəsiləsinə daxil olan birillik ot bitkisi.
|
DƏVƏRƏGÖZ (ID - 9362)b ax dabərəgöz.
|
DƏVƏT (ID - 9363)is. [ər.] Hörmətlə bir yerə çağırma (çağırılma); çağırış. Onlar heç kəsin dəvətini qəbul etmədilər. M.S.Ordubadi. Dilara .. Əjdərin dəvəti üzrə kəndə qonaq getmişdi. Ə.Məmmədxanlı.
□ Dəvət etmək (eləmək)... |
DƏVƏTEDİCİ (ID - 9364)sif. Çağıran, dəvət edən. Dəvətedici məktub. - Birinci dəfə olaraq Azərbaycan dilində nümayişə dəvətedici vərəqələr görünməyə başladı. M.S.Ordubadi.
|
DƏVƏTİKANI (ID - 9365)is. bot. Ən çox quraqlıq yerlərdə və səhralarda bitən, dəvələrin yediyi tikanlı ot bitkisi.
|
DƏVƏTLİ (ID - 9366)sif. Bir yerə (qonaqlığa və s.-yə) dəvət olunmuş, çağırılmış. Qonaqlığa dəvətli adam. İclasa dəvətli. Bu gün toya dəvətliyəm.
|
DƏVƏTNAMƏ (ID - 9367)is. [ər. dəvət və fars. ...namə] Çağırış kağızı, dəvət kağızı. Bahar bayramına on beş gün qalmış, Toğrul bütün ölkələrə dəvətnamələr yazıb Təbrizə nümayəndələr göndərmələrinə əmr vermişdi. M.S.Ordubadi....
|
DƏVƏYUNU (ID - 9368)sif. 1. Dəvə yunundan toxunmuş. Dəvəyunu şal.
Dəvənin yunu rəngində olan. Dəvəyunu parça. |
DƏYANƏT (ID - 9369)is. [ər.] Möhkəmlik, səbat, öz sözünün üstündə durma. Şikəstə Zakirəm, cövrü-cəfaya; Onlar tək deyiləm, dəyanətim var. Q.Zakir. Zənnimcə, həqiqi dost çox az tapılar ki, onun sədaqət və dəyanətinə etibar edib dar günündə...
|
DƏYANƏTLİ (ID - 9370)sif. Səbatlı, möhkəm, öz sözünün üstündə duran, bel bağlanıla bilən. Bütün İraq, fars və Azərbaycan xalqına tapşırılır ki, Toğrula və Eldənizin dəyanətli xələfi olan Cahan Pəhləvan Məhəmmədə bilavasitə beyət etsin....
|
DƏYANƏTLİLİK (ID - 9371)is. Səbatlılıq, sözünün üstündə möhkəmlik.
|
DƏYANƏTSİZ (ID - 9372)sif. Dəyanəti olmayan, səbatı olmayan, möhkəm olmayan, öz sözünün üstündə durmayan. Dəyanətsiz adam.
|
DƏYANƏTSİZLİK (ID - 9373)is. Səbatsızlıq, öz sözünün üstündə durmamazlıq.
|
DƏYDİRMƏK (ID - 9374)icb. Bir şeyi başqasına toxundurmaq, bir şeyin başqasına toxunmasına səbəb olmaq.
|
DƏYƏ (ID - 9375)is. Qarğıdan və s.-dən düzəldilmiş komacıq; alaçıq, qazma. [Sərçələr qışda] gecələr də samanlığa, dəyələrə; daxmaların, küləş damların deşiklərinə girərək özlərini soyuqdan mühafizə edirdilər. S.S.Axundov.
//... |
DƏYƏCİK (ID - 9376)is. Kiçik dəyə. Dəyəcik qurmaq. Dəyəcikdə yaşamaq.
|
DƏYƏLİK (ID - 9377)is. 1. Dəyə qurmaq üçün lazım olan (yer, ağac və s.). Dəyəlik yer.
2. Dəyələrdən ibarət oba, kənd, şənlik. Dərənin qırağındakı dəyəlik. |
DƏYƏNƏK (ID - 9378)is. 1. Bir başı toppuz çomaq, əl ağacı. Çoban dəyənəyi. Dəyənək ilə vurmaq. - Əvvəli hənək, axırı dəyənək. (Ata. sözü). [Yetər:] Hənək, hənək, axırı dəyənək... N.Vəzirov. Gündə yüz yol vurardılar dəyənək; Sağrısı...
|
DƏYƏNƏKAYAQLILAR (ID - 9379)is. zool. Qalın dəri təbəqəsi ilə örtülü barmaqları olan cütdırnaqlı heyvanlar.
|
DƏYƏNƏKLƏMƏ (ID - 9380)“Dəyənəkləmək”dən fh.
|
DƏYƏNƏKLƏMƏK (ID - 9381)f Dəyənəklə döymək (vurmaq); kötəkləmək.
|
DƏYƏNƏKLİ (ID - 9382)sif. 1. Əlində dəyənək olan.
2. məc. Güclü, qoluzorlu. |
DƏYƏR (ID - 9383)is. 1. Qiymət, baha. Kitabın dəyəri nədir? Məhsulun maya dəyəri.
iqt. Əmtəə istehsalına sərf edilən və bu əmtəədə maddiləşən abstrakt əməyin müəyyən miqdarı. Dəyərin miqdarı ictimaizəruri iş vaxtı ilə təyin edilir.... |
DƏYƏR-DƏYMƏZİNƏ (ID - 9384)zərf Həqiqi qiymətindən, dəyərindən ucuz, hər neçəyə gəldi, heçə-puça. - Sabah Binnət inəyini, ya da danalarını bazara çıxaracaq .. dəyərdəyməzinə satmalı olacaq. İ.Məlikzadə.
|
DƏYƏRLİ (ID - 9385)sif. 1. Qiymətli, bahalı; keyfiyyətli. Dəyərli parça. Dəyərli şey.
2. məc. Qiymətli, ləyaqətli, əhəmiyyətli, çox yararlı, çox lazımlı. Dəyərli işçi. Dəyərli adam. Dəyərli dost. Dəyərli məsləhət. Onun dəyərli xidməti... |
DƏYƏRLİLİK (ID - 9386)is. Dəyərli şeyin hal və keyfiyyəti; qiymətlilik.
|
DƏYƏRSİZ (ID - 9387)sif. 1. Heç bir dəyəri, qiyməti olmayan. Dəyərsiz şey. Dəyərsiz əsər. Hikmət İsfahani, Mazəndəran malikanəsini Rza xana bağışladığını və bu dəyərsiz hədiyyəni sonsuz məhəbbət əlaməti olaraq qəbul etməsini xüsusi məktubla...
|
DƏYƏRSİZLİK (ID - 9388)is. Dəyərsiz şeyin hal və keyfiyyəti; ləyaqətsizlik, yararsızlıq, yarıtmazlıq.
|
DƏYİRMAN (ID - 9389)is. Dəni üyüdüb una və ya yarmaya çevirmək üçün müxtəlif qurğuları olan karxana, müəssisə. Yel dəyirmanı. Su dəyirmanı. Buxar dəyirmanı. - Dəyirmanın yaraşığı torba-çuvaldır. (Ata. sözü). Təbrizdə bu saat qəhətlikdir...
|
DƏYİRMANÇI (ID - 9390)is. Dəyirmanda un üyütməklə məşğul olan adam. Dəyirmançının şahidi kömbəçi olar. (Ata. sözü). [Qulamhüseyn:] Üstümü unlu görüb adımı dəyirmançı çağırma. M.İbrahimov.
// Dəyirman sahibi. |
DƏYİRMANÇILIQ (ID - 9391)is. Dəyirmançının sənəti, peşəsi. Dəyirmançılıqla məşğul olmaq.
Cəfər bu gündən dəyirmançılıq etməyə başladı. Ə.Vəliyev. |
DƏYİRMANDAŞI (ID - 9392)is. Dəyirmanda unu üyüdən girdə daş.
|
DƏYİRMANXANA (ID - 9393)is. Dəyirman və onun olduğu yer. Murad .. bir kərə də kənddən, çalışdığı Hacı Rüstəm oğlunun xanasından kənara çıxmamışdı. S.Hüseyn.
|
DƏYİRMANLIQ (ID - 9394)sif. 1. Dəyirmanda üyüdülmək üçün ayrılmış. Dəyirmanlıq taxıl.
Sanma əzdikcə fələk bizləri viranlıq olur; Un təmənnası ilə buğda dəyirmanlıq olur. M.Ə.Sabir. 2. Dəyirman olan yer. |
DƏYİRMƏ (ID - 9395)“Dəydirmək”dən f.is.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb
İntensiv MİQ hazırlığı
Tam məlumat...
Vakansiya - Rus bolmə üçün Riyaziyyat müəlimi
Tam məlumat...
İngilis dilini bizimlə öyrən
Tam məlumat...
......