DİLİACILIQ (ID - 9796)bax acıdillik.
|
DİLİBOZ (ID - 9797)sif. dan. Dildən kobud, qabadanışan.
|
DİLİCAN (ID - 9798)is. [fr.] Keçmişdə dördtəkərli poçt, ya minik arabası.
|
DİLİGÖDƏK (ID - 9799)sif. Birinin yanında eybi, nöqsanı, qüsuru, yaxud sirri olduğu üçün hal və hərəkətində inamı və cəsarəti olmayan; danışmağa, söz söyləməyə, yaxud etiraz etməyə haqqı olmayan.
|
DİLİGÖDƏKLİK (ID - 9800)is. Birinin yanında eybi, qüsuru, nöqsanı, yaxud sirri olduğu üçün danışmağa, söz söyləməyə, yaxud etiraz etməyə haqqı olmadığını hiss etmə. Diligödəkliyi də o babətdən idi ki, Münəvvər xanımın binadan-başdan uşağı...
|
DİLİK (ID - 9801)is. 1. Nəyinsə uzunsov hissəsi.
2. köhn. Bəzək. |
DİLİK-DİLİK (ID - 9802)sif. 1. Kənarı diliklər şəklində olan. Kənarı dilik-dilik süfrə.
2. Tikə-tikə, parça-parça. □ Dilik-dilik etmək - parça-parça etmək, tikə-tikə etmək. Dilik-dilik olmaq - parçalanmaq, parçaparça olmaq. O, kağızı cırıb... |
DİLİKƏSİK (ID - 9803)bax diligödək.
|
DİLİKLƏMƏ (ID - 9804)“Dilikləmək”dən f.is.
|
DİLİKLƏMƏK (ID - 9805)f Dilik-dilik etmək, diliklər şəklinə salmaq. Haşiyə taxtasını dilikləmək. Paltar ətəyini dilikləmək.
|
DİLİKLƏNMƏ (ID - 9806)“Diliklənmək”dən f.is.
|
DİLİKLƏNMƏK (ID - 9807)məch. Dilik-dilik edilmək, diliklər düzəldilmək.
|
DİLİKLƏTMƏ (ID - 9808)“Diliklətmək”dən f.is.
|
DİLİKLƏTMƏK (ID - 9809)icb. Dilik-dilik kəsdirmək, diliklər düzəltdirmək. Yaylığı diliklətmək.
|
DİLİKLİ (ID - 9810)sif. Diliyi, ya dilikləri olan. Dilikli yaxalıq. Ətəyi dilikli paltar. Dilikli qala divarları.
|
DİLİQISA (ID - 9811)b ax diligödək.
|
DİLİQISALIQ (ID - 9812)bax diligödəklik.
|
DİLİM (ID - 9813)is. Uzununa dil kimi kəsilmiş parça, ya bu cür hissələrə ayrılmış bir şeyin hər parçası. Portağal dilimi. Qovundan bir dilim kəs. - Bürcəliyev çiynini ata-ata güldü, onun .. yemiş dilimi kimi ağaran kəlləsi .. atılıb-düşdü....
|
DİLİM-DİLİM (ID - 9814)zərf və sif. Dilimlər halında, dilimlər şəklində. Dilim-dilim kəsmək. Dilim-dilim etmək. Qovunu dilim-dilim doğrayıb boşqaba yığmaq. - [Gülsənəm] ..balaca stolun üstünə dilim-dilim doğradığı təndir çörəyi ilə bərabər,...
|
DİLİMLƏMƏ (ID - 9815)“Dilimləmək”dən f.is.
|
DİLİMLƏMƏK (ID - 9816)f. Dilim şəklində doğramaq, dilim-dilim kəsmək. Qarpızı, qovunu dilimləmək. - Hamı evin qabağında qoyulan və üstünə xalça salınan taxta əyləşdi, yemişi kəsib dilimlədilər. Mir Cəlal.
|
DİLİMLƏNDİRMƏ (ID - 9817)“Dilimləndirmək” dən f.is.
|
DİLİMLƏNDİRMƏK (ID - 9818)f Dilim şəklinə salmaq, dilimləmək.
|
DİLİMLƏNMƏ (ID - 9819)“Dilimlənmək”dən f.is.
|
DİLİMLƏNMƏK (ID - 9820)məch. Dilim şəklində doğranmaq, dilim-dilim kəsilmək. Yarımkürəyə oxşayan qarpızparçasının biri dilimlənərəkyeyilmişdi. M.İbrahimov.
|
DİLİMLƏTMƏ (ID - 9821)“Dilimlətmək”dən f.is.
|
DİLİMLƏTMƏK (ID - 9822)icb. Dilim şəklində doğratmaq, dilim-dilim kəsdirmək.
|
DİLİMLİ (ID - 9823)sif. Dilimi olan, dilim-dilim.
|
DİLİR (ID - 9824)sif. [fars.] köhn. İgid, qəhrəman, şücaətli.
|
DİLİŞİRİN (ID - 9825)sif. 1. Mehriban, sevimli, qanıisti. Dilişirin uşaq.
2. Danışarkən bəzi səsləri, məs.: “s”-ni “ş”, “k”-ni “c” kimi tələffüz edən adam haqqında. |
DİLİŞİRİNLİK (ID - 9826)is. Mehribanlıq, qanıistilik, sevimlilik.
|
DİLİUZUN (ID - 9827)sif. İşində, hərəkətində heç bir nöqsan və qüsur olmadığını duyduğu üçün, işində müvəffəq olduğu üçün cəsarətlə danışmağa, iddialanmağa özünü haqlı bilən.
|
DİLİUZUNLUQ (ID - 9828)is. Dili uzun olma.
Diliuzunluq eləmək - yerli-yersiz danışmaq, yaxud özünə aid olmayan söhbətə qarışmaq. |
DİLİ-ZAR (ID - 9829)[fars.] klas. şair. Ürəyi dağlı, ürəyi yaralı. Qıldı kənar zülfünü rüxsariyardən; Verdi nəsimi-sübh dili-zardan xəbər. S.Ə.Şirvani. Hər dərdü-qəmin mən çəkirəm, kam alan özgə; Rəhm eyləməsin qoy dili-zarə, özü bilsin....
|
DİLKEŞ (ID - 9830)sif. [fars.] klas. 1. Ürəkaçan, könülaçan, qəlbi sevindirən. Ey camalı günəş, zülfləri dilkeş; Cana saldın atəş, çıxanda sərxoş. M.P.Vaqif. Ol mənzəreyi-dilkeşə min çeşmlə guya; Bir riqqət ilə çərx özü eylərdi təmaşa....
|
DİLQANADAN (ID - 9831)is. bot. Bəzi növlərinin tərkibində rəng və dərman maddələri olan birillik və çoxillik ot bitkisi.
|
DİLQANAN (ID - 9832)bax dilbilən.
|
DİLLƏNDİRMƏK (ID - 9833)icb. 1. Dillənməyə, danışmağa, söyləməyə məcbur etmək. Dərdliyə söz deməyin; Dərd onu dilləndirər. (Bayatı). [Əntiqəni] dindirib dilləndirmək mümkün olmurdu. Mir Cəlal.
2. məc. Çalmaq, səsləndirmək; səs çıxarmağa... |
DİLLƏNDİRİLMƏ (ID - 9834)“Dilləndirilmək”dən f.is.
|
DİLLƏNDİRİLMƏK (ID - 9835)məch. Dillənməyə, danışmağa, söyləməyə məcbur edilmək; danışdırılmaq, dilə gətirilmək.
|
DİLLƏNDİRMƏ (ID - 9836)“Dilləndirmək”dən f.is.
|
DİLLƏNMƏ (ID - 9837)“Dillənmək”dən f.is.
|
DİLLƏNMƏK (ID - 9838)f 1. Danışmaq, dilə gəlmək, ağzını açıb söz söyləmək. Sevincindən gözləri yaşaran ana dilləndi. S.Rəhman. Tahirzadə dillənən kimi sükut bərpa olundu. Mir Cəlal.
2. Səs çıxarmaq, oxumaq, ötmək; çalmaq. Bülbüllər axşam-səhər;... |
DİLLƏŞMƏ (ID - 9839)“Dilləşmək”dən f.is.
|
DİLLƏŞMƏK (ID - 9840)f 1. Danışmaq, bir-biri ilə söhbət etmək. Ləzzət olur yar-yar ilə dilləşə; Hicran çəkib çiçəklənə, gülləşə. Xəstə Qasım.
// Məc. mənada. Quşlar bu tellər üstündə oturub dilləşirlər. Mir Cəlal. Bəhsləşmək,... |
DİLLİ (ID - 9841)sif. 1. Ağzında dili olan.
// Danışa bilən, danışmağa qadir olan. məc. Dilavər, danışmaqda usta və cəsarətli. Dilli balalar isə, - “Ana, suyumuz yoxdur”, - deyib boyunları buruq cavab verirlər. N.Nərimanov. O məni, mən... |
DİLLİ-AĞIZLI (ID - 9842)sif. Şirin danışıqlı, xoş danışan, nəzakətli; dilli (2-ci mənada). İnanırıq, görürük ki, [Həsənağa] çox dilliağızlı gənc olduğu kimi, .. hər bir hərəkətində səmimi olduğunu göstərirdi. M.S.Ordubadi. Yaxşı işləyir,...
|
DİLLİ-DİLAVƏR (ID - 9843)b ax dilli 2-ci mənada. [Əsmərdə] bir duyğu oyanırdı: Ziba kimi bacarıqlı, dilli-dilavər, zirək bir qız olmaq. S.Hüseyn. Təbabətə aid cihazların adlarını, yerini əzbər bilən, dilli-dilavər bir şəfqət bacısı hazırlaya bilmişdi....
|
DİLLİ-DİLAVƏRLİK (ID - 9844)is. Dillilik, dilavərlik. Katib, qızın zirək, dilli-dilavərliyi haqqında ilk zənninin doğru olmağından məmnun bir halda .. asfalt yola baxdı. Mir Cəlal.
|
DİLLİ-FEİLLİ (ID - 9845)sif. 1. Bax dilli-dilavər.
2. Danışqan və çalışqan. |
Bu səhifə dəfə baxılıb